Salmenes 80

1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!

بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، بە ئاوازی گوڵی سەوسەنی پەیمان. بۆ ئاساف، زەبوورێک. ئەی شوانی ئیسرائیل، گوێ ڕادێرە، ئەی ڕابەری یوسف وەک مێگەل، ئەی ئەوەی لەنێوان کەڕوبەکان لەسەر تەخت دانیشتوویت، بدرەوشێوە

2 Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!

لەبەردەم ئەفرایم و بنیامین و مەنەشە. پاڵەوانیێتی خۆت دەربخە، بۆ ڕزگاریی ئێمە وەرە.

3 Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!

ئەی خودایە، بمانگەڕێنەوە، ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت.

4 Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!

ئەی یەزدان، خودای سوپاسالار، هەتا کەی لەسەر نوێژی گەلەکەت تووڕە دەبیت؟

5 Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.

تۆ نانی فرمێسکت دەرخوارد داون، فرمێسکت پڕ بە پێوانە پێ نۆشیون.

6 Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.

دەمانکەیتە مایەی ناکۆکی لەلای دراوسێکانمان، ناحەزانمان لەناو خۆیان پێمان پێدەکەنن.

7 Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!

ئەی خودای سوپاسالار، بمانگەڕێنەوە، ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت.

8 Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.

دار مێوێکت لە میسرەوە گواستەوە، نەتەوەکانت وەدەرنا و چاندت.

9 Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.

خاکت بۆ ئامادە کرد، ڕەگ و ڕیشەیت داکوتا، زەوی پڕکرد.

10 Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.

سێبەرەکەی چیاکانی داپۆشی، چڵەکانی ئورزە گەورەکان.

11 Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.

لقی هەتا دەریا هاویشت، پۆپکەکانی بۆ دەم ڕووبار.

12 Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?

بۆچی شووراکانیت ڕووخاند تاکو هەر ڕێبوارێک لێی بکاتەوە؟

13 Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.

بەرازی دارستان وێرانی دەکات، زیندەوەرەکانی کێڵگە لەسەری دەلەوەڕێن.

14 Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!

ئەی خودای سوپاسالار بمانگەڕێنەوە! لە ئاسمانەوە سەیر بکە و ببینە! ئەم دار مێوە بەسەربکەوە،

15 og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!

ئەو قەدەی دەستی ڕاستت چاندوویەتی، ئەو کوڕەی بۆ خۆت بەهێزت کردووە.

16 Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.

سووتاوە و بە ئاگر بڕاوەتەوە، بە سەرزەنشتی ڕووی تۆ گەلەکەت لەناودەچێت.

17 Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,

با دەستت لەسەر مرۆڤی دەستە ڕاستت بێت، لەسەر ئەو کوڕەی مرۆڤ بۆ خۆت بەهێزت کردووە.

18 so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!

ئینجا لێت هەڵناگەڕێینەوە، بمانژیێنەوە و بە ناوی تۆوە نزا دەکەین.

19 Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!

ئەی یەزدان، خودای سوپاسالار، بمانگەڕێنەوە! ڕووی خۆتمان بۆ بدرەوشێنەوە بۆ ئەوەی ڕزگارمان بێت.