< Salmenes 82 >

1 Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:
زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.
2 «Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)
«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟
3 Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!
بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.
4 Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!
فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.
5 Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.
«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.
6 Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»
«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“
7 Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»
بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»
8 Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.
خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.

< Salmenes 82 >