< Salmenes 79 >
1 Ein salme av Asaf. Gud, heidningar er komen inn i arven din, dei hev gjort ditt heilage tempel ureint, dei hev gjort Jerusalem til steinhaugar.
Gode! Dia sia: hame dawa: su dunu ilia Dia soge doagala: musa: golili sa: i. Ilia Dia Hadigi Debolo diasu amo wadela: lesili nigima: fili dagoi. Amola ilia da Yelusaleme gugunufinisili, yolesi.
2 Dei hev gjeve liki av dine tenarar til føda for fuglarne under himmelen, kjøtet av dine trugne til landsens villdyr.
Ilia Dia fi dunu ilia bogoi da: i hodo amo sia sioga moma: ne, yolesi. Amola Dia hawa: hamosu dunu ilia bogoi da: i hodo amo sigua ohe fi ilia moma: ne, yolesi.
3 Dei hev rent ut deira blod som vatn kringum Jerusalem, og det var ingen som jorda deim.
Ilia Dia dunu ilia maga: me amo hano agoane soga: digima: ne hamosu, amola maga: me da hano agoane Yelusaleme ganodini aiasi. Amalalu dunu afae da amo bogogia: i dunu uli dogonesisimu hamedafa ba: i.
4 Me hev vorte til spott for våre grannar, til hæding og lått for deim som bur ikring.
Nini beba: le fifi lai ilia da ninima gadele sia: daha, amola ilia da niniba: le oufesega: sa, amola ninima higale ba: sa.
5 Kor lenge, Herre, vil du æveleg vera vreid? Kor lenge skal din brennhug loga som eld?
Hina Gode, Di da ninima mae yolele gebewane ougi dialoma: bela: ? Dia ougi hou amo da lalu agoane mae yolele nenanoma: bela: ?
6 Renn din harme ut yver heidningarne som ikkje kjenner deg, og yver dei kongerike som ikkje kallar på ditt namn!
Di da delegili gale, Dia ougi hou amo fifi asi gala Dima hame nodone sia: be amola Dima hame sia: ne gadobe dunu, amo ilima ima.
7 For dei hev ete upp Jakob, og hans bustad hev dei øydelagt.
Bai ilia da Dia fi dunu fane lelegei amola ilia da Dia soge amo wadela: le gugunufinisi dagoi.
8 Kom ikkje i hug mot oss synderne åt våre forfeder, lat di miskunn snart koma imot oss, for me er svært utmødde!
Ninia aowalali ilia wadela: i hou hamoi amoga ninima se dabe mae ima. Ninima waha asigima. Ninia dafawane hamoma: beyale dawa: su da fisi dagoi.
9 Hjelp oss, du vår Frelse-Gud, for ditt namns æra skuld! og frels oss og forlat oss våre synder for ditt namn skuld!
Gode! Nini fidima, amola nini gaga: ma. Dunu da Dima nodone dawa: ma: ne, ninia wadela: i hou hamoi amo Dia gogolema: ne olofoma.
10 Kvifor skal heidningarne segja: «Kvar er deira Gud?» Lat det for våre augo verta kjent millom heidningarne, at det kjem hemn yver det utrende blodet av dine tenarar!
Abuliba: le fifi asi gala da ninima agoane adole ba: ma: bela: ? “Dilia Gode da habila: ?” Fifi asi gala dunu ilia da Dia hawa: hamosu dunu fane legeiba: le, ninia ba: ma: ne, Dia ilima se dabe ima.
11 Lat sukken frå den bundne koma for di åsyn! So sterk som armen din er, spar daudens born!
Se iasu diasu sali dunu ilia gayasu amo nabima! Ilia da se imunusa: fofada: i dagoi. Be Dia gasa bagade hou amoga ilia se iasu diasu logo doasima.
12 Gjev våre grannar sjufald att i deira fang den spott som dei hev spotta deg med, Herre!
Hina Gode! Fifi asi gala eno da Dima bagadewane gadele sia: su. Di ilima fesuale agoane se dabe ima.
13 Og me, ditt folk og den hjord du beiter, me vil lova deg æveleg, frå ætt til ætt vil me kunngjera din pris.
Amasea, Dia fi dunu, (ninia da dia sibi wa: i fi) da Dima mae yolele fa: no misunu eso huluane amoga nodonanumu.