Salmenes 90
1 Ei bøn av gudsmannen Moses. Herre, du hev vore ei livd for oss frå ætt til ætt.
Modlitwa Mojżesza, męża Bożego. Panie, ty byłeś naszą ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Fyrr fjelli vart til, og du skapte jordi og heimen, ja frå æva og til æva er du Gud.
Zanim zrodziły się góry, zanim ukształtowałeś ziemię i świat, od wieków na wieki ty [jesteś] Bogiem.
3 Du let menneskja venda um til dust og segjer: «Vend um att, de menneskjeborn!»
Obracasz człowieka w proch i mówisz: Wracajcie, synowie ludzcy.
4 For tusund år er i dine augo som dagen i går når han lid, som ei vakt um natti.
Tysiąc lat bowiem w twoich oczach [jest] jak dzień wczorajszy, który minął, i jak straż nocna.
5 Du riv deim burt som i flaum, dei vert som ein svevn, um morgonen er dei som groande graset;
Porywasz ich jakby powodzią, są [jak] sen i jak trawa, która rośnie o poranku.
6 um morgonen blømer det og gror, um kvelden visnar det burt og turkast upp.
Rano kwitnie i rośnie, [a] wieczorem zostaje skoszona i usycha.
7 For me hev forgjengest ved din vreide, og ved din harm er me burtskræmde.
Giniemy bowiem od twego gniewu i jesteśmy przerażeni twoją zapalczywością.
8 Du hev sett våre misgjerder for augo dine, vår løynde synd i ljoset frå di åsyn.
Położyłeś przed sobą nasze nieprawości, nasze skryte [grzechy] w świetle twego oblicza.
9 For alle våre dagar er framfarne i din vreide, me hev livt våre år til ende som ein sukk.
Wszystkie nasze dni przemijają z powodu twego gniewu, nasze lata nikną jak westchnienie.
10 Vår livstid, ho varer sytti år, og når der er mykje kraft, åtteti år, og jamvel det stoltaste er møda og fåfengd, for snart er det framfare, og me flaug burt.
Liczbą naszych dni jest lat siedemdziesiąt, a jeśli sił starczy, lat osiemdziesiąt, a to, co w nich najlepsze, to [tylko] kłopot i cierpienie, bo [szybko] mijają, a my odlatujemy.
11 Kven kjenner styrken i din vreide og din harm, soleis som ein bør ottast deg?
Któż zna srogość twego gniewu? Albo [kto], bojąc się ciebie, [zna] twoją zapalczywość?
12 Å telja våre dagar, det lære du oss, at me kann få visdom i hjarta.
Naucz [nas] liczyć nasze dni, abyśmy przywiedli serce do mądrości.
13 Vend um, Herre! Kor lenge? Og lat det gjera deg vondt for tenarane dine!
Powróć, PANIE. Jak długo [jeszcze]? Zlituj się nad swymi sługami.
14 Metta oss med di miskunn når morgonen renn, so vil me fegnast og gleda oss alle våre dagar!
Nasyć nas z rana twoim miłosierdziem, abyśmy mogli się cieszyć i radować przez wszystkie nasze dni.
15 Gled oss etter dei dagar du hev bøygt oss, etter dei år me hev set ulukka!
Spraw nam radość według dni, w których nas trapiłeś; według lat, w których zaznaliśmy zła.
16 Lat di gjerning syna seg for tenarane dine og din herlegdom yver deira born!
Niech się ukaże twoim sługom twoje dzieło, a twoja chwała ich synom.
17 Og Herren, vår Guds ynde vere yver oss, og det våre hender gjer, gjeve du framgang for oss, ja, det våre hender gjer, det gjeve du framgang!
Niech dobroć PANA, naszego Boga, będzie z nami; i utwierdź wśród nas dzieło naszych rąk; utwierdź dzieło naszych rąk!
