Salmenes 89
1 Ein salme til lærdom av ezrahiten Etan. Um Herrens miskunns verk vil eg æveleg syngja frå ætt til ætt vil eg med min munn forkynna hans truskap.
Ang maskil ni Etan ang Ezrahanon. Magaawit ako sa kahangtoran mahitungod sa mga buhat sa pagkamatinud-anon sa kasabotan ni Yahweh. Imantala ko ang imong pagkamatinud-anon sa umaabot nga mga kaliwatan.
2 For eg segjer: Æveleg vert miskunn uppbygd, i himmelen gjer du din truskap fast.
Kay ako nagaingon, “Ang pagkamatinud-anon sa kasabotan molahutay sa kahangtoran; ang imong pagkamatinud-anon nga imong gitukod sa kalangitan.”
3 «Eg hev gjort ei pakt med min utvalde, eg hev svore for David, tenaren min:
“Naghimo ako ug kasabotan uban sa akong pinili, nanumpa ako kang David nga akong sulugoon.
4 «Æveleg vil eg grunnfesta ditt avkjøme, og eg vil byggja din kongsstol frå ætt til ætt.»» (Sela)
Himoon ko nga magpadayon ang imong mga kaliwat sa kahangtoran, ug himoon ko nga molahutay ang imong trono sa tanang henerasyon.” (Selah)
5 Og himmelen prisar di undergjerning, Herre, og din truskap fær pris i samlingi av dei heilage.
Ang kalangitan nagadayeg sa imong mga kahibulongan, Yahweh; gidayeg ang imong pagkamatinud-anon diha sa pundok sa mga balaan.
6 For kven i dei høge skyer likjest Herren? Kven er lik Herren millom gudesøner?
Kay si kinsa man sa kalangitan ang ikatandi kang Yahweh? Kinsa man sa mga anak sa mga dios ang sama kang Yahweh?
7 Ein Gud som er ovskræmeleg i løynderådet til dei heilage, og til rædsla for alle som er ikring honom.
Siya ang Dios nga gipasidunggan pag-ayo sa pundok sa mga balaan ug takos kahadlokan sa mga nag-alirong kaniya.
8 Herre, allhers drott, kven er sterk som du, Herre? Og din truskap er kringum deg.
Yahweh, Dios nga makagagahom, kinsa ang kusgan sama kanimo, Yahweh? Napalibotan ka sa imong pagkamatinud-anon.
9 Du råder yver havsens ovmod; når bylgjorne i det reiser seg, stiller du deim.
Gimandoan mo ang bangis nga dagat; kung ang mga balod motaas, palinawon mo (sila)
10 Du hev slege Rahab sund som ein ihelslegen, med din sterke arm hev du spreidt dine fiendar.
Gidugmok mo ang Rahab sama sa gipatay. Pinaagi sa imong kusgan nga bukton gipatibulaag mo ang imong mga kaaway.
11 Himmelen er din, og jordi er di; jordriket og alt som er i det, hev du grunnlagt.
Imo ang kalangitan, ug ang kalibotan man usab. Gibuhat mo ang kalibotan ug ang tanang anaa niini.
12 Nord og sud hev du skapt; Tabor og Hermon fegnast i ditt namn.
Gibuhat mo ang amihan ug ang habagatan. Ang Tabor ug ang Hermon nagmaya diha sa imong ngalan.
13 Du hev ein arm med velde; sterk er di hand, høg er di høgre hand.
Aduna kay gamhanang bukton ug kusgan nga kamot, ug taas ang imong tuong kamot.
14 Rettferd og rett er grunnvoll for din kongsstol; miskunn og truskap gjeng fyre di åsyn.
Pagkamatarong ug hustisya mao ang mga patukoranan sa imong trono. Ang pagkamatinud-anon sa kasabotan ug ang pagkamasaligan naggikan kanimo.
15 Sælt er det folk som kjenner til glederop; i ljoset frå ditt andlit skal dei ferdast.
Bulahan ang mga tawo nga nagsimba kanimo! Yahweh, naglakaw (sila) uban sa kahayag sa imong panagway.
16 I ditt namn fegnast dei all dagen, og ved di rettferd vert dei upphøgde.
Sa tanang adlaw nagmaya (sila) diha sa imong ngalan, ug sa imong pagkamatarong gibayaw ka nila.
17 For du er prydnaden i deira styrke, og ved din godhug lyfter du upp vårt horn.
Ikaw ang ilang halangdong kusog, ug pinaagi sa imong pabor nagmadaugon kami.
18 For Herren høyrer vår skjold til, og vår konge til Israels Heilage.
Kay ang among taming iya kang Yahweh; ang among hari nahisakop sa Balaan sa Israel.
19 Den gong tala du i ei syn til dine trugne og sagde: «Eg hev lagt hjelp i handi på ein veldug, eg hev upphøgt ein ungdom av folket.
Kaniadto nakigsulti ka sa mga matinumanon kanimo pinaagi sa panan-awon; ikaw miingon, “Akong gikoronahan ang usa ka gamhanan; gituboy ko ang usa nga pinili gikan sa katawhan.
20 Eg hev funne David, tenaren min, med min heilage olje hev eg salva honom.
Gipili ko si David nga akong sulugoon; uban sa akong balaan nga lana gidihogan ko siya.
21 Mi hand skal alltid vera med honom, og min arm skal styrkja honom.
Ang akong kamot motabang kaniya; ang akong bukton maoy molig-on kaniya.
22 Fienden skal ikkje trengja honom, og den urettferdige skal ikkje kua honom.
Walay kaaway ang molingla kaniya; walay anak sa pagkadaotan ang modaugdaog kaniya.
23 Men eg vil krasa hans motstandarar for hans åsyn, og slå deim som hatar honom.
Pagadugmukon ko ang iyang mga kaaway diha sa iyang atubangan; patyon ko kadtong modumot kaniya.
24 Og min truskap og mi miskunn skal vera med honom, og i mitt namn skal hans horn verta upplyft.
Ang akong kamatuoran ug ang akong pagkamatinud-anon sa kasabotan maanaa kaniya; pinaagi sa akong ngalan magmadaugon siya.
25 Eg vil leggja hans hand på havet og hans høgre hand på elvarne.
Ibutang ko ang iyang kamot ngadto sa dagat ug ang iyang tuong kamot ngadto sa mga suba.
26 Han skal ropa til meg: «Du er min far, min Gud og mitt frelse-fjell!»
Pagatawgon niya ako, 'Ikaw ang akong Amahan, ang akong Dios, ug ang bato sa akong kaluwasan.'
27 Og eg vil setja honom til den fyrstefødde, til den høgste av kongarne på jordi.
Isipon ko siya ingon nga akong kinamagulangang anak nga lalaki, ang pinakahalangdon sa mga hari sa kalibotan.
28 Mi miskunn imot honom vil eg æveleg halda ved lag, og mi pakt skal standa fast for honom.
Ang akong pagkamatinud-anon sa kasabotan diha kaniya molahutay hangtod sa kahangtoran; ug molungtad ang akong kasabotan uban kaniya.
29 Og eg vil halda uppe hans avkjøme til æveleg tid, og hans kongsstol so lenge himmelen varer.
Himoon ko nga ang iyang mga kaliwatan molahutay sa kahangtoran ug ang iyang trono magmalungtaron sama sa kalangitan nga anaa sa ibabaw.
30 Dersom hans born forlet mi lov og ikkje vandrar etter mine domar,
Kung kalimtan sa iyang mga anak ang akong balaod ug dili motuman sa akong kasugoan,
31 dersom dei bryt mine bodord og ikkje held mine fyresegner,
kung supakon nila ang akong mga sugo ug dili tipigan ang akong mga mando,
32 då vil eg heimsøkja deira misgjerd med ris og deira skuld med plågor.
silotan ko ang ilang pagkamasupilon gamit ang sungkod ug ang ilang kasal-anan uban sa mga hampak.
33 Men mi miskunn vil eg ikkje taka frå honom, og ikkje vil eg svika i min truskap.
Apan dili ko kuhaon gikan kaniya ang akong mapinadayunong gugma o dili magmatinumanon sa akong gisaad.
34 Eg vil ikkje brjota mi pakt og ikkje brigda ordi frå mine lippor.
Dili ko pakyason ang akong kasabotan o bag-ohon ang mga pulong sa akong mga ngabil.
35 Eitt hev eg svore ved min heilagdom, sanneleg, for David vil eg ikkje ljuga.
Sa makausa pa manumpa ako pinaagi sa akong pagkabalaan— dili ako magbakak kang David:
36 Hans avkjøme skal vera til æveleg tid, og hans kongsstol som soli for mi åsyn.
ang iyang mga kaliwatan magapadayon sa kahangtoran ug ang iyang trono sama sa adlaw nga molahutay sa akong atubangan.
37 Som månen skal han standa æveleg, og vitnet i skyi er trufast.» (Sela)
Molungtad kini sa kahangtoran sama sa bulan, ang matinud-anong saksi diha sa langit.” (Selah)
38 Og du hev støytt burt og forsmått, du hev vorte harm på den du hev salva.
Apan ikaw midumili ug misalikway; nasuko ka sa imong dinihogang hari.
39 Du hev rist av deg pakti med din tenar, du hev skjemt hans kruna og kasta henne på jordi.
Imong gibawi ang kasabotan sa imong sulugoon. Gipasipalahan mo ang iyang korona ngadto sa yuta.
40 Du hev brote ned alle murarne hans, du hev gjort hans festningar til grusdungar.
Gigun-ob mo ang tanan niyang paril. Giguba mo ang iyang mga kota.
41 Alle som fer fram på vegen, plundrar honom, han hev vorte til spott for grannarne sine.
Gikawatan siya sa tanang nanagpangagi. Nahimo siyang malaw-ay ngadto sa iyang mga silingan.
42 Du hev upphøgt den høgre hand til hans motstandarar, du hev gjort alle hans fiendar glade.
Gipataas mo ang tuong kamot sa iyang mga kaaway; gihimo mo nga magmalipayon ang tanan niyang kaaway.
43 Du hev og late og hans sverdsegg vika, og hev ikkje halde honom uppe i striden.
Gilumping mo ang sulab sa iyang espada ug wala mo siya patindoga sa gubat.
44 Du hev gjort ende på hans glans og kasta hans kongsstol til jordi.
Gitapos mo ang iyang katahom; gibutang mo sa yuta ang iyang trono.
45 Du hev korta av hans ungdoms dagar, du hev lagt skam yver honom. (Sela)
Gipamubo mo ang mga adlaw sa iyang pagkabatan-on. Giputos mo siya sa kaulawan. (Selah)
46 Kor lenge, Herre, vil du løyna deg æveleg? Kor lenge skal din harm brenna som eld?
Hangtod kanus-a Yahweh? Igatago mo ba ang imong kaugalingon sa kahangtoran? Hangtod kanus-a magdilaab ang imong kasuko sama sa kalayo?
47 Kom då i hug kor stutt mitt liv er, og kor forgjengelege du hev skapt alle menneskjeborn.
O, hunahunaa kung unsa ka mubo ang akong panahon, ug alang sa unsa nga pagkawalay pulos nga gibuhat mo ang tanang anak sa katawhan!
48 Kven fær vel liva og ikkje sjå dauden? Kven friar si sjæl frå helheims vald? (Sela) (Sheol h7585)
Si kinsa man ang mabuhi ug dili mamatay, o ang makaluwas sa iyang kaugalingon gikan sa kamot sa Seol? (Selah) (Sheol h7585)
49 Herre, kvar er dine nådegjerningar frå fordoms tid, som du med eid lova David i din truskap?
O Ginoo, asa ang imong mga buhat kaniadto sa pagkamatinud-anon sa kasabotan nga imong gisaad kang David diha sa imong kamatuoran?
50 Herre, kom i hug den skam som ligg yver dine tenarar, at eg må bera i fanget alle dei mange folk,
Hinumdomi, O Ginoo, ang pagbiaybiay batok sa imong mga sulugoon ug giunsa nako pagdala sa akong kasingkasing ang daghang mga pagtamay gikan sa mga nasod.
51 at dine fiendar spottar, Herre, at dei spottar hans fotspor som du hev salva.
Nagtamay ang imong mga kaaway, Yahweh; ilang gibiaybiayan ang mga lakang sa imong dinihogan.
52 Lova vere Herren æveleg! Amen, amen!
Pagadayegon si Yahweh sa kahangtoran. Amen ug Amen. Ikaupat nga Libro
