Salmenes 81
1 Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!
in finem pro torcularibus Asaph exultate Deo adiutori nostro iubilate Deo Iacob
2 Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!
sumite psalmum et date tympanum psalterium iucundum cum cithara
3 Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!
bucinate in neomenia tuba in insigni die sollemnitatis nostrae
4 For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.
quia praeceptum Israhel est et iudicium Dei Iacob
5 Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:
testimonium in Ioseph posuit illud cum exiret de terra Aegypti linguam quam non noverat audivit
6 «Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.
devertit ab oneribus dorsum eius manus eius in cofino servierunt
7 I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)
in tribulatione invocasti me et liberavi te exaudivi te in abscondito tempestatis probavi te apud aquam Contradictionis diapsalma
8 Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!
audi populus meus et contestabor te Israhel si audias me
9 Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.
non erit in te deus recens nec adorabis deum alienum
10 Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!
ego enim sum Dominus Deus tuus qui eduxi te de terra Aegypti dilata os tuum et implebo illud
11 Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.
et non audivit populus meus vocem meam et Israhel non intendit mihi
12 So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.
et dimisi illos secundum desideria cordis eorum ibunt in adinventionibus suis
13 Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!
si populus meus audisset me Israhel si in viis meis ambulasset
14 Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.
pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem et super tribulantes eos misissem manum meam
15 Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.
inimici Domini mentiti sunt ei et erit tempus eorum in saeculo
16 Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»
et cibavit illos ex adipe frumenti et de petra melle saturavit illos
