Salmenes 89

1 Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.

Maskil na Etan dangin Ezra. Zan rera game da ƙauna mai girma ta Ubangiji har abada; da bakina zan sanar da amincinka a dukan zamanai.

2 For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.

Zan furta cewa ƙaunarka tana nan daram har abada, cewa ka kafa amincinka a sama kanta.

3 «Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:

Ka ce, “Na yi alkawari da zaɓaɓɓena, na rantse wa Dawuda bawana,

4 «Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)

cewa ‘Zan kafa zuriyarka har abada in kuma sa kursiyinka yă tsaya daram dukan zamanai.’” (Sela)

5 Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.

Sammai na yabon abubuwan banmamakinka, ya Ubangiji, amincinka shi ma, a cikin taron tsarkakanka.

6 For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?

Gama wane ne a sarari za a iya kwatanta da Ubangiji? Wane ne yake kamar Ubangiji a cikin talikan samaniya?

7 Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.

Cikin taron tsarkaka Allah ne aka fi tsoro; shi ne mafi bantsoro fiye da dukan waɗanda suka kewaye shi.

8 Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.

Ya Ubangiji Allah Maɗaukaki, wane ne kamar ka? Kai mai iko ne, ya Ubangiji, kuma amincinka ya kewaye ka.

9 Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.

Kana mulkin teku mai tumbatsa; sa’ad da raƙuma sun tashi, kakan kwantar da su.

10 Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.

Ka ragargaza Rahab kamar waɗanda aka kashe; da hannunka mai ƙarfi ka watsar da abokan gābanka.

11 Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.

Sammai naka ne, haka kuma duniya; ka kafa duniya da dukan abin da yake cikinta.

12 Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.

Ka halicce arewa da kudu; Tabor da Hermon suna rera don farin ciki ga sunanka.

13 Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.

Hannunka mai iko ne; hannunka yana da ƙarfi, hannunka na dama ya sami ɗaukaka.

14 Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.

Adalci da gaskiya su ne tushen kursiyinka; ƙauna da aminci suna tafiya a gabanka.

15 Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.

Masu albarka ne waɗanda suka koyi yin maka kirari waɗanda suke tafiya cikin hasken da yake gabanka, Ubangiji.

16 I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.

Suna farin ciki a cikin sunanka dukan yini; suna samun ɗaukaka cikin adalcinka.

17 For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.

Gama kai ne ɗaukakarsu da ƙarfinsu, kuma ta wurin alherinka ka ɗaukaka ƙahonka.

18 For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.

Tabbatacce, garkuwarmu ta Ubangiji ce, ta sarkinmu ce, da kuma ta Mai Tsarki na Isra’ila ce.

19 Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.

Ka taɓa yin magana cikin wahayi, ga mutanenka masu aminci ka ce, “Na ba wa jarumi ƙarfi; na ɗaukaka saurayi daga cikin mutane.

20 Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.

Na sami Dawuda bawana; da mai na mai tsarki na shafe shi.

21 Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.

Hannuna zai kasance tare da shi; tabbatacce hannuna zai ƙarfafa shi.

22 Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.

Babu abokin gāban da zai sa yă biya haraji; babu mugun mutumin da zai danne shi.

23 Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.

Zan murƙushe maƙiyansa a gabansa in kashe dukan abokan gābansa.

24 Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.

Amintacciya ƙaunata za tă kasance tare da shi, kuma ta wurin sunana za a ɗaukaka ƙahonsa.

25 Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.

Zan sa hannunsa a bisa teku, hannunsa na dama a bisa koguna.

26 Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»

Zai yi kira gare ni yă ce, ‘Kai ne Mahaifina, Allahna, Dutse mai cetona.’

27 Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.

Zan kuma naɗa shi ɗan farina, mafi ɗaukaka cikin sarakunan duniya.

28 Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.

Zan ci gaba da ƙaunarsa har abada, alkawarina da shi ba zai taɓa fasa ba.

29 Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.

Zan kafa zuriyarsa har abada, kursiyinsa muddin sammai suna nan.

30 Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,

“In’ya’yansa maza suka yashe dokata ba su kuwa bi ƙa’idodina ba,

31 dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,

in suka take ƙa’idodina suka kuma kāsa kiyaye umarnaina,

32 då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.

zan hukunta zunubinsu da sanda, laifinsu da bulala;

33 Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.

amma ba zan ɗauke ƙaunata daga gare shi ba, ba kuwa zan taɓa rasa cika amincina ba.

34 Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.

Ba zan take alkawarina ba ko in canja abin da leɓunana suka ambata.

35 Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.

Sau ɗaya ba ƙari, na rantse da tsarkina, ba kuwa zan yi ƙarya wa Dawuda ba,

36 Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.

cewa zuriyarsa za tă ci gaba har abada kuma kursiyinsa zai dawwama a gabana kamar rana;

37 Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)

zai kahu har abada kamar wata, amintacciyar shaida a cikin sarari.” (Sela)

38 Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.

Amma ka ƙi, ka yi ƙyama ka kuma yi fushi sosai da shafaffenka.

39 Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.

Ka soke alkawarin da ka yi da bawanka ka kuma ƙazantar da rawaninsa a ƙura.

40 Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.

Ka rurrushe dukan katangansa ka sa kagaransa suka zama kufai.

41 Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.

Dukan waɗanda suka wuce sun washe shi; ya zama abin dariya wajen maƙwabtansa.

42 Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.

Ka ɗaukaka hannun dama na maƙiyansa; ka sa dukan abokan gābansa suna farin ciki.

43 Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.

Ka juye bakin takobinsa ba ka kuma taimake shi a cikin yaƙi ba.

44 Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.

Ka kawo ƙarshen darajarsa ka kuma jefar da kursiyinsa ƙasa.

45 Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)

Ka rage kwanakin ƙuruciyarsa; ka rufe shi da mayafin kunya. (Sela)

46 Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?

Har yaushe, ya Ubangiji za ka ɓoye? Za ka ɓoye har abada ne? Har yaushe fushinka zai yi ta ci kamar wuta?

47 Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.

Ka tuna yadda raina mai wucewa ne. Gama ka halicce dukan mutane ba amfani!

48 Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)

Wanda mutum ne zai rayu da ba zai ga mutuwa ba, ko yă cece kansa daga ikon kabari? (Sela) (Sheol h7585)

49 Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?

Ya Ubangiji, ina ƙaunar mai girma ta dā, wadda cikin amincinka ka rantse wa Dawuda?

50 Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,

Ka tuna, Ubangiji, yadda aka yi wa bawanka ba’a, yadda na jimre a zuciyata da zage-zagen dukan al’ummai,

51 at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.

zage-zagen da abokan gābanka suka yi mini, ya Ubangiji, da suka yi wa kowane matakin da shafaffenka ya ɗauka.

52 Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!

Yabo ya tabbata ga Ubangiji har abada!