Salmenes 81

1 Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!

Ho an’ ny mpiventy hira. Al-gitith. Nataon’ i Asafa. Mihobia ho an’ Andriamanitra herintsika; manaova feo fifaliana ho an’ Andriamanitr’ i Jakoba.

2 Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!

Asandrato ny hira, ka velezo ny ampongatapaka, ary tendreo ny lokanga mahafinaritra mbamin’ ny valiha.

3 Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!

Tsofy ny anjomara amin’ ny volana; eny, amin’ ny feno-volana, dia amin’ ny andro firavoravoantsika.

4 For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.

Fa lalàna ho an’ ny Isiraely izany, ary fitsipik’ Andriamanitr’ i Jakoba.

5 Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:

Notendreny ho vavolombelona eo amin’ i Josefa izany, raha nandeha namely ny tany Egypta Izy; nandre teny tsy fantatro aho.

6 «Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.

Nampiala ny sorony tamin’ ny entana Aho; nitsahatra tsy nitondra sobiky ny tànany.

7 I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)

Fony azom-pahoriana ianao, dia niantso Ahy, ka namonjy anao Aho; namaly anao tao amin’ ny fiafenan’ ny kotrokorana Aho, ary nizaha toetra anao tao amin’ ny ranon’ i Meriba. (Sela)

8 Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!

Mihainoa, ry oloko, dia hambarako aminao; enga anie hihaino Ahy ianao, ry Isiraely.

9 Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.

Aza asiana andriamani-kafa eo aminao; ary aza mivavaka amin’ ny andriamanitry ny firenena hafa.

10 Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!

Izaho no Jehovah Andriamanitrao, Izay nitondra anao niakatra avy tany amin’ ny tany Egypta; atanatanao ny vavanao, dia hofenoiko.

11 Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.

Fa tsy nihaino ny feoko ny oloko; ary ny Isiraely tsy nankato Ahy;

12 So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.

Ka dia navelako hanaraka ny ditry ny fony Izy, handehanany manaraka ny fisainan’ ny tenany.

13 Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!

Enga anie ka hihaino Ahy ny oloko, dia handeha amin’ ny lalako ny Isiraely;

14 Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.

Vetivety dia hampietry ny fahavalony Aho, ka hamerina ny tanako hamely ny rafiny;

15 Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.

Izay mankahala an’ i Jehovah dia hikoy aminy, ka dia haharitra mandrakizay ny andron’ ny oloko;

16 Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»

Ary hampihinana azy vary tsara indrindra Izy; eny, tantely avy amin’ ny vatolampy no hamokisako anao.