Salmenes 9
1 Til songmeisteren, etter Mut-labben; ein salme av David. Eg vil lova Herren av alt mitt hjarta, eg vil fortelja um alle dine under.
E HOONANI aku au ia oe, e Iehova, me ko'u naau a pau; E heluhelu aku au i kau mau hana kupaianaha a pau.
2 Eg vil gleda og fagna meg i deg, eg vil lovsyngja ditt namn, du Høgste!
E olioli no au, a e hauoli no hoi ia oe: E hoolea aku hoi au i kou inoa, e ke Mea Kiekie loa.
3 av di mine fiendar vik attende, dei snåvar og gjeng til grunnar for ditt andlit.
I ka hoi hope ana o ko'u poe enemi, E haule no lakou a make ma kou alo.
4 For du hev ført fram min rett og mi sak, du hev sett deg på domstolen som rettferdig domar.
Ua hoopono mai oe ia'u, ua hooko mai oe i ko'u, Ua noho oe ma ka nohoalii e hoopai pololei ana.
5 Du hev aga heidningarne, øydt ut dei ugudlege, stroke ut deira namn æveleg og alltid.
Ua papa oe i na lahuikanaka e; Ua luku iho no hoi oe i ka poe hewa; Ua hokai mau loa oe i ko lakou inoa i ka wa pau ole.
6 Fienden er all lagd i øyde til æveleg tid, byarne hev du støytt ned til grunns, deira minne, det hev døytt ut.
A o ka enemi, ua pau ia i ka make mau loa; Ua pau ua kulanakauhale ia oe i ka lukuia; Ua lilo hoi ko lakou kaulana i ka make.
7 Men Herren sit som konge til æveleg tid, han hev sett upp sin stol til doms,
Aka, o mau loa ana no o Iehova: Ua hoomakaukau oia i kona nohoalii no ka hookolokolo ana.
8 og han dømer jordriket med rettferd, segjer dom yver folkeslag med rettvisa.
E hookolokolo mai no ia i ko ke ao nei ma ka pono; E hoopai mai no ia i kanaka me ka ewaewa ole.
9 Og Herren er ei borg for den nedtyngde, ei borg i dei tider han er i trengd.
E lilo ana no o Iehova i puuhonua no ka poe i hooluhihewaia, I mea e pakele ai i ka manawa popilikia.
10 Og dei som kjenner ditt namn, set si lit til deg; for du forlet ikkje deim som søkjer deg, Herre!
O ka poe i ike i kou inoa e hilinai aku lakou ia oe; O ka poe i imi aku ia oe, aole oe, e Iehova, i haalele ia lakou.
11 Syng lovsong til Herren som bur på Sion! forkynn millom folki hans store gjerningar!
E hoolea aku ia Iehova i ka mea e noho ana ma Ziona: E hai aku iwaena o na kanaka i kana mau hana.
12 For han som hemner blod, kjem deim i hug, han gløymer ikkje ropet frå dei arme.
A i imi mai oia i ke koko e hoopai mai, E manao mai no ia ia lakou; Aole oia i hoopoina i ka ulono ana a ka poe haahaa.
13 Ver meg nådig, Herre! Sjå kva eg må lida av deim som meg hatar, du som lyfter meg upp frå daudens portar,
E aloha mai oe ia'u, e Iehova; E manao oe i ka hoino ana mai o ka poe inaina mai ia'u, O oe ka mea nana i hoala au mai ka puka mai o ka make;
14 so eg kann forkynna all din pris, i portarne åt Sions dotter fagna meg i di frelsa.
I hoike aku au i kou nani a pau, Ma na pukapahale o ke kaikamahine a Ziona; E hauoli no hoi au i kou ola.
15 Heidningarne er sokne i den grav som dei grov; deira fot er fanga i det garnet dei løynde.
Ua poho ilalo ko na aina e i ka lua a lakou i hana'i, I ka upena a lakou i huna ai i hei ai ko lakou wawae.
16 Herren hev gjort seg kjend, han hev halde dom; han fangar den ugudlege i det verk hans eigne hender gjorde. (Higgajon, Sela)
Ua ikea o Iehova, ua hana mai ia i ka pono; Ua punihei ka mea kolohe i ka hana a kona mau lima iho. (Hikaiona, Sila)
E auhulihia ka poe hewa ilalo i ka malu o ka make, A me na lahuikanaka a pau i hoopoina i ke Akua. (Sheol h7585)
18 For den fatige vert ikkje gløymd for alltid, dei arme folks von ikkje spillt i all æva.
Aka, aole e hoopoina mau ia mai ka poe i hooluhiia, A o ka manaolana o ka ilihune aole loa ia e hoka.
19 Statt upp, Herre, lat ikkje menneskje få magt, lat heidningarne verta dømde for di åsyn!
E ku ae oe, e Iehova; mai lanakila kanaka; E hookolokoloia mai na lahuikanaka imua o kou alo.
20 Set rædsla i deim, Herre! Lat heidningarne kjenna at dei er menneskje! (Sela)
E hooweliweli mai oe ia lakou, e Iehova: I ike pono ko na aina, he mau kanaka wale no lakou. (Sila)
