Salmenes 73
1 Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
O IAIO, he lokomaikai ke Akua ia Iseraela, I ka poe naau maemae.
2 Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
A owau nei la, aneane haule ko'u mau wawae; Mai pahee io ko'u mau kapuwai.
3 For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
No ka mea, ua huahua au i ka poe naaupo, I kuu ike ana i ka pookeokeo ana o ka poe hewa:
4 For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
No ka mea, aohe mea e paa ai i ko lakou make ana; Ua mae ole ko lakou ikaika.
5 Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
Aohe o lakou popilikia e like me na kanaka e ae; Aole lilo lakou e like me na kanaka e ae, i ka lauwiliia.
6 Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
Nolaila i hoopuni ai ka haaheo ia lakou me he kaula hao la; A o ke kolohe ka i uhi mai ia lakou me he kapa komo la.
7 Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
Ua puka ko lakou mau maka i ka momona; A oi aku ko lakou waiwai, mamua o ko ka naau makemake.
8 Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
Ua henehene lakou, a ua kamailio hewa: No ka hooluhi hewa ana, ua olelo hookiekie lakou:
9 Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
Ua hooku e lakou i ko lakou waha i ka lani, A ua holoholo ko lakou alelo ma ka honua.
10 Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
Nolaila i hoi ai kona poe kanaka ilaila; A ua kowiia na wai o ke kiaha piha no lakou.
11 Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
A olelo lakou, Pehea la e ike ai ke Akua? He ike anei hoi ko loko o ka Mea kiekie loa?
12 Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
Eia hoi, oia ka poe aia e maluhia ana ma ke ao nei; Ua mahuahua ko lakou waiwai ana.
13 Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
Oiaio, hoomaemae mea ole au i kuu naau; Ua holoi hoi au i kuu mau lima me ka pono:
14 eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
No ka mea, ua lauwiliia au a po ka la; A ua hahauia mai au i na kakahiaka a pau.
15 Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
Ina e i iho au, E olelo aku wau peneia: Eia hoi, e kumakaia paha au i ka hanauna o kau poe keiki.
16 Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
A, i kuu noonoo ana e ike ia mea, He hana luhi no ia no'u;
17 - til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
A komo aku au i kahi hoano o ke Akua, Alaila maopopo ia'u ko lakou hope.
18 Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
Oiaio, ua hooku oe ia lakou ma na wahi paheehee, Ua hoohaule iho oe ia lakou ilalo i ka hoopaiia'na.
19 Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
Ua hookae koke ia lakou me he imo ana la o ka maka! Ua hoopau loa ia hoi lakou i na mea makau.
20 Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
Me he moe la i ke ala ana'e o kekahi; Pela, e ka Haku, i kou ala ana, e hoowahawaha ai oe i ko lakou ano.
21 Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
No ka mea, ua pono ole ko'u naau, A walania ae la ko'u mau puupaa.
22 då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
A ua naaupo hoi au, me ka ike ole; Ua like au me ka holoholona imua ou.
23 Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
Aka, ke noho mau nei no hoi au me oe; Ua paa mai oe ia'u ma kuu lima akau.
24 Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
E alakai no oe ia'u ma kau oleloao, A mahope aku, e hookipa ia'u i ka nani.
25 Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
Owai la ko'u ma ka lani? Aohe hoi mea ma ka honua nei a'u e makemake nei mamua ou.
26 Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
Ke maule nei ko'u kino a me ko'u naau, Aka, o ke Akua ka ikaika o ko'u naau; A me ko'u kuleana a mau loa.
27 For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
No ka mea, aia hoi, o ka poe mamao e ia oe, e make lakou; E luku mai hoi oe i ka poe a pau e hele moekolohe ana mai ou aku la.
28 Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
Aka, he pono no'u e hookokoke aku i ke Akua; Ua hilinai aku au i ka Haku, ia Iehova, I hai aku ai au i kau hana a pau.
