< Salmenes 86 >
1 Ei bøn av David. Herre, bøyg ditt øyra, svara meg! for arm og fatig er eg.
MAING Ieowa, kom kotin kapaike dong ia karong omui kan o mangi ia, pwe ngai me luet o samama.
2 Tak vare på mi sjæl, for eg er gudleg. Frels din tenar, du min Gud, han som lit på deg!
Kom kotin apwali maur i, pwe ngai me lelapok. Maing Kot, kom kotin sauasa ia, sapwilim omui ladu men et, me liki komui.
3 Ver meg nådig, Herre! For til deg ropar eg heile dagen.
Maing, kom kotin maki ong ia, pwe i kin likwir ong komui ni ansau karos.
4 Gled din tenars sjæl! For til deg, Herre, lyfter eg mi sjæl.
Kom kotin kaperenda mongiong en sapwilim omui ladu, pwe mongiong i kin anane komui Maing.
5 For du, Herre, er god og viljug til forlating, og rik på miskunn for alle deim som kallar på deg.
Pwe komui Maing me mau o kalangan, o kom kotin kalangan ong ir karos, me kin likwir ong komui.
6 Herre, vend øyra til mi bøn, og merka på mi bønerøyst!
Maing Ieowa, kom kotin ereki ai kapakap, o kotin mangi ngil en ai ngidingid.
7 Den dag eg er i naud, ropar eg på deg, for du svarar meg.
Ni ai apwal akan i kin likwir ong komui, pwe kom, kotin mangi ia!
8 Ingen er som du millom gudarne, Herre, og ingi verk er som dine.
Maing, sota me dueta komui nan pung en kot akan; o sota me kak wiawia dueta komui.
9 Alle heidningar som du hev skapt, skal koma og tilbeda for di åsyn, Herre, og dei skal æra ditt namn.
Men liki kan karos pan pwarado, pwen kaudoki ong komui Maing, o wauneki mar omui.
10 For du er stor og gjer undergjerningar, du er Gud og ingen annan.
Pwe komui me lapalap, me kin wiada manaman, o komui ta me Kot.
11 Lær meg, Herre, din veg, eg vil ferdast i di sanning; sameina mitt hjarta til å ottast ditt namn!
Maing Ieowa, re kotin kasale ong ia al omui, pwe i en weweid ni omui melel, kom kotin kolekol mongiong i ong iet eta: Masak mar omui.
12 Eg vil prisa deg, Herre min Gud, av alt mitt hjarta, og eg vil æra namnet ditt æveleg.
I men kapinga komui Maing, ai Kot, sang nan mongiong i, o wauneki mar omui kokolata.
13 For di miskunn er stor yver meg, og du hev frelst mi sjæl frå den djupe helheimen. (Sheol )
Pwe omui kalangan me laud ong ia; komui dore maur i sang nan wasan mela. (Sheol )
14 Gud, stormodige hev reist seg imot meg, og ein flokk av valdsmenner stend etter livet mitt, og dei hev ikkje deg for auga.
Maing Kot, me aklapalap akan kin palian ia, o pwin en me weit akan kin masamasan maur i, o re sota kin weweid mon silang omui.
15 Men du, Herre, er ein miskunnsam og nådig Gud, langmodig og rik på miskunn og truskap.
A komui Maing Kot, me dir en kalangan, o mak, o kanongama, o omui kapunglol o melel me lapalap.
16 Vend deg til meg og ver meg nådig, gjev din tenar styrken din, og frels son åt di tenestkvinna!
Kom kotin wukidoki dong ia, o maki ong ia, o kamaui kida sapwilim omui ladu omui manaman, o kotin sauasa nain sapwilim omui lidu!
17 Gjer eit teikn med meg til det gode, at dei som hatar meg, må sjå det og skjemmast, av di du, Herre, hev hjelpt meg og trøysta meg.
Kom kotiki ong ia kilel eu, me i pan paie kida, pwe ai imwintiti kan en kilang, rap namenok kila omui kotin sauasa ia, Maing Ieowa, o kom kotin kamait ia la.