Salmenes 89
1 Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.
Agnanayon a kantaek dagiti aramid ni Yahweh iti kinapudnona iti tulagna. Iwaragawagko ti kinapudnom kadagiti sumarsaruno a henerasion.
2 For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.
Ta kinunak, “Naipasdek iti agnanayon ti tulag ti kinapudno; dagiti kinapudno nga impasdekmo kadagiti langlangit.”
3 «Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:
“Nakitulagak iti pinilik, nagsapataak kenni David nga adipenko.
4 «Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)
Ipasdekkonto dagiti kaputotam iti agnanayon, ken ipasdekkonto ti tronom kadagiti amin a henerasion.” (Selah)
5 Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.
Idaydayaw dagiti langlangit dagiti nakaskasdaaw nga aramidmo, O Yahweh; maidaydayaw ti kinapudnom iti taripnong dagiti nasantoan.
6 For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?
Ta siasino kadagiti adda idiay tangatang ti mabalin a maipada kenni Yahweh? Siasino kadagiti annak dagiti dios ti kasla kenni Yahweh?
7 Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.
Isuna ti Dios a madaydayaw unay iti ummong dagiti nasantoan ken ti nakaskasdaaw kadagiti amin a manglawlaw kenkuana.
8 Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.
O Yahweh, Dios dagiti buybuyot, siasino ti napigsa a kas kenka, O Yahweh? Lawlawlawennaka ti kinapudnom.
9 Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.
Iturayam ti nadawel a baybay; no dumawel dagiti dalluyon, pagkalmaem dagitoy.
10 Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.
Rinumekmo ni Rahab a kas maysa a napapatay. Inwarawaram dagiti kabusormo babaen iti napigsa nga imam.
11 Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.
Kukuam dagiti langit, kasta met ti daga. Inaramidmo ti lubong ken dagiti amin a linaonna.
12 Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.
Pinarsuam ti abagatan ken ti amianan. Agrag-o ti Tabor ken Hermon gapu iti naganmo.
13 Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.
Addaanka iti nabileg a takkiag ken iti napigsa nga ima, ken nangato ti makannawan nga imam.
14 Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.
Ti kinalinteg ken hustisia iti pundasion ti tronom. Umay iti sangoanam ti tulag ti kinapudno ken kinamatalek.
15 Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.
Nagasat dagiti tattao nga agdaydayaw kenka! O Yahweh, magnada iti lawag ti rupam.
16 I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.
Agrag-oda iti naganmo iti agmalem, ken gapu iti kinalintegmo, itan-okdaka.
17 For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.
Sika ti naindaklan a pigsada, ken babaen iti pabormo, naballigikami.
18 For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.
Ta kukua ni Yahweh ti kalasagmi; ti Nasantoan a Dios ti Israel ti arimi.
19 Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.
Iti maysa a parmata idi un-unana a panawen, nagsaoka kadagiti napudno kenka; kinunam, “Insaadko ti balangat iti maysa a nabileg; intag-ayko ti maysa a napili manipud kadagiti tattao.
20 Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.
Pinilik ni David nga adipenko; babaen iti nasantoan a lanak, pinulotak isuna.
21 Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.
Saranayento ti imak isuna; papigsaento ti takkiagko isuna.
22 Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.
Awanto ti kabusor a mangallilaw kenkuana; awanto ti anak ti kinadangkes a mangidadanes kenkuana.
23 Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.
Rumekekto dagiti kabusorna iti sangoananna; Papatayekto dagiti manggurgura kenkuana.
24 Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.
Addanto kenkuana ti kinapudnok ken kinapudno ti tulagko; agballiginto isuna babaen ti naganko.
25 Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.
Ikabilkonto ti imana kadagiti baybay ken ti makanawan nga imana kadagiti karayan.
26 Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»
Umawagto isuna kaniak, ‘Sika ti Amak, a Diosko, ken ti dakkel a bato ti pannakaisalakanko.’
27 Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.
Isaadkonto pay isuna a kas inauna nga anakko, ti kangatoan unay kadagiti ari iti daga.
28 Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.
Taginayonekto ti kinapudno ti tulagko kenkuana iti agnanayon; ken mapatalgedanto ti tulagko kenkuana.
29 Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.
Pagtaginayonekto dagiti kaputotanna iti agnanayon ken mataginayon ti tronona a kas kadagiti tangatang.
30 Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,
No baybay-an dagiti annakna ti lintegko ken saanda nga agtulnog kadagiti bilbilinko,
31 dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,
no labsingenda dagiti paglintegak ken saanda a salimetmetan dagiti bilbilinko,
32 då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.
ket dusaekto dagiti panagsukirda babaen ti pang-or ken ti kinadakesda babaen kadagiti saplit.
33 Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.
Ngem saankonto nga ikkaten ti kinapudno ti tulagko kenkuana wenno saanko a guliban ti karik.
34 Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.
Saankonto a labsingen ti tulagko wenno baliwan dagiti sasao dagiti bibigko.
35 Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.
Iti naminsan ket nagsapataak babaen ti kinasantok— saanakto nga agulbod kenni David:
36 Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.
agtultuloyto dagiti kaputotanna iti agnanayon ken ti tronona agingga nga adda ti init iti sangoanak.
37 Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)
Maipasdekto daytoy iti agnanayon a kasla iti bulan, ti napudno a saksi iti tangatang.” (Selah)
38 Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.
Ngem pinagkedkedam ken linaksidmo; nakaungetka iti pinulotam nga arim.
39 Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.
Imbabawim ti tulag iti adipenmo. Rinugitam ti balangatna iti daga.
40 Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.
Rinebbam amin dagiti paderna. Dinadaelmo dagiti sarikedkedna.
41 Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.
Amin nga aglabas ket takawanda isuna. Nagbalin isuna a pakarurodan kadagiti kaarrubana.
42 Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.
Ingngatom ti makannawan nga ima dagiti kabusorna; pinagrag-om dagiti amin a kabusorna.
43 Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.
Tinukkolmo ti tadem ti kampilanna ken saanmo isuna a pinatakder tunggal adda isuna iti gubat.
44 Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.
Pinaggibusmo ti kinadayagna; imbabam ti tronona iti daga.
45 Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)
Pinaababam dagiti aldaw ti kinaagtutubona. Binalkutmo isuna iti pannakaibabain. (Selah)
46 Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?
Kasano kapaut, O Yahweh? Aglimmengka kadi iti agnanayon? Kasanonto kapaut a sumsumged ti ungetmo a kasla iti apuy?
47 Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.
O, panunotem ti kinaababa ti tiempok, ken ti kinaawan serserbina ti panangparsuam iti amin nga annak dagiti tattao!
48 Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)
Siasino ti agbiag ket saan a matay, wenno mangispal iti bukodna a biag manipud iti pannakabalin ti sheol? (Selah) (Sheol h7585)
49 Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?
O Apo, ayanna ti sigud a kinapudnom iti tulagmo nga insapatam kenni David babaen iti kinapudnom?
50 Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,
Lagipem, O Apo, ti pannakalalais dagiti adipenmo ken ti panagibturko ditoy pusok kadagiti nakaad-adu a pananguy-uyaw dagiti nasion.
51 at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.
Batbatoendaka dagiti kabusormo kadagiti panangum-umsi, O Yahweh; lalaisenda dagiti tugot ti pinulotam.
52 Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!
Madaydayaw ni Yahweh iti agnanayon. Amen ken Amen.
