Salmenes 78
1 Ein song til lærdom av Asaf. Lyd, mitt folk, på læra mi, legg øyra til det munnen min talar!
Pieśń wyuczająca podana Asafowi. Słuchaj, ludu mój! zakonu mego; nakłońcież uszów swych do słów ust moich.
2 Eg vil opna min munn med fyndord, eg vil lata gåtor frå gamall tid strøyma ut.
Otworzę w podobieństwie usta moje, a będę opowiadał przypowiastki starodawne.
3 Det me hev høyrt og veit, og det våre feder hev fortalt oss,
Cośmy słyszeli, i poznali, i co nam ojcowie nasi opowiadali.
4 det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.
Nie zataimy tego przed synami ich, którzy przyszłym potomkom swoim opowiadać będą chwały Pańskie, i moc jego, i cuda jego, które uczynił.
5 Han hev sett upp eit vitnemål i Jakob, og ei lov hev han lagt i Israel, som han baud våre feder, til å kunngjera deim for borni,
Bo wzbudził świadectwo w Jakóbie, a zakon wydał w Izraelu; przykazał ojcom naszym, aby to do wiadomości podawali synom swoim,
6 so den komande ætti, dei born som skulde verta fødde, kunde kjenna deim, at dei kunde koma fram og fortelja um deim til sine born,
Aby poznał wiek potomny, synowie, którzy się narodzić mieli, a oni zaś powstawszy, aby to opowiadali synom swoim;
7 og setja si von til Gud, og ikkje gløyma Guds verk, men taka vare på hans bodord,
Aby pokładali w Bogu nadzieję swoję, a nie zapominali na sprawy Boże, ale strzegli przykazań jego;
8 og ikkje vera som deira feder, ei tver og tråssug ætt, ei ætt som ikkje gjorde sitt hjarta fast, og som i si ånd ikkje var trufast mot Gud.
Aby się nie stali jako ojcowie ich narodem odpornym i nieposłusznym, narodem, który nie wygotował serca swego, aby był wierny Bogu duch jego.
9 Efraims born, dei væpna bogeskyttarar, dei snudde på stridsdagen.
Albo jako synowie Efraimowi zbrojni, którzy, choć umieli z łuku strzelać, wszakże w dzień wojny tył podali.
10 Dei heldt ikkje Guds pakt og vilde ikkje ferdast i hans lov.
Bo nie przestrzegali przymierza Bożego, a według zakonu jego zbraniali się chodzić.
11 Og dei gløymde hans storverk og hans under som han hadde synt deim.
Zapomnieli na sprawy jego, i na dziwne dzieła jego, które im pokazywał.
12 For deira feder hadde han gjort under i Egyptarlandet på Soans mark.
Przed ojcami ich czynił cuda w ziemi Egipskiej, na polu Soan.
13 Han kløyvde havet og let deim ganga igjenom, og let vatnet standa som ein haug.
Rozdzielił morze, i przeprowadził ich, i sprawił, że stanęły wody jako kupa.
14 Og han leidde deim med skyi um dagen, og heile natti ved elds ljos.
Prowadził ich w obłoku we dnie, a każdej nocy w jasnym ogniu.
15 Han kløyvde berg i øydemarki og let deim drikka som av store vatsdjup.
Rozszczepił skały na puszczy, a napoił ich, jako z przepaści wielkich.
16 Og han let bekkjer koma or fjellet og fekk vatn til å renna ned som elvar.
Wywiódł strumienie ze skały, a uczynił, że wody ciekły jako rzeki.
17 Men dei heldt endå på og synda imot honom, og var tråssuge mot den Høgste i øydemarki.
A wszakże oni przyczynili grzechów przeciwko niemu, a wzruszyli Najwyższego na puszczy do gniewu;
18 Og dei freista Gud i sitt hjarta, so dei kravde mat for si lyst.
I kusili Boga w sercu swem, żądając pokarmu według lubości swojej.
19 Og dei tala imot Gud, dei sagde: «Kann vel Gud duka bord i øydemarki?
A mówili przeciwko Bogu temi słowy: Izali może Bóg zgotować stół na tej puszczy?
20 Sjå, han slo i berg, so vatn rann ut, og bekkjer fløymde. Tru han og kann gjeva brød, eller koma med kjøt til sitt folk?»
Oto uderzył w skałę, a wypłynęły wody, i rzeki wezbrały; izali też będzie mógł dać chleb? Izali nagotuje mięsa ludowi swemu?
21 Difor, då Herren høyrde det, vart han harm, og eld loga upp mot Jakob, og vreide reiste seg mot Israel;
Przetoż usłyszawszy to Pan, rozgniewał się, a ogień się zapalił przeciw Jakóbowi, także i popędliwość powstała przeciw Izraelowi;
22 for dei trudde ikkje på Gud og leit ikkje på hans frelsa.
Przeto, iż nie wierzyli Bogu, a nie mieli nadziei w zbawieniu jego.
23 Og han gav skyerne ovantil, og himmelportarne let han upp.
Choć był rozkazał obłokom z góry, i forty niebieskie otworzył.
24 Og han let manna regna yver deim til føda, og himmelkorn gav han deim.
I spuścił im jako deszcz mannę ku pokarmowi, a pszenicę niebieską dał im.
25 Englebrød fekk menneskje eta, nista sende han deim til mette.
Chleb mocarzów jadł człowiek, a zesłał im pokarmów do sytości.
26 Han let austanvinden fara ut i himmelen, og han førde sunnanvinden fram ved si magt.
Obrócił wiatr ze wschodu na powietrzu, a przywiódł mocą swą wiatr z południa;
27 Og han let kjøt regna yver deim som dust, og fljugande fuglar som havsens sand,
I spuścił na nich mięso jako proch, i ptastwo skrzydlate jako piasek morski;
28 og han let deim falla ned midt i deira læger, kringum deira bustader.
Spuścił je w pośród obozu ich, wszędy około namiotów ich.
29 Og dei åt og vart ovleg mette, og det dei hadde hug på, let han deim få.
I jedli, a nasyceni byli hojnie, i dał im, czego żądali.
30 Dei var ikkje komne burt frå si lyst, endå hadde dei maten i munnen,
A gdy jeszcze nie wypełnili żądości swej, gdy jeszcze pokarm był w ustach ich:
31 då steig Guds vreide upp imot deim, og han drap deira sterke menner hjå deim, og Israels ungdomar slo han ned.
Tedy zapalczywość Boża przypadła na nich, i pobił tłustych ich, a przedniejszych z Izraela poraził.
32 Med alt dette synda dei endå, og dei trudde ikkje på hans under.
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego;
33 Og han let deira dagar kverva i fåfengd, og deira år i rædsla.
Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu.
34 Når han slo deim ned, då spurde dei etter honom, og vende um og søkte Gud,
Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga,
35 og kom i hug at Gud var deira berg og den høgste Gud var deira atterløysar.
Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich:
36 Men dei gjølte for honom med sin munn, og laug for honom med si tunga.
(Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu;
37 Og deira hjarta hekk ikkje fast ved honom, og dei var ikkje true mot hans pakt.
A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.)
38 Men han er miskunnsam, han forlet skuld og tyner ikkje, og mange gonger let han sin vreide venda um, og han vakte ikkje heile sin harm.
On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego;
39 Og han kom i hug at dei var kjøt, ein andepust som kverv og ikkje kjem att.
Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
40 Kor ofte dei tråssa honom i øydemarki og gjorde honom sorg i audni!
Jako go często draźnili na puszczy, i do boleści przywodzili na pustyniach?
41 Og dei freista atter Gud og krenkte Israels Heilage.
Bo coraz kusili Boga, a Świętemu Izraelskiemu granice zamierzali.
42 Dei kom ikkje handi hans i hug, eller den dagen då han fria deim frå fienden,
Nie pamiętali na rękę jego, i na on dzień, w który ich wybawił z utrapienia;
43 då han gjorde sine teikn i Egyptarland, og sine undergjerningar på Soans mark.
Gdy czynił w Egipcie znaki swoje, a cuda swe na polu Soan;
44 Og han gjorde deira elvar til blod, og sine rennande vatn kunde dei ikkje drikka.
Gdy obrócił w krew rzeki ich, i strumienie ich, tak, że z nich pić nie mogli.
45 Han sende imot deim flugesvermar som åt deim upp, og froskar som tynte deim.
Przepuścił na nich rozmaite muchy, aby ich kąsały, i żaby, aby ich gubiły:
46 Og han gav deira grøda til gnagaren og deira arbeid til grashoppen.
I dał chrząszczom urodzaje ich, a prace ich szarańczy.
47 Han slo deira vintre ned med hagl og deira morbærtre med haglsteinar.
Potłukł gradem szczepy ich, a drzewa leśnych fig ich gradem lodowym.
48 Og han gav deira fe til haglet og deira hjorder til eldingarne.
I podał gradowi bydło ich, a majętność ich węglu ognistemu.
49 Han sende på deim sin brennande vreide, sinne og harm og trengsla, ei sending av uferds-englar.
Posłał na nich gniew zapalczywości swojej, popędliwość, i rozgniewanie, i uciśnienie, przypuściwszy na nich aniołów złych.
50 Han braut veg for sin vreide, han sparde ikkje deira sjæl for dauden, og deira liv gav han til sotti.
Wyprostował ścieżkę gniewowi swemu, nie zachował od śmierci duszy ich, i na bydło ich powietrze dopuścił;
51 Og han slo alle fyrstefødde i Egyptarland, fyrstegrøda av dei sterke i Khams tjeld.
I pobił wszystko pierworodztwo w Egipcie, pierwiastki mocy ich w przybytkach Chamowych;
52 Og han let sitt folk fara av stad som sauer, og førde deim som ei hjord i øydemarki.
Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.
53 Og han leidde deim trygt, og dei ræddast ikkje, men havet løynde deira fiendar.
Wodził ich w bezpieczeństwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze, )
54 Og han førde deim til sitt heilage landmerke, det fjell som hans høgre hand hadde vunne.
Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.
55 Og han dreiv ut heidningar for deim, og let deira land falla til deim som arv, og let Israels ætter bu i deira tjeld.
I wyrzucił przed twarzą ich narody, i sprawił, że im przyszły na sznur dziedzictwa ich, ażeby mieszkały w przybytkach ich pokolenia Izraelskie.
56 Men dei freista Gud, den Høgste, og tråssa honom, og hans vitnemål agta dei ikkje på.
A wszakże przecież kusili i draźnili Boga najwyższego, a świadectwa jego nie strzegli.
57 Og dei veik av og var utrugne som deira feder, dei vende um som ein veik boge.
Ale się odwrócili, i przewrotnie się obchodzili, jako i ojcowie ich; wywrócili się jako łuk omylny.
58 Dei harma honom med sine haugar og eggja honom med sine avgudar.
Bo go wzruszyli do gniewu wyżynami swemi, a rytemi bałwanami swemi pobudzili go do zapalczywości.
59 Gud høyrde det og vart vreid, og han vart svært leid av Israel.
Co słysząc Bóg rozgniewał się, i zbrzydził sobie bardzo Izraela,
60 Og han gjekk burt frå sin bustad i Silo, det tjeld han hadde slege upp millom menneskje.
Tak, że opuściwszy przybytek w Sylo, namiot, który postawił między ludźmi,
61 Og han let sin styrke verta førd burt som fange, og gav si æra i fiendehand.
Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.
62 Og han gav sitt folk til sverdet, og på sin arv harmast han.
Dał pod miecz lud swój, a na dziedzictwo swoje rozgniewał się.
63 Eld åt deira unge menner, og deira møyar fekk ingen bruresong.
Młodzieńców jego ogień pożarł, a panienki jego nie były uczczone.
64 Deira prestar fall for sverdet, og deira enkjor fekk ikkje syrgja
Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.
65 Då vakna Herren som ein sovande, som ei kjempa frå rus av vin.
Lecz potem ocucił się Pan jako ze snu, jako mocarz wykrzykający od wina.
66 Og han slo sine fiendar attende, og han førde yver deim æveleg skam.
I zaraził nieprzyjaciół swoich na pośladkach, a na wieczną hańbę podał ich.
67 Og han støytte burt Josefs tjeld, og Efraims ætt valde han ikkje ut.
Ale choć wzgardził namiotem Józefowym, a pokolenia Efraimowego nie obrał,
68 Men han valde Judas ætt, Sions fjell som han elska.
Wszakże obrał pokolenie Judowe, i górę Syon, którą umiłował.
69 Og han bygde sin heilagdom som høge fjell, liksom jordi som han hev grunnfest til æveleg tid.
I wystawił sobie jako pałac wysoki świątnicę swoję, jako ziemię, którą ugruntował na wieki.
70 Og han valde ut David, sin tenar, og tok honom frå sauegrindarne.
I obrał Dawida sługę swego, wziąwszy go z obór owczych;
71 Han førde honom frå lambsauerne som han fylgde, til å gjæta Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
Gdy chodził za owcami kotnemi, przyprowadził go, aby pasł Jakóba, lud jego, i Izraela, dziedzictwo jego;
72 Og han gjætte deim etter sitt ærlege hjarta, og med si kloke hand leidde han deim.
Który ich pasł w szczerości serca swego, a w roztropności rąk swoich prowadził ich.
