Salmenes 7
1 Ein siggajon av David, som han song for Herren på grunn av benjaminiten Kus’ ord. Herre, min Gud! Eg flyr til deg; frels meg frå alle mine forfylgjarar og berga meg,
E IEHOVA e ko'u Akua, ke hilinai aku nei au ia oe: E hoopakele oe ia'u i ka poe a pau nana au i hoomaau mai; E hoola mai hoi oe ia'u;
2 so han ikkje som ei løva skal riva ut mi sjæl, riva sund, og ingen som bergar!
O haehae mai oia i ko'u uhane me he liona la, A mokumoku au, aohe mea e ola'i.
3 Herre, min Gud! Dersom eg hev gjort dette, dersom det er urett i mine hender,
E Iehova e ko'u Akua, iua i hana au i keia; Ina he hewa iloko o ko'u mau lima;
4 dersom eg hev gjort vondt imot den som heldt fred med meg, og plundra den som trengde meg utan orsak:
Ina i hoihoi aku au i ka hewa i ko'u hoaaloha; A i lawe wale i ka ka mea i huhu hala ole mai ia'u;
5 so lat fienden forfylgja mi sjæl og nå henne og trøda ned mitt liv til jordi og leggja mi æra i moldi! (Sela)
E pono e alualu mai ka enemi i ko'u uhane, a e hopu mai ia'u; A e hehi mai hoi ia i ko'u ola ilalo i ka honua, A e waiho iho hoi i ko'u uani malalo o ka lepo. (Sila)
6 Statt upp, Herre, i din vreide! reis deg upp imot ofsen hjå deim som trengjer meg, og vakna upp til hjelp for meg, du som hev påbode dom!
E ku oe iluna, e Iehova, i kou huhu, E hookiekie ae ia oe iho no ka hookano o ko'u poe enemi: E ala'e oe no'u i ka hookolokolo au i olelo mai ai.
7 Og lat ei samling av folkeslag standa rundt ikring deg, og far upp att yver deim til det høge!
Oia, e hoopuni ai ke anainakanaka ia oe: Nolaila e hoi oe i kahi kiekie no lakou.
8 Herren held dom yver folki. Døm meg, Herre, etter mi rettferd og etter den uskyld som er hjå meg!
E hookolokolo o Iehova i na kanaka; E hoopono mai oe ia'u, e Iehova, E like me ko'u pono, a me ko'u oiaio iloko o'u.
9 Lat då vondskapen hjå dei ugudlege få ende, og styrk den rettferdige! For du er den som prøver hjarto og nyro, ein rettferdig Gud.
Ke pule nei au e oki ka hana hewa o ka poe hewa; Aka, e hookupaa oe i ka poe pono; No ka mea, na ke Akua pono i hoao na naau a me na puupaa.
10 Min skjold er hjå Gud, han frelser deim som er trugne i hjarta.
O ko'u paku, aia no i ke Akua, Nana i hoola ka poe naau kupono.
11 Gud er ein rettferdig domar, og ein Gud som harmast kvar dag.
Ua malama mai ke Akua i ka poe pono, Ua huhu mai ke Akua i ka hewa i na la a pau.
12 So framt ein ikkje vender um, so kvesser han sitt sverd; sin boge hev han spent og gjort ferdig
Ina i huli ole ia, e hookala no ia i kana pahikaua; Ua lena oia i kana kakaka, ua hooponopono no ia.
13 og stelt til banevåpn til rettes imot honom; sine piler gjer han brennande.
Ua hoomakaukau no hoi ia i na mea e make ai nona; Ke pana iho la oia i na pua ahi.
14 Sjå, han skal til å føda misgjerning; han gjeng med ulukka og føder lygn.
Aia hoi, ua nahunahu ia i ka hewa, Ua hookauhua no ia i ka ino, A ua hanau mai no hoi ia i ka wahahee.
15 Ei grav hev han grave og hola ut; men han fell i den greft som han gjorde.
Ua eli iho la oia i ka lua a poopoo, Ua haule iho la no ia ilalo o ka auwaha ana i hana'i.
16 Den ulukka han gjer, kjem att yver hans hovud, og yver hans kvervel fell hans valdsverk ned.
E huli hou iho kana hana hewa ana maluna ona iho, A e haule iho hoi kona kolohe ana maluna o kona poo iho.
17 Eg vil prisa Herren etter hans rettferd og lovsyngja namnet åt Herren den Høgste.
E hoomaikai aku au ia Iehova no kona pono, E hoolea aku au i ka inoa o Iehova ke Kiekie loa.
