< Salmenes 81 >

1 Til songmeisteren, etter Gittit; av Asaf. Syng med fagnad for Gud, vår styrke! Ropa med gleda for Jakobs Gud!
(Til Sangmesteren. Al-haggittit. Af Asaf.) Jubler for Gud, vor Styrke, råb af fryd for Jakobs Gud,
2 Set i med song, og lat trumma høyrast, den væne cither med harpa!
istem Lovsang, lad Pauken lyde, den liflige Citer og Harpen;
3 Blås i lur ved nymåne, ved fullmåne på vår høgtidsdag!
stød i Hornet på Nymånedagen, ved Fuldmåneskin på vor Højtidsdag!
4 For det er ei lov for Israel, ein rett for Jakobs Gud.
Thi det er Lov i Israel, et Bud fra Jakobs Gud;
5 Han sette det til eit vitnemål i Josef då han drog ut gjenom Egyptarland. - Eit mål som eg ikkje kjende, høyrde eg:
han gjorde det til en Vedtægt i Josef, da han drog ud fra Ægypten, hvor han hørte et Sprog, han ikke kendte.
6 «Eg løyste hans oksl frå byrdi, hans hender vart frie frå berekorgi.
"Jeg fried hans Skulder for Byrden, hans Hænder slap fri for Kurven.
7 I trengsla ropa du, og eg fria deg ut, eg svara deg, løynd i toresky, eg prøvde deg ved Meribavatni. (Sela)
I Nøden råbte du, og jeg frelste dig, jeg svarede dig i Tordenens Skjul, jeg prøvede dig ved Meribas Vande. (Sela)
8 Høyr, mitt folk, so vil eg vitna for deg! Israel, gjev du vilde høyra på meg!
Hør, mit Folk, jeg vil vidne for dig, Israel, ak, om du hørte mig!
9 Det skal ikkje finnast nokon annan gud hjå deg, og du skal ikkje tilbeda ein framand gud.
En fremmed Gud må ej findes hos dig, tilbed ikke andres Gud!
10 Eg er Herren, din Gud, som førde deg upp frå Egyptarland, lat munnen vidt upp, at eg kann fylla honom!
Jeg, HERREN, jeg er din Gud! som førte dig op fra Ægypten; luk din Mund vidt op, og jeg vil fylde den!
11 Men folket mitt høyrde ikkje på mi røyst, og Israel vilde ikkje lyda meg.
Men mit Folk vilde ikke høre min Røst, Israel lød mig ikke.
12 So let eg deim fara med sitt harde hjarta, at dei kunde ganga i sine eigne råder.
Da lod jeg dem fare i deres Stivsind, de vandrede efter deres egne Råd.
13 Gjev mitt folk vilde høyra på meg, gjev Israel vilde vandra på mine vegar!
Ak, vilde mit Folk dog høre mig, Israel gå mine Veje!
14 Snart skulde eg då bøygja deira fiendar, eg skulde venda mi hand imot deira motstandarar.
Da kued jeg snart deres Fjender, vendte min Hånd mod deres Uvenner!
15 Dei som hatar Herren, skulde høla honom, og deira tid skulde vara æveleg.
Deres Avindsmænd skulde falde og gå til Grunde for evigt;
16 Og eg skulde føda honom med den beste kveite, og frå berget skulde eg metta deg med honning.»
jeg nærede dig med Hvedens Fedme, mættede dig med Honning fra Klippen!"

< Salmenes 81 >