< Salmenes 82 >

1 Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:
Asaf dwom. Onyankopɔn di hene wɔ ɔsoro asafo mu; obu atɛn wɔ “anyame” mu.
2 «Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)
“Wobɛbɔ wɔn a wɔnteɛ ho ban na woayɛ nhwɛanim ama amumɔyɛfo akosi da bɛn?
3 Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!
Monka mmɔborɔfo ne ayisaa asɛm mma wɔn; mommɔ ahiafo ne wɔn a wɔhyɛ wɔn so yiyedi ho ban.
4 Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!
Munnye ɔbrɛfo ne ahiafo; munnye wɔn mfi amumɔyɛfo nsam.
5 Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.
“Anyame no nnim de, na wɔnte hwee ase. Wokyinkyin wɔ sum mu; na asase fapem nyinaa wosow.
6 Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»
“Mekae se, ‘Moyɛ “anyame;” mo nyinaa yɛ Ɔsorosoroni no mma.’
7 Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»
Nanso mubewuwu sɛ nnipa pɛ; na moahwe ase sɛ ɔsodifo biara.”
8 Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.
Ao Onyankopɔn, sɔre, bu wiase atɛn; efisɛ amanaman nyinaa yɛ wo de.

< Salmenes 82 >