Salmenes 83

1 Ein song, ein salme av Asaf. Gud, teg ikkje! haldt deg ikkje still og roleg, Gud!

Guð, vertu ekki þögull og afskiptalaus þegar við biðjum til þín. Svaraðu okkur! Já, bjargaðu okkur!

2 For sjå, dine fiendar bråkar, og dei som hatar deg, lyfter hovudet!

Heyrirðu ekki skarkalann og ysinn í hópi óvina þinna? Sérðu ekki hvað þeir aðhafast, þessir hatursmenn þínir?

3 Mot ditt folk legg dei sløge råder, og dei samråder seg mot deim som du tek vare på.

Þeir eru með ráðagerðir um að tortíma þeim sem þú elskar!

4 Dei segjer: «Kom, lat oss rydja deim ut, so dei ikkje lenger er eit folk! og Israels namn skal ingen meir koma i hug!»

„Komum!“segja þeir, „þurrkum út Ísrael, svo að þeir hætti að vera til og gleymist.“

5 For dei hev av hjarta samrådt seg, mot deg gjeng dei i pakt.

Þetta var samþykkt af leiðtogum þeirra. Þessir undirrituðu sáttmála um að fylkja liði gegn almáttugum Guði:

6 Edoms tjeld og ismaelitarne, Moab og hagarenarne,

Ísmaelítar, Edomítar, Móabítar og Hagrítar.

7 Gebal og Ammon og Amalek, Filistarland med deim som bur i Tyrus.

Einnig Gebalmenn, Ammon, Amalek, Filistear og Týrusbúar.

8 Ogso Assur hev gjenge i lag med deim, han låner sin arm til Lots søner. (Sela)

Assýría hefur líka slegist í hópinn og gjört bandalag við afkomendur Lots.

9 Gjer med deim som med Midjan! som med Sisera, som med Jabin ved Kisons bekk!

Farðu með þá eins og Midíansmenn forðum, já eins og þú fórst með Sísera og Jabín við Kíshonlæk

10 Dei vart øydelagde ved En-Dor, dei vart til møk på marki.

og með óvini þína við Endór, en lík þeirra urðu að áburði á jörðina.

11 Far med deim, deira fremste menner, som med Oreb og Ze’eb, og med alle deira hovdingar som med Zebah og Salmunna!

Láttu höfðingja þeirra falla eins og Óreb og Seeb, foringja þeirra deyja líkt og Seba og Salmúna

12 deim som segjer: «Lat oss hertaka Guds bustader!»

sem sögðu: „Leggjum undir okkur haglendi Drottins!“

13 Min Gud, gjer deim som ein dustkvervel, som agner for vinden!

Þú, Guð minn, feyktu þeim burt eins og ryki, eins og hismi fyrir vindi

14 Lik ein eld som brenn ein skog, lik ein loge som set eld på fjell,

– eins og skógi sem brennur til ösku.

15 soleis forfylgje du deim med din storm og skræme deim med ditt uver!

Flæmdu þá burt í óveðri, skelfdu þá með fellibyl þínum.

16 Fyll deira andlit med skam, at dei må søkja ditt namn, Herre!

Drottinn, láttu þá kenna á andúð þinni uns þeir viðurkenna mátt þinn og vald.

17 Lat deim skjemmast og skræmast æveleg og alltid, lat dei verta skjemde og ganga til grunnar!

Láttu öll þeirra verk mistakast, svo að þeir skelfist og blygðist sín

18 Og lat deim få vita, at einast du hev namnet Herre, den Høgste yver heile jordi!

og viðurkenni að þú einn, Drottinn, ert Guð yfir öllum guðum og að jörðin öll er á þínu valdi.