Salmenes 78
1 Ein song til lærdom av Asaf. Lyd, mitt folk, på læra mi, legg øyra til det munnen min talar!
Dumngegkayo iti panursurok, dakayo a tattaok, denggenyo dagiti sasao nga agtaud iti ngiwatko. Agsaoak kadagiti pangngarig;
2 Eg vil opna min munn med fyndord, eg vil lata gåtor frå gamall tid strøyma ut.
Kantaek dagiti nailimed a banbanag maipanggep iti napalabas.
3 Det me hev høyrt og veit, og det våre feder hev fortalt oss,
Dagitoy dagiti banbanag a nangngegan ken nasursurotayo, dagiti banbanag nga imbaga kadatayo dagiti kapuonantayo.
4 det vil me ikkje dylja for deira born, men fortelja Herrens pris for den komande ætti, og hans styrke og hans under, som han hev gjort.
Saantayo nga ilimed dagitoy kadagiti kaputotanda. Ibagatayo kadagiti sumaruno a henerasion ti maipanggep kadagiti nadayaw nga ar-aramid ni Yahweh, ti kinabilegna ken dagiti nakakaskasdaaw nga inaramidna.
5 Han hev sett upp eit vitnemål i Jakob, og ei lov hev han lagt i Israel, som han baud våre feder, til å kunngjera deim for borni,
Ta nangipaulog isuna ti panangpaneknekna iti tulagna kenni Jacob ken nangituyang ti linteg iti Israel. Imbilinna kadagiti kapuonantayo nga isuroda dagitoy kadagiti annakda.
6 so den komande ætti, dei born som skulde verta fødde, kunde kjenna deim, at dei kunde koma fram og fortelja um deim til sine born,
Imbilinna daytoy tapno maamoan dagiti sumaruno a henerasion dagiti bilinna, dagiti ubbing a saan pay a naipasngay, a mangibaganto met kadagiti annakda.
7 og setja si von til Gud, og ikkje gløyma Guds verk, men taka vare på hans bodord,
Ket mangnamnamadanto iti Dios ken saanda a malipatan dagiti aramidna ngem salimetmetanda ketdi dagiti bilinna.
8 og ikkje vera som deira feder, ei tver og tråssug ætt, ei ætt som ikkje gjorde sitt hjarta fast, og som i si ånd ikkje var trufast mot Gud.
Ket saandanto a kasla kadagiti kapuonanda, a nasukir ken managrebelde a henerasion, henerasion a saan a nalinteg dagiti pusoda, ken saan a napudno dagiti espirituda iti Dios.
9 Efraims born, dei væpna bogeskyttarar, dei snudde på stridsdagen.
Nagtagipana dagiti Efraimita, ngem nagsanudda iti kaaldawan ti gubat.
10 Dei heldt ikkje Guds pakt og vilde ikkje ferdast i hans lov.
Saanda a tinungpal ti katulagan ti Dios, ken nagkedkedda a mangtungpal ti lintegna.
11 Og dei gløymde hans storverk og hans under som han hadde synt deim.
Nalipatanda dagiti aramidna, dagiti nakakaskasdaaw a banag nga impakitana kadakuada.
12 For deira feder hadde han gjort under i Egyptarlandet på Soans mark.
Dagiti nakakaskasdaaw a banag nga inaramidna iti imatang dagiti kapuonanda iti daga ti Egipto, iti daga ti Soan.
13 Han kløyvde havet og let deim ganga igjenom, og let vatnet standa som ein haug.
Ginudduana ti taaw ken indalanna ida a lumasat iti daytoy; pinagtakderna ti danum a kasla pader.
14 Og han leidde deim med skyi um dagen, og heile natti ved elds ljos.
Iti aldaw, indalanna ida babaen ti ulep ken iti agpatpatnag babaen ti raniag ti apuy.
15 Han kløyvde berg i øydemarki og let deim drikka som av store vatsdjup.
Pinagrengngatna ti dakkel a bato iti let-ang, ket inikkanna ida iti aglaplapusanan a danum, nga umdas a mangpunno iti kaunggan iti baybay.
16 Og han let bekkjer koma or fjellet og fekk vatn til å renna ned som elvar.
Pinagubbogna ti danum manipud iti dakkel a bato ken pinagayusna a kasla kadagiti karayan.
17 Men dei heldt endå på og synda imot honom, og var tråssuge mot den Høgste i øydemarki.
Ngem intultuloyda latta ti agbasbasol kenkuana, agsuksukirda iti Kangatoan idiay let-ang.
18 Og dei freista Gud i sitt hjarta, so dei kravde mat for si lyst.
Kinaritda ti Dios iti pusoda babaen iti panagdawatda iti taraon a mangpennek iti tarigagayda.
19 Og dei tala imot Gud, dei sagde: «Kann vel Gud duka bord i øydemarki?
Nagsaoda iti maibusor iti Dios; kinunada, “Maikkanatayo ngata ti Dios iti panganantayo idiay let-ang?
20 Sjå, han slo i berg, so vatn rann ut, og bekkjer fløymde. Tru han og kann gjeva brød, eller koma med kjøt til sitt folk?»
Kitaenyo, idi binaotna ti dakkel a bato, nagpussuak ti danum ket nagluppias dagiti waig. Ngem makaited met kadi iti tinapay? Mangipaay kadi isuna iti karne kadagiti tattaona?”
21 Difor, då Herren høyrde det, vart han harm, og eld loga upp mot Jakob, og vreide reiste seg mot Israel;
Idi nangngeg ni Yahweh daytoy, nakaunget isuna; isu a simgiab ti apuyna a maibusor kenni Jacob, ket nagdissuor ti pungtotna ti Israel,
22 for dei trudde ikkje på Gud og leit ikkje på hans frelsa.
gapu ta saanda a namati iti Dios ken saanda a nagtalek iti panangisalakanna.
23 Og han gav skyerne ovantil, og himmelportarne let han upp.
Nupay kasta, binilinna ti tangatang ken linuktanna dagiti ruangan ti tangatang.
24 Og han let manna regna yver deim til føda, og himmelkorn gav han deim.
Pinagtudona ti mana nga agpaay a kanenda, ken intedna kadakuada ti trigo manipud iti langit.
25 Englebrød fekk menneskje eta, nista sende han deim til mette.
Kinnan dagiti tattao ti tinapay dagiti anghel. Inyegna kadakuada iti aglaplapusanan a taraon.
26 Han let austanvinden fara ut i himmelen, og han førde sunnanvinden fram ved si magt.
Pinagpul-oyna ti angin nga aggapu iti daya a mangpuyot iti tangatang, ken inturongna ti angin ti abagatan babaen iti pannakabalinna.
27 Og han let kjøt regna yver deim som dust, og fljugande fuglar som havsens sand,
Pinagtudona iti karne kadakuada a kasla tapok, dagiti tumatayab a kas kaadu dagiti darat iti baybay.
28 og han let deim falla ned midt i deira læger, kringum deira bustader.
Nagtinnagda iti tengnga ti kampoda, iti aglikmot dagiti toldada.
29 Og dei åt og vart ovleg mette, og det dei hadde hug på, let han deim få.
Isu a nangan ken nabsogda. Intedna kadakuada ti tartarigagayanda.
30 Dei var ikkje komne burt frå si lyst, endå hadde dei maten i munnen,
Ngem saanda pay latta a nabsog; adda pay laeng kadagiti ngiwatda ti taraonda.
31 då steig Guds vreide upp imot deim, og han drap deira sterke menner hjå deim, og Israels ungdomar slo han ned.
Ket dinarup ida ti pungtot ti Dios ket pinatayna ti kapipigsaan kadakuada. Pinasagna dagiti agtutubo a lallaki iti Israel.
32 Med alt dette synda dei endå, og dei trudde ikkje på hans under.
Iti laksid daytoy, agbasbasolda latta ken saanda a namati kadagiti nakakaskasdaaw nga aramidna.
33 Og han let deira dagar kverva i fåfengd, og deira år i rædsla.
Ngarud pinaababa ti Dios dagiti al-aldawda, napnoan ti buteng dagiti tawtawenda.
34 Når han slo deim ned, då spurde dei etter honom, og vende um og søkte Gud,
Tunggal parigaten ida ti Dios, rugianda a biroken isuna, ket agsublida ken sipapasnekda a mangsapul kenkuana.
35 og kom i hug at Gud var deira berg og den høgste Gud var deira atterløysar.
Lagipenda a ti Dios ti dakkel a batoda ken ti Kangangatoan a Dios ti mangis-ispal kadakuada.
36 Men dei gjølte for honom med sin munn, og laug for honom med si tunga.
Ngem pasabluganda isuna ken agulbodda kenkuana kadagiti sasaoda.
37 Og deira hjarta hekk ikkje fast ved honom, og dei var ikkje true mot hans pakt.
Ta dagiti pusoda ket saan a nagtalinaed a sipupudno kenkuana ken saanda a napudno iti tulagna.
38 Men han er miskunnsam, han forlet skuld og tyner ikkje, og mange gonger let han sin vreide venda um, og han vakte ikkje heile sin harm.
Ngem iti kinamanangngaasina, pinakawanna dagiti nagbasolda ket saanna a dinadael ida. Wen, adu a daras a linapdanna ti ungetna ken tineppelanna amin ti pungtotna.
39 Og han kom i hug at dei var kjøt, ein andepust som kverv og ikkje kjem att.
Nalagipna a naaramidda iti lasag, kasla angin a lumabas ken saanen nga agsubli.
40 Kor ofte dei tråssa honom i øydemarki og gjorde honom sorg i audni!
Namin-ano a daras a nagsukirda kenkuana idiay let-ang ken pinagladingitda isuna kadagiti langalang a rehion.
41 Og dei freista atter Gud og krenkte Israels Heilage.
Masansan a kinaritda ti Dios ken pinabainanda ti Nasantoan ti Israel.
42 Dei kom ikkje handi hans i hug, eller den dagen då han fria deim frå fienden,
Saanda a pinanunot maipapan iti pannakabalinna, no kasano ti panangispalna kadakuada manipud iti kabusor
43 då han gjorde sine teikn i Egyptarland, og sine undergjerningar på Soans mark.
idi inaramidna dagiti nakabutbuteng a pagilasinan idiay Egipto ken dagiti nakakaskasdaaw nga inaramidna iti rehion ti Soan.
44 Og han gjorde deira elvar til blod, og sine rennande vatn kunde dei ikkje drikka.
Pinagbalinna a dara dagiti karayan dagiti Egipcio tapno saanda a makainom kadagiti waigda.
45 Han sende imot deim flugesvermar som åt deim upp, og froskar som tynte deim.
Nangibaon isuna kadagiti pangen dagiti ngilaw a nangalun-on kadakuada ken dagiti tukak a nagwaras iti dagada.
46 Og han gav deira grøda til gnagaren og deira arbeid til grashoppen.
Intedna kadagiti arabas dagiti mulada ken dagiti nagbannoganda kadagiti dudon.
47 Han slo deira vintre ned med hagl og deira morbærtre med haglsteinar.
Dinadaelna dagiti ubasda babaen iti uraro ken dagiti kayoda a sikamoro babaen iti ad-adu pay a uraro.
48 Og han gav deira fe til haglet og deira hjorder til eldingarne.
Pinagtudona iti uraro kadagiti bakada ken kinimatna dagiti dingwenda.
49 Han sende på deim sin brennande vreide, sinne og harm og trengsla, ei sending av uferds-englar.
Bimtak ti kinarungsot ti ungetna kadakuada. Nangiyeg iti pungtot, rungsot ken riribuk a kasla dagiti bunggoy a mangiyeg iti didigra.
50 Han braut veg for sin vreide, han sparde ikkje deira sjæl for dauden, og deira liv gav han til sotti.
Nangisimpa isuna iti dalan ti pungtotna; saanna nga inkaluya ida iti pakatayanda ngem inyawatna ida iti didigra.
51 Og han slo alle fyrstefødde i Egyptarland, fyrstegrøda av dei sterke i Khams tjeld.
Pinapatayna amin dagiti inauna nga anak iti Egipto, ti inauna nga anak ti pigsada kadagiti tolda ni Ham.
52 Og han let sitt folk fara av stad som sauer, og førde deim som ei hjord i øydemarki.
Indauloanna a rimmuar dagiti tattaona a kasla karnero ken kasla arban nga indalanna ida a limmasat iti let-ang.
53 Og han leidde deim trygt, og dei ræddast ikkje, men havet løynde deira fiendar.
Indauloanna ida a sitatalged ken awan nagbutnganda, ngem linapunos ti baybay dagiti kabusorda.
54 Og han førde deim til sitt heilage landmerke, det fjell som hans høgre hand hadde vunne.
Ket impanna ida iti nagbeddengan iti nasantoan a dagana, iti daytoy a bantay a nagun-od ti makannawan nga imana.
55 Og han dreiv ut heidningar for deim, og let deira land falla til deim som arv, og let Israels ætter bu i deira tjeld.
Pinapanawna dagiti nasion manipud iti sangoananda ken intedna kadakuada dagiti tawidda; pinagnaedna dagiti tribu ti Israel kadagiti toldada.
56 Men dei freista Gud, den Høgste, og tråssa honom, og hans vitnemål agta dei ikkje på.
Nupay kasta, kinaritda ken sinukirda ti Kangatoan a Dios ken saanda a sinalimetmetan dagiti bilinna.
57 Og dei veik av og var utrugne som deira feder, dei vende um som ein veik boge.
Saanda a napudno ken manangallilawda a kasla kadagiti ammada; saanda a mapagnamnamaan a kas iti bai nga adda perdina.
58 Dei harma honom med sine haugar og eggja honom med sine avgudar.
Ta pinagpungtotda isuna gapu kadagiti pagano nga altarda ken pinagimonda isuna gapu kadagiti didiosenda.
59 Gud høyrde det og vart vreid, og han vart svært leid av Israel.
Idi nangngeg ti Dios daytoy, nakaunget isuna ket inlaksidna a naminpinsan ti Israel.
60 Og han gjekk burt frå sin bustad i Silo, det tjeld han hadde slege upp millom menneskje.
Binaybay-anna ti tabernakulo iti Silo, ti tolda a nagnaedanna iti sidong dagiti tattao.
61 Og han let sin styrke verta førd burt som fange, og gav si æra i fiendehand.
Impalubosna a masamsam ti pigsana ken intedna ti dayagna kadagiti ima ti kabusorna.
62 Og han gav sitt folk til sverdet, og på sin arv harmast han.
Inyawatna dagiti tattaona iti kampilan ken nakaunget kadagiti tawidna.
63 Eld åt deira unge menner, og deira møyar fekk ingen bruresong.
Inalun-on ti apuy dagiti agtutubo a lallaki ken dagiti agtutubo a babbaida ket awan ti kantada iti panagbuda.
64 Deira prestar fall for sverdet, og deira enkjor fekk ikkje syrgja
Natay dagiti padida babaen ti kampilan ket saan a makadung-aw dagiti baloda.
65 Då vakna Herren som ein sovande, som ei kjempa frå rus av vin.
Ket nakariing ti Apo a kasla nakaturog, a kasla mannakigubat nga agpukpukkaw gapu ti arak.
66 Og han slo sine fiendar attende, og han førde yver deim æveleg skam.
Pinagsanudna dagiti kabusorna, ket inkabilna ida iti agnanayon a pannakaibabain.
67 Og han støytte burt Josefs tjeld, og Efraims ætt valde han ikkje ut.
Linaksidna ti tolda ni Jose, ken saanna a pinili ti tribu ni Efraim.
68 Men han valde Judas ætt, Sions fjell som han elska.
Pinilina ti tribu ni Juda ken ti bantay Sion nga inay-ayatna.
69 Og han bygde sin heilagdom som høge fjell, liksom jordi som han hev grunnfest til æveleg tid.
Pinatakderna ti sanctuariona a a kasla kadagiti langlangit, a kasla iti daga nga impasdekna iti agnanayon.
70 Og han valde ut David, sin tenar, og tok honom frå sauegrindarne.
Pinilina ni David, nga adipenna, ket innalana isuna manipud iti pagap-apunan dagiti karnero.
71 Han førde honom frå lambsauerne som han fylgde, til å gjæta Jakob, sitt folk, og Israel, sin arv.
Innalana isuna manipud iti panangsursurotna kadagiti kabaian a karnero nga addaan ti urbon ken inyegna isuna tapno agbalin a pastor ni Jacob, dagiti tattaona ken iti Israel a tawidna.
72 Og han gjætte deim etter sitt ærlege hjarta, og med si kloke hand leidde han deim.
Impastoran ida ni David nga addaan kinapudno iti pusona ken indalanna ida babaen iti kinalaing dagiti imana.
