< Salmenes 86 >
1 Ei bøn av David. Herre, bøyg ditt øyra, svara meg! for arm og fatig er eg.
MAIN Ieowa, kom kotin kapaike don ia karon omui kan o mani ia, pwe nai me luet o jamama.
2 Tak vare på mi sjæl, for eg er gudleg. Frels din tenar, du min Gud, han som lit på deg!
Kom kotin apali maur i, pwe nai me lelapok. Main Kot, kom kotin jauaja ia, japwilim omui ladu men et, me liki komui.
3 Ver meg nådig, Herre! For til deg ropar eg heile dagen.
Main, kom kotin maki on ia, pwe i kin likwir on komui ni anjau karoj.
4 Gled din tenars sjæl! For til deg, Herre, lyfter eg mi sjæl.
Kom kotin kaperenda monion en japwilim omui ladu, pwe monion i kin anane komui Main.
5 For du, Herre, er god og viljug til forlating, og rik på miskunn for alle deim som kallar på deg.
Pwe komui Main me mau o kalanan, o kom kotin kalanan on ir karoj, me kin likwir on komui.
6 Herre, vend øyra til mi bøn, og merka på mi bønerøyst!
Main Ieowa, kom kotin ereki ai kapakap, o kotin mani nil en ai nidinid.
7 Den dag eg er i naud, ropar eg på deg, for du svarar meg.
Ni ai apwal akan i kin likwir on komui, pwe kom, kotin mani ia!
8 Ingen er som du millom gudarne, Herre, og ingi verk er som dine.
Main, jota me dueta komui nan pun en kot akan; o jota me kak wiawia dueta komui.
9 Alle heidningar som du hev skapt, skal koma og tilbeda for di åsyn, Herre, og dei skal æra ditt namn.
Men liki kan karoj pan pwarado, pwen kaudoki on komui Main, o wauneki mar omui.
10 For du er stor og gjer undergjerningar, du er Gud og ingen annan.
Pwe komui me lapalap, me kin wiada manaman, o komui ta me Kot.
11 Lær meg, Herre, din veg, eg vil ferdast i di sanning; sameina mitt hjarta til å ottast ditt namn!
Main Ieowa, re kotin kajale on ia al omui, pwe i en weweid ni omui melel, kom kotin kolekol monion i on iet eta: Majak mar omui.
12 Eg vil prisa deg, Herre min Gud, av alt mitt hjarta, og eg vil æra namnet ditt æveleg.
I men kapina komui Main, ai Kot, jan nan monion i, o wauneki mar omui kokolata.
13 For di miskunn er stor yver meg, og du hev frelst mi sjæl frå den djupe helheimen. (Sheol )
Pwe omui kalanan me laud on ia; komui dore maur i jan nan wajan mela. (Sheol )
14 Gud, stormodige hev reist seg imot meg, og ein flokk av valdsmenner stend etter livet mitt, og dei hev ikkje deg for auga.
Main Kot, me aklapalap akan kin palian ia, o pwin en me weit akan kin majamajan maur i, o re jota kin weweid mon jilan omui.
15 Men du, Herre, er ein miskunnsam og nådig Gud, langmodig og rik på miskunn og truskap.
A komui Main Kot, me dir en kalanan, o mak, o kanonama, o omui kapunlol o melel me lapalap.
16 Vend deg til meg og ver meg nådig, gjev din tenar styrken din, og frels son åt di tenestkvinna!
Kom kotin wukidoki don ia, o maki on ia, o kamaui kida japwilim omui ladu omui manaman, o kotin jauaja nain japwilim omui lidu!
17 Gjer eit teikn med meg til det gode, at dei som hatar meg, må sjå det og skjemmast, av di du, Herre, hev hjelpt meg og trøysta meg.
Kom kotiki on ia kilel eu, me i pan paie kida, pwe ai imwintiti kan en kilan, rap namenok kila omui kotin jauaja ia, Main Ieowa, o kom kotin kamait ia la.