Salmenes 73
1 Ein salme av Asaf. Ja, Gud er god mot Israel, mot deim som hev eit reint hjarta.
Asaph kah Tingtoenglung Thinko aka caih Israel taengah Pathen tah then taktak.
2 Men eg - mine føter hadde so nær snåva, det skilde lite at mine stig hadde skride ut.
Tedae kai tah ka kho he bet bung khaw bung bangla, ka khokan paloe khaw paloe pawt bangla ka om.
3 For eg harmast på dei ovmodige, når eg såg at det gjekk dei gudlause godt.
Halang rhoek loh ngaimongnah neh a thangthen uh te ka hmuh vaengah ka thatlai coeng.
4 For dei er frie frå verk til dei døyr, og deira kropp er feit.
Amih tah dueknah dongah thuengthuelnah om pawt tih, a pumtak khaw len.
5 Dei veit ikkje av naud som andre folk, og dei vert ikkje plåga som andre menneskje.
hlanghing kah thakthaenah loh amih te nan pawt tih hlanghing taengkah lucik khaw ya uh pawh.
6 Difor er ovmod deira halsprydnad, vald sveiper seg um deim som eit klædeplagg.
Te dongah hoemnah te amih kah oihnun la om tih, a kuthlahnah hnisui a khuk uh.
7 Augo deira glytter ut or feitt, deira hjartans tankar bryt fram.
A mik tha te coe tih, a thinko ngaihlihnah loh vikvuek uh.
8 Dei spottar og talar i vondskap um valdsverk, frå høgdi talar dei.
Boethae neh palawm uh tih cal uh. Hnaemtaeknah neh a sang la cal uh.
9 Dei set sin munn til himmelen, og deira tunga fer fram yver jordi.
A ka te vaan ah a tael dae a lai loh diklai ah cet.
10 Difor vendar deira folk seg til, og mykje vatn syg dei inn.
Te dongah a pilnam loh hela ha mael ha mael tih khuengrhueng tui a yawn uh.
11 Og dei segjer: «Korleis skulde Gud vita noko? Finst det vel kunnskap hjå den Høgste?»
Te vaengah, “Pathen loh metlam a ming tih, Khohni taengah lungming khaw om van nim,” a ti uh.
12 Sjå desse er ugudlege, og æveleg trygge veks dei i magt.
Amih halang rhoek pataeng kumhal ah a khuehtawn loh thayoeituipan la a rhoeng pah daeta ke.
13 Ja, fåfengt hev eg reinsa mitt hjarta og tvege mine hender i uskyld,
A poeyoek la ka thinko ka saelh tih, cimnah neh ka kut ka silh dae.
14 eg vart like vel plåga heile dagen, og kvar morgon fekk eg tukt.
Tedae hnin takuem lucik neh ka om tih mincang takuem ah kai taengah toelthamnah ha om.
15 Dersom eg hadde sagt: «Eg vil tala soleis, » då hadde eg vore utru mot ætti av dine born.
Te tlam te ka tae koinih na ca rhoek kah thawnpuei te kan hnukpoh tak ve ka ti.
16 Og når eg tenkte etter korleis eg skulda skyna dette, vart det for mødesamt var det for meg
Hekah he ming ham ka moeh dae ka mik ah thakthaenah la om.
17 - til dess eg gjekk inn i Guds heilagdomar og agta på deira ende.
Pathen kah rhokso khuila ka kun daengah amih kah hmailong te ka yakming.
18 Ja, på hålka set du deim; du let deim falla radt til grunns.
Amih te long hnal ah na khueh tih pocinah la na cungku sak taktak.
19 Kor dei vart øydelagde i ein augneblink! Dei gjekk under, fekk ein skræmeleg ende.
Mikhaptok ah mueirhih loh imsuep neh a thup uh tih a cing te metlam a om uh.
20 Som ein vanvyrder ein draum når ein vaknar, soleis vanvyrder du, Herre, deira bilæte når du vert vaken.
Haenghang hnukah mueimang bangla ka Boeipa loh amih kah mueihlip a haenghang vaengah hnael pah.
21 Når mitt hjarta var beiskt, og eg fekk styng i nyro,
Ka thinko loh khikhi hal tih ka hmuet a phawt vaengah.
22 då var eg uvitug og skyna inkje, eit fe var eg imot deg.
Kai loh ka kotalh tih na hmaiah rhamsa bangla ka om khaw ka ming pawh.
23 Men eg er alltid hjå deg, du hev gripe mi høgre hand.
Tedae kai tah nang taengah ka om taitu tih ka bantang kut nan tuuk.
24 Du vil leida meg med di råd og sidan tek du meg upp til æra.
Na cilsuep neh kai nan mawt tih thangpomnah hnukah kai nan khoem ni.
25 Kven hev eg i himmelen? Og når du er min, hev eg ingen hug til jordi.
Vaan dongah kai ham unim aka om. Tedae namah taengah ka om atah diklai ah ba khaw ka ngaih pawh.
26 Um mitt kjøt og hjarta vert til inkjes, so er Gud æveleg mitt hjartans berg og min deil.
Ka pumsa neh ka thinko loh yawk mai suidae kumhal ah ka thinko kah lungpang neh ka hamsum la Pathen om.
27 For sjå, dei som er langt burte frå deg, skal ganga til grunnar; du tyner alle som i hor gjeng frå deg.
Namah lamkah a hlahloei loh a milh uh vaengah, nang taengah aka cukhalh boeih te na biit taktak coeng he.
28 Men for meg er det godt å halda meg nær til Gud, eg set mi lit til Herren, Herren, at eg må fortelja alle dine gjerningar.
Tedae kai loh kamah ham Pathen vang te ka kai. Na bitat cungkuem thui hamla ka hlipyingnah ka Boeipa Yahovah taengah a then ka khueh.
