Salmenes 80
1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm świadectwa Asafowi. O Pasterzu Izraelski! posłuchaj, który prowadzisz Józefa jako stado owiec; który siedzisz na Cherubinach, rozjaśnij się.
2 Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
Wzbudź moc swoję przed Efraimem, i Benjaminem, i Manasesem, a przybądź na wybawienie nasze.
3 Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
O Boże! przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
4 Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
Panie, Boże zastępów! dokądże się będziesz gniewał na modlitwę ludu swego?
5 Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
Nakarmiłeś ich chlebem płaczu, i napoiłeś ich łzami miarą wielką.
6 Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
Wystawiłeś nas na zwadę sąsiadom naszym; a nieprzyjaciołom naszym, aby sobie z nas śmiech stroili.
7 Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
O Boże zastępów; przywróć nas, a rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
8 Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
Tyś macicę winną z Egiptu przeniósł; wyrzuciłeś pogan, a wsadziłeś ją.
9 Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
Uprzątnąłeś dla niej, i sprawiłeś, że się rozkorzeniła i napełniła ziemię.
10 Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
Okryte są góry cieniem jej, a gałęzie jej jako najwyższe cedry.
11 Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
Rozpuściła latorośle swe aż do morza, i aż do rzeki gałązki swe.
12 Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
Przeczżeś tedy rozwalił płot winnicy, tak, że ją szarpają wszyscy, którzy mimo drogą idą?
13 Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
Zniszczył ją wieprz dziki, a zwierz polny spasł ją.
14 Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
O Boże zastępów! nawróć się proszę, spojrzyj z nieba, i obacz, a nawiedź tę winną macicę;
15 og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
Tę winnicę, którą szczepiła prawica twoja, i latorosłki, któreś sobie zmocnił.
16 Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
Spalona jest ogniem, i wyrąbana; ginie od zapalczywości oblicza twego.
17 Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
Niech będzie ręka twoja nad mężem prawicy twojej, nad synem człowieczym, któregoś sobie zmocnił.
18 so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
A nie odstąpimy od ciebie; zachowaj nas przy żywocie, a imienia twego wzywać będziemy.
19 Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
O Panie, Boże zastępów! nawróćże nas zasię; rozjaśnij nad nami oblicze twoje, a będziemy zbawieni.
