Salmenes 80
1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
In finem, Pro iis, qui commutabuntur, testimonium Asaph, Psalmus. Qui regis Israel, intende: qui deducis velut ovem Ioseph. Qui sedes super cherubim, manifestare
2 Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
coram Ephraim, Beniamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos.
3 Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
Deus converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
4 Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui?
5 Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
Cibabis nos pane lacrymarum: et potum dabis nobis in lacrymis in mensura?
6 Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris: et inimici nostri subsannaverunt nos.
7 Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam: et salvi erimus.
8 Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
Vineam de Ægypto transtulisti: eiecisti Gentes, et plantasti eam.
9 Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
Dux itineris fuisti in conspectu eius: plantasti radices eius, et implevit terram.
10 Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
Operuit montes umbra eius: et arbusta eius cedros Dei.
11 Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
Extendit palmites suos usque ad mare: et usque ad flumen propagines eius.
12 Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
Ut quid destruxisti maceriam eius: et vindemiant eam omnes, qui prætergrediuntur viam?
13 Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
Exterminavit eam aper de silva: et singularis ferus depastus est eam.
14 Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
Deus virtutum convertere: respice de cælo, et vide, et visita vineam istam.
15 og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
Et perfice eam, quam plantavit dextera tua: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.
16 Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
Incensa igni, et suffossa ab increpatione vultus tui peribunt.
17 Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
Fiat manus tua super virum dexteræ tuæ: et super filium hominis, quem confirmasti tibi.
18 so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
Et non discedimus a te, vivificabis nos: et nomen tuum invocabimus.
19 Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
Domine Deus virtutum converte nos: et ostende faciem tuam, et salvi erimus.
