Salmenes 85

1 Til songmeisteren; av Korahs born, ein salme. Herre, du hev vore nådig mot landet ditt, du hev gjort vending i Jakobs fangeskap.

Katoeng kruek zaehoikung hanah. Korah caanawk ih Saam laa. Aw Angraeng, na prae thungah palung koi kaom hmuen to nam tuengsak; naeh ih Jakob acaengnawk to na hoih let.

2 Du hev teke burt ditt folks skuld, du hev breidt yver alle deira synder. (Sela)

Nangmah ih kaminawk sakpazaehaih to na tahmen moe, nihcae zaehaih to na khuk pae. (Selah)

3 Du hev teke burt all din harm, du hev vendt deg frå din brennande vreide.

Palung na phuihaihnawk to na takhoe boih; thacak palung na phuihaih to nang qoi taak.

4 Vend um til oss, vår Frelse-Gud, og gjer ende på din uvilje imot oss!

Aw Sithaw, pahlongkung, kaicae hae angthasak let ah loe, kaicae khaeah palung na phuihaih to diipsak ah.

5 Vil du æveleg vera vreid på oss? Vil du lata din vreide vara frå ætt til ætt?

Kaicae nuiah palung na phui poe han vop maw? Na caanawk ih adung khoek to palungphuihaih na suek poe han vop maw?

6 Vil ikkje du gjera oss livande att, so ditt folk kann gleda seg i deg?

Nangmah rang hoiah nangmah ih kaminawk mah anghoehaih hak o thai let hanah, kaicae hae nang talawk let mak ai boeh maw?

7 Herre, lat oss sjå di miskunn, og gjev oss di frelsa!

Aw Angraeng, na palungnathaih kaicae khaeah amtuengsak ah loe, na pahlonghaih to na paek ah.

8 Eg vil høyra kva Gud Herren talar, for han talar fred til sitt folk og til sine trugne - berre dei ikkje vender um att til dårskap.

Angraeng Sithaw mah thuih han ih lok to ka tahngaih han; anih loe angmah ih kaminawk hoi angmah ih kaciim kaminawk khaeah lok to thui tih; toe amthuhaih bangah amlaem o let hmah nasoe.

9 Ja, hans frelsa er nær deim som ottast honom, so herlegdom skal bu i vårt land.

Tangtang ni kaicae prae ah lensawkhaih oh thai hanah, a pahlonghaih loe anih zithaih tawn kaminawk taengah oh.

10 Miskunn og truskap skal møta kvarandre, rettferd og fred kyssa kvarandre.

Palungnathaih hoi loktang lok to angtongh hoi boeh; toenghaih hoi angdaehhaih loe maeto hoi maeto angmok hoi.

11 Truskap skal renna upp av jordi, og rettferd skoda ned frå himmelen.

Loktang loe long thung hoiah tacawt tahang tih; toenghaih mah van hoiah khen tathuk tih.

12 Herren skal og gjeva det som gode, og vårt land skal gjeva si grøda.

Ue, Angraeng mah kahoih hmuen to paek ueloe, kaicae ih prae mah athaih to tacawtsak tih.

13 Rettferd skal ganga fyre honom og gjera hans fotspor til sin veg.

Toenghaih loe anih hmaa ah caeh ueloe, a caehhaih loklam to aicae ih loklam ah na sah pae tih.