Salmenes 81
1 Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ گیتّیت. مزمور آساف. خدای اسرائیل را که قوت ماست با سرودهای شاد ستایش کنید! |
2 Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!
| با دف و بربط دلنواز و رباب سرود بخوانید. |
3 Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!
| شیپورها را در روز عید به صدا درآورید در اول ماه و در ماه تمام. |
4 For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.
| زیرا این فریضه‌ای است در اسرائیل و حکمی است از جانب خدای یعقوب. |
5 Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:
| او این عید را به هنگام بیرون آمدن بنی‌اسرائیل از مصر، برای آنها تعیین کرد. صدایی ناآشنا شنیدم که می‌گفت: |
6 «Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.
| «بار سنگین بردگی را از دوش تو برداشتم. دستهایت را از حمل سبدها رها ساختم. |
7 I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)
| وقتی در زحمت بودی دعا کردی و من تو را رهانیدم. از میان رعد و برق به تو پاسخ دادم و در کنار چشمه‌های”مریبه“ایمان تو را آزمایش کردم. |
8 Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!
| «ای قوم خاص من بشنو، به تو اخطار می‌کنم! ای اسرائیل، به من گوش بده! |
9 Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.
| هرگز نباید خدای دیگری را پرستش نمایی. |
10 Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!
| من یهوه خدای تو هستم، که تو را از بردگی در مصر رهانیدم. دهان خود را باز کن و من آن را از برکات خود پر خواهم ساخت. |
11 Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.
| «اما بنی‌اسرائیل سخن مرا نشنیدند و مرا اطاعت نکردند. |
12 So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.
| پس من هم ایشان را رها کردم تا به راه خود روند و مطابق میل خود زندگی کنند. |
13 Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!
| «اما ای کاش به من گوش می‌دادند و مطابق دستورهای من زندگی می‌کردند. |
14 Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.
| آنگاه به‌زودی دشمنانشان را شکست می‌دادم و همهٔ مخالفانشان را مغلوب می‌ساختم؛ |
15 Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.
| کسانی که از من نفرت داشتند در حضور من به خاک می‌افتادند و گرفتار عذاب ابدی می‌شدند؛ |
16 Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»
| و من اسرائیل را با بهترین گندم و عسل می‌پروراندم.» |
