Salmenes 81
1 Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!
Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
2 Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!
Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
3 Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!
Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
4 For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.
Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
5 Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:
Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
6 «Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.
Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
7 I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)
Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
8 Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!
Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
9 Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.
I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
10 Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!
(Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
11 Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.
Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
12 So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.
Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
13 Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!
Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
14 Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.
W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
15 Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.
Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
16 Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»
I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
