< Salmenes 88 >
1 Ein song, ein salme av Korahs born. Til songmeisteren; etter Mahalat leannot; ein song til lærdom av ezrahiten Heman. Herre, min Frelse-Gud! Dag og natt ropar eg framfyre deg.
Доамне, Думнезеул мынтуирий меле! Зи ши ноапте стриг ынаинтя Та!
2 Lat mi bøn koma for di åsyn, bøyg ditt øyra til mitt klagerop!
С-ажунгэ ругэчуня мя ынаинтя Та! Я аминте ла черериле меле,
3 For mi sjæl er mett av ulukkor, og mitt liv er kome nær til helheimen. (Sheol )
кэч ми с-а сэтурат суфлетул де реле ши ми се апропие вяца де Локуинца морцилор. (Sheol )
4 Eg er rekna lik deim som fer ned i gravi, eg er som ein mann utan livskraft.
Сунт пус ын рындул челор че се кобоарэ ын гроапэ, сунт ка ун ом каре ну май аре путере.
5 Eg er forlaten millom dei daude, som dei ihelslegne som ligg i gravi, som du ikkje meir kjem i hug, då dei er avskorne frå di hand.
Стау ынтинс принтре чей морць ка чей учишь ши кулкаць ын мормынт, де каре ну-Ць май адучь аминте ши каре сунт деспэрциць де мына Та.
6 Du hev lagt meg i den djupe hola, i myrkrer, i ovdjup.
М-ай арункат ын гроапа чя май де жос, ын ынтунерик, ын адынкурь.
7 Din harm kvilar tungt på meg, og med alle dine bylgjor trengjer du meg. (Sela)
Мыния Та мэ апасэ ши мэ нэпэдешть ку тоате валуриле Тале.
8 Du hev drive mine kjenningar langt burt frå meg, du hev gjort meg til ein styggedom for deim, eg er innestengd og kann ikkje koma ut.
Ай ындепэртат де ла мине пе тоць приетений мей, м-ай фэкут о причинэ де скырбэ пентру ей; сунт ынкис ши ну пот сэ ес.
9 Mitt auga hev vanmegtast av liding, eg hev kalla på deg kvar dag, Herre, eg hev rett ut mine hender til deg.
Ми се топеск окий де суферинцэ; ын тоате зилеле Те кем, Доамне, ши-мь ынтинд мыниле спре Тине!
10 Gjer du vel under for dei daude? eller vil skuggar stand upp og lova deg? (Sela)
Оаре пентру морць фачь Ту минунь? Сау се скоалэ морций сэ Те лауде?
11 Tru dei i gravi fortel um di miskunn, og um di truskap i avgrunnen?
Се ворбеште де бунэтатя Та ын мормынт ши де крединчошия Та ын адынк?
12 Vert dine under kjende i myrkret, og di rettferd i gløymelandet?
Сунт куноскуте минуниле Тале ын ынтунерик ши дрептатя Та ын цара уйтэрий?
13 Men eg ropar til deg, Herre, og um morgonen kjem mi bøn imot deg.
Доамне, еу Ыць чер ажуторул ши диминяца ругэчуня мя се ыналцэ ла Тине.
14 Kvifor, Herre, støyter du burt mi sjæl? Kvifor løyner du ditt andlit for meg?
Пентру че, Доамне, лепезь суфлетул меу? Пентру че ымь аскунзь Фаца Та?
15 Arm er eg og døyande frå ungdomen av, eg ber dine rædslor, eg lyt gjeva meg yver.
Дин тинереце, сунт ненорочит ши траг сэ мор, сунт купринс де спаймеле Тале ши ну штиу че сэ май фак.
16 Logarne av din harm hev gjenge yver meg, dine skræmor hev gjort meg til inkjes.
Мыния Та трече песте мине, спаймеле Тале мэ нимическ де тот.
17 Dei hev ringa seg um meg som vatn all dagen, dei hev i samlag kringsett meg.
Еле мэ ынконжоарэ тоатэ зиуа ка ниште апе, мэ ынфэшоарэ тоате деодатэ.
18 Du hev drive langt burt frå meg ven og næste, mine kjenningar er myrkret.
Ай депэртат де ла мине пе приетень ши товарэшь, ши чей де апроапе ай мей с-ау фэкут невэзуць.