Salmenes 73

1 Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.

Zabura ta Asaf. Tabbatacce Allah mai alheri ne ga Isra’ila, ga waɗanda suke masu tsabta a zuciya.

2 Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.

Amma game da ni, ƙafafuna suna gab da yin santsi; tafin ƙafana ya yi kusan zamewa.

3 For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.

Gama na yi kishin masu girman kai sa’ad da na ga cin gaban da masu mugunta suke yi.

4 For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.

Ba sa yin wata fama; jikunansu lafiya suke da kuma ƙarfi.

5 Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.

Ba sa shan wata wahalar da sauran mutane ke sha; ba su da damuwa irin na’yan adam.

6 Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.

Saboda girman kai ya zama musu abin wuya; tā da hankali ya zama musu riga.

7 Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.

Daga mugayen zukatansu laifi kan fito mugaye ƙulle-ƙullen da suke cikin zukatansu ba su da iyaka.

8 Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.

Suna ba’a, suna faɗin mugayen abubuwa; cikin girman kan suna barazana yin danniya.

9 Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.

Bakunansu na cewa sama na su ne, kuma harsunansu sun mallaki duniya.

10 Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.

Saboda haka mutanensu sun juya gare su suna kuma shan ruwa a yalwace.

11 Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»

Suna cewa, “Yaya Allah zai sani? Mafi Ɗaukaka yana da sani ne?”

12 Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.

Ga yadda mugaye suke, kullum ba su da damuwa, arzikinsu yana ta ƙaruwa.

13 Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,

Tabbatacce a banza na bar zuciyata da tsabta; a banza na wanke hannuwa don nuna rashin laifi.

14 eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.

Dukan yini na sha annoba; an hukunta ni kowace safiya.

15 Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.

Da na ce, “Zan faɗa haka,” da na bashe’ya’yanka.

16 Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg

Sa’ad da na yi ƙoƙari in gane wannan, sai ya zama danniya a gare ni

17 - til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.

sai da na shiga wuri mai tsarki na Allah; sa’an nan na gane abin da ƙarshensu zai zama.

18 Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.

Tabbatacce ka sa su a ƙasa mai santsi; ka jefar da su ga hallaka.

19 Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.

Duba yadda suka hallaka farat ɗaya, razana ta share su gaba ɗaya!

20 Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.

Kamar yadda mafarki yake sa’ad da mutum ya farka, haka yake sa’ad da ka farka, ya Ubangiji, za ka rena su kamar almarai.

21 Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,

Sa’ad da zuciyata ta ɓaci hankalina kuma ya tashi,

22 då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.

na zama marar azanci da jahili; na zama kamar dabba a gabanka.

23 Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.

Duk da haka kullum ina tare da kai; ka riƙe ni a hannun damana.

24 Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.

Ka bishe ni da shawararka, bayan haka kuma za ka kai ni cikin ɗaukaka.

25 Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.

Wa nake da shi a sama in ba kai ba? Ba na kuma sha’awar kome a duniya in ban da kai.

26 Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.

Jikina da zuciyata za su iya raunana, amma Allah ne ƙarfin zuciyata da kuma rabona har abada.

27 For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.

Waɗanda suke nesa da kai za su hallaka; kakan hallaka dukan waɗanda suke maka rashin aminci.

28 Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.

Amma game da ni, yana da kyau in kasance kusa da Allah. Na mai da Ubangiji Mai Iko Duka mafakata; zan yi shelar dukan ayyukanka.