Salmenes 81
1 Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!
Glasno prepevajte Bogu, naši môči, naredite radosten glas Jakobovemu Bogu.
2 Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!
Vzemite psalm in prinesite sèm tamburin, prijetno harfo s plunko.
3 Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!
Trobite na šofar ob mlaju, ob določenem času na naš slovesni praznični dan.
4 For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.
Kajti to je bil zakon za Izraela in postava Jakobovega Boga.
5 Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:
To je odredil v Jožefu za pričevanje, ko je šel ven skozi egiptovsko deželo, kjer sem slišal jezik, ki ga nisem razumel:
6 «Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.
»Njegovo ramo sem odstranil od bremena, njegove roke so bile osvobojene pred lonci.
7 I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)
Ti kličeš v stiski in jaz sem te osvobodil, odgovoril sem ti na skrivnem kraju groma. Jaz sem te preizkusil pri vodah Meríbe. (Sela)
8 Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!
Poslušaj, oh moje ljudstvo, pričeval ti bom, oh Izrael, če bi mi hotel prisluhniti.
9 Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.
V tebi naj ne bo tujega boga niti ne boš oboževal nobenega tujega boga.
10 Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!
Jaz sem Gospod, tvoj Bog, ki te je privedel iz egiptovske dežele. Široko odpri svoja usta in napolnil jih bom.
11 Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.
Toda moje ljudstvo noče prisluhniti mojemu glasu in Izrael noče ničesar od mene.
12 So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.
Tako sem jih izročil njihovim lastnim srčnim željam in živeli so po svojih lastnih nasvetih.
13 Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!
Oh, da bi mi moje ljudstvo prisluhnilo in bi Izrael hodil po mojih poteh!
14 Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.
Kmalu bi podjarmil njihove sovražnike in svojo roko obrnil zoper njihove nasprotnike.
15 Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.
Gospodovi sovražniki bi se morali podvreči pod njega, pa bi se njihov čas ohranil na veke.
16 Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»
Hranil bi jih tudi z najodličnejšo pšenico in z medom iz skale bi te nasitil.«
