< Salmenes 82 >
1 Ein salme av Asaf. Gud stend i Guds samling; midt imillom gudar held han dom:
Van a thutan na chunga Elohim Pathen in vai ahomin Van mite chunga athutan na aphondoh e.
2 «Kor lenge vil de døma rangt og halda med dei ugudlege? (Sela)
Nangman itihchan hi miphalouho napanpia thudihlou ho nachelhah sah dingham?
3 Døm den ringe og farlause! Lat armingen og den fatige få sin rett!
“Chaga leh vaichate chungah thudih chepin lang; tahlel tele engbolla umte chungah thudih phongdoh in.
4 Berga den ringe og fatige, frels han frå handi åt dei ugudlege!
Panpi bei tele engbolla umte huhdoh in, miphalouho khut a konin huhdoh-in.
5 Dei veit inkje og skynar inkje, dei ferdast i myrker; alle grunnvollar til jordi ruggar.
Hinla mibolse ten imacha ahepouve; ama hokhu hetna lhasam ahiuve. Muthim noi a avah leuvin, leiset sungil lamgei in ahotling tai.
6 Eg hev sagt: «De er gudar, søner til den Høgste er de alle.»
Keiman kasei in, ‘Nang ho Pathen nahiuve; nangho hatchungnung chilhah te nahiu ve.
7 Men sanneleg, som menneskje skal de døy, og som ein av hovdingarne skal de falla.»
Hinlah nangho mihem tabang bep a nathi diu, thunei vaihom dang ho banga nalhuh tei diu ahi.’”
8 Statt upp, Gud, haldt dom yver jordi! For du eig alle heidningar.
Hung kipatin, O Elohim Pathen vannoi leiset hi athu tannin, ajeh chu chiding namdangho jouse jonghi aboncha nanga ahi.