Salmenes 73
1 Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
アサフのうた 神はイスラエルにむかひ心のきよきものに對ひてまことに恵あり
2 Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
然はあれどわれはわが足つまづくばかりわが歩すべるばかりにてありき
3 For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
こはわれ惡きものの榮ゆるを見てその誇れる者をねたみしによる
4 For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
かれらは死るに苦しみなくそのちからは反てかたし
5 Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
かれらは人のごとく憂にをらず人のごとく患難にあふことなし
6 Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
このゆゑに倣慢は妝飾のごとくその頚をめぐり強暴はころものごとく彼等をおほへり
7 Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
かれら肥ふとりてその目とびいで心の欲にまさりて物をうるなり
8 Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
また嘲笑をなし惡をもて暴虐のことばをいだし高ぶりてものいふ
9 Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
その口を天におきその舌を地にあまねく往しむ
10 Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
このゆゑにかれの民はここにかへり水のみちたる杯をしぼりいだして
11 Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
いへらく神いかで知たまはんや至上者に知識あらんやと
12 Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
観よかれらは惡きものなるに常にやすらかにしてその富ましくははれり
13 Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
誠に我はいたづらに心をきよめ罪ををかさずして手をあらひたり
14 eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
そはわれ終日なやみにあひ朝ごとに責をうけしなり
15 Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
われもし斯ることを述んといひしならば我なんぢが子輩の代をあやまらせしならん
16 Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
われこれらの道理をしらんとして思ひめぐらししにわが眼いたく痛たり
17 - til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
われ神の聖所にゆきてかれらの結局をふかく思へるまでは然りき
18 Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
誠になんぢはかれらを滑かなるところにおきかれらを滅亡におとしいれ給ふ
19 Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
かれらは瞬間にやぶれたるかな彼等は恐怖をもてことごとく滅びたり
20 Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
主よなんぢ目をさましてかれらが像をかろしめたまはんときは夢みし人の目さめたるがごとし
21 Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
わが心はうれへわが腎はさされたり
22 då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
われおろかにして知覺なし聖前にありて獣にひとしかりき
23 Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
されど我つねになんぢとともにあり汝わが右手をたもちたまへり
24 Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
なんぢその訓諭をもて我をみちびき後またわれをうけて榮光のうちに入たまはん
25 Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
汝のほかに我たれをか天にもたん地にはなんぢの他にわが慕ふものなし
26 Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
わが身とわが心とはおとろふされど神はわがこころの磐わがとこしへの嗣業なり
27 For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
観よなんぢに遠きものは滅びん汝をはなれて姦淫をおこなふ者はみななんぢ之をほろぼしたまひたり
28 Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
神にちかづき奉るは我によきことなり われは主ヱホバを避所としてそのもろもろの事跡をのべつたへん
