Salmenes 73
1 Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
2 Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
3 For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
4 For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
5 Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
6 Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
7 Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
8 Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
9 Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
10 Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
11 Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
12 Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
13 Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
14 eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
15 Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
16 Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
17 - til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
18 Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
19 Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
20 Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
21 Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
22 då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.
23 Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.
24 Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
25 Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.
26 Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
27 For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.
28 Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.
