Salmenes 73
1 Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.
2 Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,
3 For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
14 eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
15 Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
16 Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
17 - til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
18 Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
19 Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
20 Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
21 Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
22 då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
23 Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
24 Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
25 Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
26 Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
27 For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
28 Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.
