Salmenes 69

1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; av David. Frels meg, Gud! for vatni trengjer seg inn på livet.

Iligtas mo ako, O Diyos, dahil nilagay ng katubigan ang buhay ko sa panganib.

2 Eg er sokken ned i det djupe dike der det inkje fotfeste er, eg er komen ut i ovdjupe vatn, og flodi fløymer yver meg.

Lumulubog ako sa malalim na putikan kung saan walang lugar na matatayuan; pumunta ako sa malalim na katubigan kung saan rumaragasa ang baha sa akin.

3 Eg er trøytt av mi roping, det brenn i min strupe, mine augo er upptærde, med di eg ventar på min Gud.

Napapagal ako sa aking pag-iyak; nanunuyo ang aking lalamunan; nanlalabo ang aking mga mata habang naghihintay ako sa Diyos.

4 Fleire enn håri på mitt hovud er dei som hatar meg utan orsak, mange er dei som vil meg tyna meg, som utan grunn er mine fiendar; det eg ikkje hev rana, skal eg no gjeva attende.

Higit pa sa aking mga buhok sa ulo ang mga napopoot sa akin ng walang dahilan; ang mga pumapatay sa akin, ang naging mga kaaway ko dahil sa mga maling dahilan, ay makapangyarihan; ang mga hindi ko ninakaw ay kailangan kong ibalik.

5 Gud, du kjenner min dårskap, og all mi syndeskuld er ikkje løynd for deg.

O Diyos, alam mo ang aking kahangalan, at hindi nalilihim ang mga kasalanan ko sa iyo.

6 Lat deim ved meg ikkje verta til skammar, dei som ventar på deg, Herre, Herre, allhers drott! Lat deim ikkje ved meg verta skjemde, dei som søkjer deg, Israels Gud!

Huwag mong hayaang malagay sa kahihiyan ang mga naghihintay sa iyo dahil sa akin, Panginoong Diyos ng mga hukbo; huwag mong hayaang malagay sa kasiraang-puri ang mga naghahanap sa iyo dahil sa akin, O Diyos ng Israel.

7 For di skuld ber eg hæding, skjemsla ligg yver mitt andlit.

Para sa iyong kapakanan, tinanggap ko ang panlalait; kahihiyan ang bumalot sa aking mukha.

8 Eg hev vorte framand hjå brørne mine, og ein utlending hjå borni til mor mi.

Naging dayuhan ako sa aking mga kapatid, dayuhan sa mga anak ng aking ina.

9 For brennhug for ditt hus hev ete meg upp, og deira spottord som spottar deg, hev falle på meg.

Dahil nilamon ako ng kasigasigan sa iyong tahanan, at ang mga lait ng mga nanlalait sa iyo ay bumagsak sa akin.

10 Då mi sjæl græt medan eg fasta, vart eg spotta for det.

Noong umiyak ako at hindi kumain, hinamak nila ako.

11 Då eg laga ein sekk til klædde for meg, vart eg eit ordtøke for deim.

Noong ginawa kong kasuotan ang sako, naging paksa ako ng kawikaan sa kanila.

12 Dei som sit i porten, røder um meg, og drikkarane syng um meg.

Pinag-uusapan ako ng mga nakaupo sa tarangkahan ng lungsod; ako ang awit ng mga manginginom.

13 Men eg kjem med mi bøn til deg, Herre, i nådetidi, Gud, for di store miskunn; svara meg med di trufaste hjelp!

Pero para sa akin, sa iyo ang aking panalangin, Yahweh, sa panahon na tatanggap ka; sagutin mo ako sa pagiging mapagkakatiwalaan ng iyong kaligtasan.

14 Fria meg ut or søyla, og lat meg ikkje søkka! Lat meg verta utfria frå deim som hatar meg og frå dei djupe vatni!

Hilahin mo ako mula sa putikan, at huwag mo akong hayaang lumubog; hayaan mo akong malayo mula sa napopoot sa akin at sagipin mo mula sa malalim na katubigan.

15 Lat ikkje vatsflodi fløyma yver meg, og ikkje djupet svelgja meg, og heller ikkje brunnen lata att sitt gap yver meg!

Huwag mong hayaang tabunan ako ng baha, ni hayaang lamunin ako ng kalaliman. Huwag mong hayaang isara ng hukay ang bibig nito sa akin.

16 Svara meg, Herre, for din nåde er god, etter di store miskunn vend deg til meg!

Sagutin mo ako Yahweh, dahil mabuti ang iyong katapatan sa tipan; dahil labis ang iyong kahabagan sa akin, humarap ka sa akin.

17 Og løyn ikkje di åsyn for tenaren din, for eg er i naud; svara meg snart!

Huwag mong itago ang iyong mukha sa iyong mga lingkod, dahil ako ay nasa kalungkutan; sagutin mo ako agad.

18 Kom nær til mi sjæl, løys henne ut! Frels meg for mine fiendar skuld!

Lumapit ka sa akin at tubusin ako. Dahil sa aking mga kaaway, iligtas mo ako.

19 Du kjenner mi spott og skam og vanæra, for di åsyn stend alle dei som trengjer meg.

Alam mo ang aking paghihirap, kahihiyan at kasiraang-puri; nasa harap mo ang lahat ng aking mga kalaban.

20 Spottord hev brote mitt hjarta sund, so eg er sjuk; eg venta på medynk, men der var ingi, og på trøystarar, men eg fann ingen.

Winasak ng pagtutuwid ang aking puso; punong-puno ako ng kabigatan; naghahanap ako ng sinumang maaawa sa akin, pero wala ni isa man. Naghahanap ako ng mga mag-aaliw, pero wala akong nakita.

21 Og dei gav meg gall å eta, og då eg var tyrst, gav dei meg eddik å drikka.

Binigyan nila ako ng lason para kainin ko; sa aking pagka-uhaw binigyan nila ako ng suka para inumin.

22 Lat bordet deira framfyre deim verta ei snara, og ei gildra for deim når dei er trygge!

Hayaan mong maging bitag ang mesa sa harap nila; kapag iniisip nila na ligtas (sila) hayaan mong maging patibong ito.

23 Lat augo deira dimmast so dei ikkje ser, og lat deira lender alltid skjelva!

Hayaan mong magdilim ang kanilang mga mata para hindi (sila) makakita; lagi mong yugyugin ang mga baywang nila.

24 Renn ut yver deim din vreide, og lat din brennande harm nå deim!

Ibuhos mo ang iyong labis na galit sa kanila, hayaang mong abutan (sila) ng bagsik ng iyong galit.

25 Lat deira bustad verta øydd, lat det ingen vera som bur i deira tjeld!

Hayaan mong ang kanilang lugar ay maging kapanglawan; hayaang mong walang sinuman ang manirahan sa kanilang mga tolda.

26 For dei forfylgjer den som du hev slege, og dei fortel um pinsla åt deim som du hev gjenomstunge.

Dahil inuusig nila ang siyang sinaktan mo; ibinalita nila sa iba ang hapdi ng mga sinugatan mo.

27 Lat deim leggja syndeskuld til si syndeskuld, og lat deim ikkje koma til di rettferd!

Isakdal mo (sila) dahil sa paggawa ng sunod-sunod na kasalanan; huwag mo silang hayaang pumasok sa matuwid mong katagumpayan.

28 Lat deim verta utstrokne or livsens bok, og ikkje verta innskrivne med dei rettferdige!

Hayaan mo silang mabura sa aklat ng buhay at hindi maisulat kasama ng mga matutuwid.

29 Men eg er ein arming full av verk, Gud, lat di frelsa berga meg!

Pero ako ay naghihirap at nagdadalamhati; hayaan mo, O Diyos, na parangalan ako ng iyong kaligtasan.

30 Eg vil lova Guds namn med song og høglova honom med takksegjing,

Pupurihin ko ang pangalan ng Diyos ng may awit at dadakilain siya ng may pasasalamat.

31 og det skal tekkjast Herren betre enn ein ung ukse med horn og klauver.

Higit na kalulugdan ito ng Diyos kaysa sa isang baka o toro na may mga sungay at paa.

32 Når spaklyndte ser det, vil dei gleda seg; de som søkjer Gud - må dykkar hjarta liva!

Nakita ito ng mga mapagpakumbaba at natuwa; kayo na mga naghahanap sa Diyos, hayaan niyong mabuhay ang inyong mga puso.

33 For Herren høyrer på dei fatige, og sine fangar vanvyrder han ikkje.

Dahil naririnig ni Yahweh ang mga nangangailangan at hindi hinahamak ang mga bilanggo.

34 Himmel og jord skal lova honom, havet og alt som krek i det.

Purihin siya ng langit at lupa, ng mga dagat at lahat ng mga gumagalaw dito.

35 For Gud skal frelsa Sion og byggja byarne i Juda, og dei skal bu der og eiga deim.

Dahil ililigtas ng Diyos ang Sion at itatayong muli ang mga lungsod sa Juda; maninirahan ang mga tao roon at aangkinin ito.

36 Og avkjømet til hans tenarar skal erva deim, og dei som elskar hans namn, skal bu der.

Mamanahin ito ng mga lingkod ng kaniyang mga kaapu-apuhan; maninirahan doon silang mga nagmamahal sa kaniyang pangalan.