Salmenes 80
1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; eit vitnemål av Asaf, ein salme. Du Israels hyrding, vend øyra til! du som fører Josef som ei hjord, du som tronar yver kerubarne, syn deg herleg!
Til Sangmesteren. El-sjosjannim-edut. Af Asaf. En Salme.
2 Vekk upp ditt velde for Efraim og Benjamin og Manasse, og kom oss til hjelp!
Lyt til, du Israels Hyrde, der ledede Josef som en Hjord, træd frem i Glans, du, som troner paa Keruber,
3 Gud, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
for Efraims, Benjamins og Manasses Øjne; opbyd atter din Vælde og kom til vor Frelse!
4 Herre Gud, Allhers drott! Kor lenge du frøser av harm, endå folket ditt bed!
Hærskarers Gud, bring os atter paa Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi maa frelses!
5 Du gav deim tårebrød til å eta og tåror til å drikka i fullt mål.
HERRE, Hærskarers Gud, hvor længe vredes du trods din Tjeners Bøn?
6 Du sette oss til eit trættemål for våre grannar, og våre fiendar spottar seg imillom.
Du har givet os Taarebrød at spise, Taarer at drikke i bredfuldt Maal.
7 Gud, allhers drott, reis oss upp att og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
Du har gjort os til Stridsemne for vore Naboer, vore Fjender haaner os.
8 Eit vintre flutte du frå Egyptarland, du dreiv heidningar ut og planta det.
Hærskarers Gud, bring os atter paa Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi maa frelses!
9 Du rudde rom for det, og det feste rot og fyllte landet.
Du rykked en Vinstok op i Ægypten, drev Folkeslag bort og plantede den;
10 Fjell vart løynde av skuggen frå det, og Guds cedrar av greinerne.
du rydded og skaffed den Plads, den slog Rod og fyldte Landet;
11 Det strekte sine greiner ut til havet, og sine renningar burt imot elvi.
Bjergene skjultes af dens Skygge, Guds Cedre af dens Ranker;
12 Kvi hev du rive ned gardarne ikring det, so alle som gjeng framum på vegen, plukkar av det?
den bredte sine Skud til Havet og sine Kviste til Floden.
13 Svinet frå skogen gneg på det og dyri på marki beitar i det.
Hvorfor har du nedbrudt dens Hegn, saa alle vejfarende plukker deraf?
14 Gud, allhers drott, vend um att! skoda ned frå himmelen og sjå og vitja ditt vintre!
Skovens Vildsvin gnaver deri, Dyrene paa Marken æder den op!
15 og verna um det som di høgre hand hev planta, og um den son du hev valt deg ut!
Hærskarers Gud, vend tilbage, sku ned fra Himlen og se! Drag Omsorg for denne Vinstok,
16 Det er brent med eld, det er avhogge, for trugsl frå ditt andlit gjeng dei til grunnar.
for Skuddet, din højre planted!
17 Haldt di hand yver mannen ved di høgre hand, yver menneskjesonen som du hev valt deg ut,
Lad dem, der sved den og hugged den sønder, gaa til for dit Aasyns Trusel!
18 so vil me ikkje vika frå deg! Gjer oss levande att, so vil me kalla på ditt namn!
Lad din Haand være over din højres Mand, det Menneskebarn, du opfostred dig!
19 Herre Gud, allhers drott, reis oss upp att, og lat ditt andlit lysa, so me vert frelste!
Da viger vi ikke fra dig, hold os i Live, saa paakalder vi dit Navn! HERRE, Hærskarers Gud, bring os atter paa Fode, lad dit Ansigt lyse, at vi maa frelses!
