Salmenes 78
1 Ein song til lærdom av Asaf. Lyd, mitt folk, på læra mi, legg øyra til det munnen min talar!
[Psalm lal Asaph] Mwet luk, porongo mwe luti luk, Ac lohang nu ke ma nga fahk.
2 Eg vil opna min munn med fyndord, eg vil lata gåtor frå gamall tid strøyma ut.
Nga ac orekmakin kas lalmwetmet In aketeya ma lukma in pacl somla,
3 Det me hev høyrt og veit, og det våre feder hev fortalt oss,
Ke ma su kut lohng ac etu, Su mwet matu lasr elos srumun nu sesr.
4 det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.
Kut ac fah tia okanla ma inge liki tulik natusr; Kut ac fah fahkak nu sin fwil tok uh Ke ku lun LEUM GOD ac orekma yohk lal Ac ma wolana su El oru.
5 Han hev sett upp eit vitnemål i Jakob, og ei lov hev han lagt i Israel, som han baud våre feder, til å kunngjera deim for borni,
El sang ma sap nu sin mwet Israel Ac ma sap ku nu sin fwil natul Jacob. El sapkin nu sin mwet matu lasr Tuh elos in luti ma sap lal nu sin tulik natulos.
6 so den komande ætti, dei born som skulde verta fødde, kunde kjenna deim, at dei kunde koma fram og fortelja um deim til sine born,
Tuh fwil se tok uh in etu ke ma inge Ac elos in tafwela pac nu sin tulik natulos.
7 og setja si von til Gud, og ikkje gløyma Guds verk, men taka vare på hans bodord,
Fin ouinge, elos fah oayapa filiya lulalfongi lalos in God Ac tia mulkunla orekma lal, A elos fah akos ma sap lal pacl e nukewa.
8 og ikkje vera som deira feder, ei tver og tråssug ætt, ei ætt som ikkje gjorde sitt hjarta fast, og som i si ånd ikkje var trufast mot Gud.
Elos ac fah tia oana mwet matu lalos meet ah, Su seakos ac likkeke, Ac lulalfongi lalos tiana ku, Ac elos tia nunak pwaye nu sin God.
9 Efraims born, dei væpna bogeskyttarar, dei snudde på stridsdagen.
Mwet Ephraim elos tuh us pisr ac sukan pisr natulos A elos kaingla in len in mweun.
10 Dei heldt ikkje Guds pakt og vilde ikkje ferdast i hans lov.
Elos tia liyaung wuleang lalos nu sin God, Ac elos srangesr akos ma sap lal.
11 Og dei gløymde hans storverk og hans under som han hadde synt deim.
Elos mulkunla orekma lal, Oayapa mwenmen su El oru ye mutalos.
12 For deira feder hadde han gjort under i Egyptarlandet på Soans mark.
God El oru ma usrnguk ye mutun mwet matu lalos In acn Zoan in facl Egypt.
13 Han kløyvde havet og let deim ganga igjenom, og let vatnet standa som ein haug.
God El oralik meoa ac lela tuh elos in fahsr sasla; El oru tuh kof uh in tuyak oana eol.
14 Og han leidde deim med skyi um dagen, og heile natti ved elds ljos.
Ke len uh El kololos ke sie pukunyeng, Ac ke fong uh ke kalem ke e.
15 Han kløyvde berg i øydemarki og let deim drikka som av store vatsdjup.
El foklalik eot uh yen mwesis Ac sang kof nimalos liki acn loal.
16 Og han let bekkjer koma or fjellet og fekk vatn til å renna ned som elvar.
El oru tuh soko infacl srisrik in tuku ke eot uh me, Ac orala tuh kof uh soror oana soko infacl.
17 Men dei heldt endå på og synda imot honom, og var tråssuge mot den Høgste i øydemarki.
Tusruktu, elos srakna orekma koluk lain God, Ac elos lain El Su Fulatlana yen mwesis.
18 Og dei freista Gud i sitt hjarta, so dei kravde mat for si lyst.
Elos ke pacna srike God Ke elos sapkin tuh Elan kitalos ke mwe mongo elos lungse.
19 Og dei tala imot Gud, dei sagde: «Kann vel Gud duka bord i øydemarki?
Elos kaskas lain God ac fahk, “Ya God El ku in ase mwe mongo in acn mwesis uh?
20 Sjå, han slo i berg, so vatn rann ut, og bekkjer fløymde. Tru han og kann gjeva brød, eller koma med kjøt til sitt folk?»
Pwaye lah El puokya eot uh Ac kof uh kahkma. Na fuka, El ku pac in ase bread nasr Ac kite mwet lal ke ikwa?”
21 Difor, då Herren høyrde det, vart han harm, og eld loga upp mot Jakob, og vreide reiste seg mot Israel;
Ke ma inge LEUM GOD El kasrkusrak ke El lohng kas lalos. El akkeokye mwet lal ke e, Ac kasrkusrak lal kaclos yokelik,
22 for dei trudde ikkje på Gud og leit ikkje på hans frelsa.
Mweyen wangin lulalfongi lalos in El, Ac elos tia lulalfongi lah El ac ku in molelosla.
23 Og han gav skyerne ovantil, og himmelportarne let han upp.
Na God El kaskas nu yen engyeng uh Ac sapkin tuh srungul we in ikakelik;
24 Og han let manna regna yver deim til føda, og himmelkorn gav han deim.
El sang wheat inkusrao me Ke El supwama manna nalos.
25 Englebrød fekk menneskje eta, nista sende han deim til mette.
Ouinge, mwet uh mongo ke mwe mongo nun lipufan, Ac God El supwama fal nu ke enenu lalos.
26 Han let austanvinden fara ut i himmelen, og han førde sunnanvinden fram ved si magt.
El oayapa oru tuh eng kutulap in tuhyak, Ac ke ku lal El purakak eng eir me.
27 Og han let kjøt regna yver deim som dust, og fljugande fuglar som havsens sand,
Na El supweya won nu sin mwet lal, Pus oana puk weacn uh.
28 og han let deim falla ned midt i deira læger, kringum deira bustader.
Won inge putati infulwen na nien aktuktuk lalos, Ac raunela lohm nuknuk selos.
29 Og dei åt og vart ovleg mette, og det dei hadde hug på, let han deim få.
Ouinge mwet uh mongo ac arulana kihp, Tuh God El sang nu selos fal nu ke enenu lalos.
30 Dei var ikkje komne burt frå si lyst, endå hadde dei maten i munnen,
Tusruktu, elos soenna muti ke kena lalos, Ac elos srakna mongo
31 då steig Guds vreide upp imot deim, og han drap deira sterke menner hjå deim, og Israels ungdomar slo han ned.
Ke God El kasrkusrak selos Ac uniya mukul su fokoko emeet lalos; Aok, mukul fusr su wo emeet sin mwet Israel.
32 Med alt dette synda dei endå, og dei trudde ikkje på hans under.
Ne ouinge elos srakna oru ma koluk God El finne orek mwenmen nu selos, ac elos srakna tia lulalfongel.
33 Og han let deira dagar kverva i fåfengd, og deira år i rædsla.
Ke ma inge God El aksafye len lalos oana lusen mong se; In kitin pacl na El arulana kunausla moul lalos.
34 Når han slo deim ned, då spurde dei etter honom, og vende um og søkte Gud,
Pacl nukewa ma God El ac onela kutu selos Na mwet lula uh ac forla nu sel, Elos ac auliyak ac pre ke kuiyalos nufon.
35 og kom i hug at Gud var deira berg og den høgste Gud var deira atterløysar.
Elos esamak lah God El nien molela lalos, Ac El Su Kulana El tuku kasrelos.
36 Men dei gjølte for honom med sin munn, og laug for honom med si tunga.
Tusruktu kas nukewa lalos kikiap — Tiana pwaye ma elos fahk.
37 Og deira hjarta hekk ikkje fast ved honom, og dei var ikkje true mot hans pakt.
Elos tia nunak pwaye nu sel; Elos tia inse pwaye nu ke wuleang lalos nu sel.
38 Men han er miskunnsam, han forlet skuld og tyner ikkje, og mange gonger let han sin vreide venda um, og han vakte ikkje heile sin harm.
Tusruktu, God El pakomuta mwet lal. El nunak munas ke ma koluk lalos Ac tia kunauselosla. Pacl pus El sruokya mulat lal lukelos, Ac kutongya kasrkusrak lal.
39 Og han kom i hug at dei var kjøt, ein andepust som kverv og ikkje kjem att.
El esam lah mwet inge elos mwet moul in ikwa, Moul lalos oana eng uh ke ac tuhwot ac tia folok.
40 Kor ofte dei tråssa honom i øydemarki og gjorde honom sorg i audni!
Pus na pacl elos aktoasrye God yen mwesis, Oayapa pus na pacl elos aksupwaryal.
41 Og dei freista atter Gud og krenkte Israels Heilage.
Pus na pacl elos srike God Ac akkeokye insien God Mutal lun Israel.
42 Dei kom ikkje handi hans i hug, eller den dagen då han fria deim frå fienden,
Elos mulkunla ku lulap lal Ac len se El tuh molelosla liki mwet lokoalok lalos,
43 då han gjorde sine teikn i Egyptarland, og sine undergjerningar på Soans mark.
Ac orala ma ku ac usrnguk In acn Zoan in facl Egypt.
44 Og han gjorde deira elvar til blod, og sine rennande vatn kunde dei ikkje drikka.
El ekulla infacl we nu ke srah Na wangin kof mwet Egypt in nim.
45 Han sende imot deim flugesvermar som åt deim upp, og froskar som tynte deim.
El supwala un loang nu inmasrlolos, mwe akkeokyalos, Ac frog in kunausla acn selos.
46 Og han gav deira grøda til gnagaren og deira arbeid til grashoppen.
El supwala locust in kangla fokinsak sunalos Ac in kunausla ima lalos.
47 Han slo deira vintre ned med hagl og deira morbærtre med haglsteinar.
El kunausla ima grape lalos ke af yohk kosra, Ac kunausla sak fig ke aunfong oyohu.
48 Og han gav deira fe til haglet og deira hjorder til eldingarne.
El uniya cow natulos ke af yohk kosra, Ac un kosro natulos ke sarom.
49 Han sende på deim sin brennande vreide, sinne og harm og trengsla, ei sending av uferds-englar.
El srunglulos Ke kasrkusrak ac mulat lal, Oana sie un lipufan su tuku in use misa.
50 Han braut veg for sin vreide, han sparde ikkje deira sjæl for dauden, og deira liv gav han til sotti.
El tia sruokya mulat lal Ku molela moul lalos, A El onelos ke mwe akkeok.
51 Og han slo alle fyrstefødde i Egyptarland, fyrstegrøda av dei sterke i Khams tjeld.
El uniya wounse nukewa In sou nukewa lun mwet Egypt.
52 Og han let sitt folk fara av stad som sauer, og førde deim som ei hjord i øydemarki.
Na El kolla mwet lal oana sie shepherd, Ac pwanulos sasla yen mwesis.
53 Og han leidde deim trygt, og dei ræddast ikkje, men havet løynde deira fiendar.
El kololos in misla ac elos tia sangeng, A meoa tuku ac afunla mwet lokoalok lalos.
54 Og han førde deim til sitt heilage landmerke, det fjell som hans høgre hand hadde vunne.
El kololos nu ke acn mutal sel, Nu ke eol we su El sifacna eisla.
55 Og han dreiv ut heidningar for deim, og let deira land falla til deim som arv, og let Israels ætter bu i deira tjeld.
El lusak mwet in facl sac ke mwet lal elos utyak Ac El kitalik acn selos nu sin sruf lun Israel, Ac sang lohm sin mwet we nu sin mwet lal.
56 Men dei freista Gud, den Høgste, og tråssa honom, og hans vitnemål agta dei ikkje på.
Tusruktu, elos tuyak lain God Kulana, Ac kena sifilpa srikal. Elos tia akos ma sap lal,
57 Og dei veik av og var utrugne som deira feder, dei vende um som ein veik boge.
A elos forla liki God ac tia pwaye nunak lalos nu sel, oapana mwet matu lalos meet ah; Elos sesuwos oana soko sukan pisr kururu.
58 Dei harma honom med sine haugar og eggja honom med sine avgudar.
Elos arulana akkasrkusrakye God ke nien alu lalos Ac ke ma sruloala lalos.
59 Gud høyrde det og vart vreid, og han vart svært leid av Israel.
God El arulana mulat ke El liye ma inge, Ac El sisla na pwaye mwet Israel.
60 Og han gjekk burt frå sin bustad i Silo, det tjeld han hadde slege upp millom menneskje.
God El som liki lohm nuknuk sel in Shiloh, Lohm se su El muta loac inmasrlosr.
61 Og han let sin styrke verta førd burt som fange, og gav si æra i fiendehand.
El lela tuh mwet lokoalok lasr in sruokya Tuptup in Wuleang, Su akilenyen ku ac wolana lal.
62 Og han gav sitt folk til sverdet, og på sin arv harmast han.
El arulana toasr sin mwet lal Ac El lela tuh elos in anwuki sin mwet lokoalok lalos.
63 Eld åt deira unge menner, og deira møyar fekk ingen bruresong.
Mukul fusr elos misa ke mweun, Ac mutan fusr uh wangin mwet elos in payuk se.
64 Deira prestar fall for sverdet, og deira enkjor fekk ikkje syrgja
Mwet tol elos anwuki, Na tia lela tuh katinmas kialos in eoksra.
65 Då vakna Herren som ein sovande, som ei kjempa frå rus av vin.
Na Leum El sifil ngutalik oana mwet se su motul ngutalik — El oana sie mukul fokoko su pirikyukyak ke sripen wain.
66 Og han slo sine fiendar attende, og han førde yver deim æveleg skam.
Na El ukwauk mwet lokoalok ac kutangulosla, Pwanang elos mwekinla nwe tok.
67 Og han støytte burt Josefs tjeld, og Efraims ætt valde han ikkje ut.
Tusruk El sisla sruf lal Joseph, Ac El tia sulela sruf lal Ephraim.
68 Men han valde Judas ætt, Sions fjell som han elska.
A El sulela sruf lal Judah, Oayapa Eol Zion, su El arulana lungse.
69 Og han bygde sin heilagdom som høge fjell, liksom jordi som han hev grunnfest til æveleg tid.
El musaela Tempul lal ingo, In oana lohm sel inkusrao. El oru in okak ac ku, oana faclu, Su oakwuki nwe tok.
70 Og han valde ut David, sin tenar, og tok honom frå sauegrindarne.
God El sulella David, mwet kulansap lal, Su El usalu liki inima,
71 Han førde honom frå lambsauerne som han fylgde, til å gjæta Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
Acn el muta liyaung sheep we, Ac El oru tuh elan tokosra fin Israel — Elan oana sie mwet shepherd lun mwet lun God.
72 Og han gjætte deim etter sitt ærlege hjarta, og med si kloke hand leidde han deim.
Ouinge David el liyalosyang ke inse pwaye Ac ke pah in nunak lal, el kololos.
