< Salmenes 89 >

1 Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.
Esrahini Etan ɔhaw ne amanehunu dwom. Mɛto Awurade adɔe ho dwom daa daa; mede mʼano bɛda wo nokwaredi adi awo ntoatoaso nyinaa mu.
2 For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.
Mɛka se wʼadɔe no tim hɔ daa nyinaa, na woatim wo nokwaredi wɔ ɔsoro hɔ ankasa.
3 «Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:
Wokae se, “Mene onipa a mayi no no ayɛ apam; maka ntam akyerɛ me somfo Dawid.
4 «Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)
‘Mɛma wʼase atim hɔ daa na wʼahengua nso atim wɔ awo ntoantoaso nyinaa mu.’”
5 Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.
Awurade, ɔsorosorofo kamfo wʼanwonwade, na wo nokwaredi nso, wɔkamfo wɔ ahotefo asafo mu.
6 For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?
Na hena na ɔne wo Awurade sɛ wɔ ɔsoro hɔ? Hena na ɔte sɛ Awurade wɔ ɔsoro abɔde mu?
7 Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.
Akronkronfo agyinatufo mu, wosuro Onyankopɔn; wɔde osuro kɛse ma Onyankopɔn wɔ akronkronfo nhyiamu ase.
8 Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.
Asafo Awurade Nyankopɔn, hena na ɔte sɛ wo? Wo, Awurade, woyɛ ɔkɛse na wo nokwaredi atwa wo ho ahyia.
9 Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.
Wudi po a ɛworo no so; nʼasorɔkye bobɔ kɔ soro a, wobrɛ no ase.
10 Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.
Wodwerɛw Rahab sɛ atɔfo no mu baako; wode wo basa dennen no bɔɔ wʼatamfo pansamee.
11 Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.
Ɔsoro wɔ wo, na asase nso wɔ wo; wiase ne nea ɛwɔ mu nyinaa wo na wufii ase.
12 Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.
Wobɔɔ atifi ne anafo. Tabor ne Hermon de ahosɛpɛw to dwom ma wo din.
13 Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.
Tumi ayɛ wo basa ma; wo nsam wɔ ahoɔden, woama wo nsa nifa so.
14 Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.
Wʼahengua no fapem yɛ trenee ne atɛntrenee; adɔe ne nokwaredi di wʼanim.
15 Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.
Nhyira nka wɔn a wɔasua sɛnea wɔbɔ wo abodin, wɔn a wɔnantew wʼanim hann no mu, Awurade.
16 I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.
Wogye wɔn ani wɔ wo din mu da mu nyinaa; wodi ahurusi wɔ wo trenee mu.
17 For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.
Wone wɔn anuonyam ne ahoɔden, na wʼadom nti yɛyɛ nkonimdifo.
18 For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.
Ampa ara, yɛn kyɛm wɔ Awurade, na yɛn hene wɔ Israel Kronkronni no.
19 Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.
Da bi wokasaa wɔ anisoadehu mu, kyerɛɛ wʼahotefo se, “Madom ɔkofo bi ahoɔden; mapagyaw aberante bi afi nnipa no mu.
20 Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.
Mahu Dawid, me somfo; mede me ngo kronkron no asra no.
21 Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.
Me nsa bɛwowaw no; ampa ara me basa bɛhyɛ no den.
22 Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.
Ɔtamfo biara renhyɛ no sɛ ontua tow; omumɔyɛfo biara rentumi nhyɛ no so.
23 Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.
Mɛdwerɛw nʼatamfo wɔ nʼanim na mabobɔ nʼahohiahiafo ahwe fam.
24 Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.
Me nokware adɔe bɛka ne ho, na me din mu, wɔbɛma nʼabɛn so.
25 Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.
Mɛtrɛw nʼahye mu akosi po so, na ɔde ne nsa nifa bɛto nsubɔnten so.
26 Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»
Ɔbɛfrɛ me aka se, ‘Wone mʼagya, me Nyankopɔn, me nkwagye botan.’
27 Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.
Mɛyɛ no mʼabakan, asase so ahene nyinaa no mu ɔkɛse.
28 Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.
Mɛma mʼadɔe a mewɔ ma no no atena hɔ daa, na apam a me ne no ayɛ nso bɛtena hɔ daa.
29 Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.
Mɛma nʼase atim afebɔɔ, nʼahengua nso betim hɔ akosi sɛ ɔsoro betwa mu.
30 Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,
“Sɛ ne mmabarima po me mmara na sɛ wɔanni mʼahyɛde so,
31 dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,
sɛ wobu mʼahyɛde so na sɛ wɔanni me hyɛ nsɛm so a,
32 då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.
ɛno de mede abaa bɛtwe wɔn aso wɔ wɔn bɔne ho na wɔn amumɔyɛ nso mede mmaatwa atwe wɔn aso;
33 Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.
Nanso merennyae mʼadɔe a meyɛ ma no no na mɛkɔ so adi no nokware.
34 Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.
Meremmu mʼapam no so na merensesa nea mede mʼano aka no.
35 Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.
Menam me din kronkron no so aka ntam prɛko, na merentwa Dawid atoro da,
36 Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.
meremma nʼase ntɔre da na nʼahengua nso betim wɔ mʼanim te sɛ owia;
37 Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)
ebetim hɔ daa te sɛ ɔsram, ɔdanseni nokwafo a ɔwɔ wim no.”
38 Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.
Nanso woapo no, woapa nʼakyi, wo bo afuw nea woasra no ngo no.
39 Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.
Woagu apam a wo ne wo somfo pamee no, woagu nʼahenkyɛw ho fi wɔ mfutuma mu.
40 Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.
Woabubu nʼafasu nyinaa ama nʼabandennen adan nnwiriwii.
41 Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.
Wɔn a wotwa mu wɔ hɔ nyinaa fow no fa; na wayɛ aniwude ama ne mfɛfo.
42 Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.
Woama nʼatamfo nsa nifa so; ama wɔn nyinaa di ahurusi.
43 Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.
Woama nʼafoa ayɛ ɔkwa, na woannyina nʼakyi wɔ ɔko mu.
44 Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.
Wode nʼanuonyam aba awiei na woatow nʼahengua akyene fam.
45 Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)
Woatwa ne mmerantebere nna so na wode animguase nguguso akata no so.
46 Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?
Awurade, enkosi da bɛn? Na wode wo ho behintaw? Wʼabufuwhyew bɛkɔ so adɛw akosi da bɛn?
47 Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.
Kae sɛnea me nkwanna twa mu ntɛm so. Efisɛ woabɔ yɛn nyinaa sɛ ade a etwa mu ntɛm so!
48 Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)
Hena na ɔbɛtena ase a ɔrenwu da? Anaasɛ hena na obetumi agye ne ho afi owu tumi nsam? (Sheol h7585)
49 Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?
Awurade, ɛhe na wo tete adɔe kɛse no wɔ, nea wufi wo nokwaredi mu de kaa ntam kyerɛɛ Dawid no?
50 Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,
Kae, Awurade, sɛnea wɔadi wo somfo ho fɛw ne sɛnea manya koma ama amanaman no akutiabɔ,
51 at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.
Awurade, akutiabɔ a wʼatamfo de adi fɛw de adi nea woasra no ngo no anammɔntu biara ho fɛw.
52 Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!
Ayeyi nka Awurade daa!

< Salmenes 89 >