Salmenes 88

1 Ein song, ein salme av Korahs born. Til songmeisteren; etter Mahalat leannot; ein song til lærdom av ezrahiten Heman. Herre, min Frelse-Gud! Dag og natt ropar eg framfyre deg.

Rwiyo. Pisarema ravanakomana vaKora. Kumutungamiri wokuimba namaimbirwo emaharati reanoti. Masikiri raHemani muEzrahi. Haiwa Jehovha, Mwari anondiponesa, ndakachema masikati nousiku pamberi penyu.

2 Lat mi bøn koma for di åsyn, bøyg ditt øyra til mitt klagerop!

Munyengetero wangu ngausvike pamberi penyu; rerekerai nzeve yenyu kukuchema kwangu.

3 For mi sjæl er mett av ulukkor, og mitt liv er kome nær til helheimen. (Sheol h7585)

Nokuti mweya wangu uzere nokutambudzika, uye upenyu hwangu hwaswedera pedyo neguva. (Sheol h7585)

4 Eg er rekna lik deim som fer ned i gravi, eg er som ein mann utan livskraft.

Ndinoverengwa pakati paavo vakaburukira kugomba; ndava somunhu asina simba.

5 Eg er forlaten millom dei daude, som dei ihelslegne som ligg i gravi, som du ikkje meir kjem i hug, då dei er avskorne frå di hand.

Ndakatsaurwa pamwe chete navakafa, savakaurayiwa vavete muguva, vamusingacharangaririzve, vakagurwa kubva pakuchengeta kwenyu.

6 Du hev lagt meg i den djupe hola, i myrkrer, i ovdjup.

Makandiisa mugomba rakadzika dzika, murima guru makadzika dzika.

7 Din harm kvilar tungt på meg, og med alle dine bylgjor trengjer du meg. (Sela)

Hasha dzenyu dzinorema kwazvo pamusoro pangu, makandifukidza namafungu enyu ose. Sera

8 Du hev drive mine kjenningar langt burt frå meg, du hev gjort meg til ein styggedom for deim, eg er innestengd og kann ikkje koma ut.

Makanditorera shamwari dzangu dzapedyo, uye mukandiita chinhu chinonyangadza. Ndakapfigirwa uye handingatongopunyuki;

9 Mitt auga hev vanmegtast av liding, eg hev kalla på deg kvar dag, Herre, eg hev rett ut mine hender til deg.

meso angu asviba neshungu. Ndinodana kwamuri, imi Jehovha, mazuva ose; ndinotambanudzira maoko angu kwamuri.

10 Gjer du vel under for dei daude? eller vil skuggar stand upp og lova deg? (Sela)

Ko, munoratidza zvishamiso zvenyu kuna vakafa here? Ko, vakafa vanomuka vachikurumbidzai here? Sera

11 Tru dei i gravi fortel um di miskunn, og um di truskap i avgrunnen?

Ko, rudo rwenyu runoparidzwa muguva, nokutendeka kwenyu mukuparadzwa here?

12 Vert dine under kjende i myrkret, og di rettferd i gløymelandet?

Ko, zvishamiso zvenyu zvinozivikanwa munzvimbo yerima, kana mabasa akarurama enyu munyika yokukanganwa here?

13 Men eg ropar til deg, Herre, og um morgonen kjem mi bøn imot deg.

Asi ndinochemera rubatsiro kwamuri, imi Jehovha; mangwanani, munyengetero wangu unosvika pamberi penyu.

14 Kvifor, Herre, støyter du burt mi sjæl? Kvifor løyner du ditt andlit for meg?

Seiko, imi Jehovha, muchindiramba uye muchindivanzira chiso chenyu?

15 Arm er eg og døyande frå ungdomen av, eg ber dine rædslor, eg lyt gjeva meg yver.

Kubvira pauduku hwangu, ndakatambudzika zvokutosvika pedyo norufu; ndatambudzika nokutyisa kwenyu uye handisisina tariro.

16 Logarne av din harm hev gjenge yver meg, dine skræmor hev gjort meg til inkjes.

Hasha dzenyu dzakapfuura napamusoro pangu; kutyisa kwenyu kwandiparadza.

17 Dei hev ringa seg um meg som vatn all dagen, dei hev i samlag kringsett meg.

Zuva rose zvakandipoteredza samafashamu; ndakaputirwa nazvo chose.

18 Du hev drive langt burt frå meg ven og næste, mine kjenningar er myrkret.

Makanditorera shamwari dzangu navadikani vangu; rima ndiyo shamwari yangu iri pedyo.