< Salmenes 69 >

1 Til songmeisteren, etter «Liljor»; av David. Frels meg, Gud! for vatni trengjer seg inn på livet.
Musiqi rəhbəri üçün. Davudun «Şoşannim» üstə oxunan məzmuru. Ay Allah, məni qurtar, Su çıxıb boğazımacan,
2 Eg er sokken ned i det djupe dike der det inkje fotfeste er, eg er komen ut i ovdjupe vatn, og flodi fløymer yver meg.
Dərin bataqlığa batmaqdayam, Ayaq üstə durmağa yer yoxdur. Dərin sulara qərq olmuşam, Sellər məni aparır.
3 Eg er trøytt av mi roping, det brenn i min strupe, mine augo er upptærde, med di eg ventar på min Gud.
Fəryad etməkdən taqətim kəsildi, Allahı gözləməkdən Boğazım qurudu, gözümün nuru söndü.
4 Fleire enn håri på mitt hovud er dei som hatar meg utan orsak, mange er dei som vil meg tyna meg, som utan grunn er mine fiendar; det eg ikkje hev rana, skal eg no gjeva attende.
Boş yerə mənə nifrət edənlər Başımın tükündən çoxdur. Haqsız yerə mənə düşmən kəsilənlər, Məni məhv etmək istəyənlər qüvvətlidir. Oğurlamadığım şeyləri necə qaytara bilərəm?
5 Gud, du kjenner min dårskap, og all mi syndeskuld er ikkje løynd for deg.
Ey Allah, ağılsızlıq etdiyimi bilirsən, Günahlarım Səndən gizli deyil.
6 Lat deim ved meg ikkje verta til skammar, dei som ventar på deg, Herre, Herre, allhers drott! Lat deim ikkje ved meg verta skjemde, dei som søkjer deg, Israels Gud!
Ey Ordular Rəbbi Xudavənd, Səni gözləyənlər Mənə görə qoy utanmasınlar. Ey İsrailin Allahı, Səni axtaranlar Mənə görə qoy xəcalət içində qalmasınlar.
7 For di skuld ber eg hæding, skjemsla ligg yver mitt andlit.
Sənin uğrunda üzərimə rüsvayçılıq töküldü, Üzümü xəcalət bürüdü.
8 Eg hev vorte framand hjå brørne mine, og ein utlending hjå borni til mor mi.
Qardaşlarıma yad oldum, Anamın oğullarına özgə sayıldım.
9 For brennhug for ditt hus hev ete meg upp, og deira spottord som spottar deg, hev falle på meg.
Evinin qeyrəti məni yandırıb-yaxdı, Səni təhqir edənlərin rüsvayçılıq təhqirləri altında qaldım.
10 Då mi sjæl græt medan eg fasta, vart eg spotta for det.
Oruc tutub ağlamağımı belə, Mənə rüsvayçılıq saydılar.
11 Då eg laga ein sekk til klædde for meg, vart eg eit ordtøke for deim.
Mən çula bürünəndə Onlara söz oldum.
12 Dei som sit i porten, røder um meg, og drikkarane syng um meg.
Darvazadakı adamlar məndən qeybət edirlər, Sərxoşların dilinin nəğməsinə çevrildim.
13 Men eg kjem med mi bøn til deg, Herre, i nådetidi, Gud, for di store miskunn; svara meg med di trufaste hjelp!
Mənsə, ya Rəbb, Sənə dua edirəm. Ey Allah, münasib gördüyün zaman Bol məhəbbətinə görə mənə cavab ver, Çünki qurtuluşuna etibar etmişəm.
14 Fria meg ut or søyla, og lat meg ikkje søkka! Lat meg verta utfria frå deim som hatar meg og frå dei djupe vatni!
Məni qurtar, bataqlığa batmayım, Qoy düşmənlərimdən, Dərin sulardan xilas olum.
15 Lat ikkje vatsflodi fløyma yver meg, og ikkje djupet svelgja meg, og heller ikkje brunnen lata att sitt gap yver meg!
Qoy sellər məni aparmasın, Dərinlik məni udmasın, Quyu üstümdə ağzını yummasın.
16 Svara meg, Herre, for din nåde er god, etter di store miskunn vend deg til meg!
Ya Rəbb, mənə cavab ver, Çünki məhəbbətin yaxşıdır.
17 Og løyn ikkje di åsyn for tenaren din, for eg er i naud; svara meg snart!
Üzünü bu bəndəndən gizlətmə, Tez cavab ver, çünki əzab çəkirəm.
18 Kom nær til mi sjæl, løys henne ut! Frels meg for mine fiendar skuld!
Yetiş, canımı azad et, Məni düşmənlərimdən xilas et.
19 Du kjenner mi spott og skam og vanæra, for di åsyn stend alle dei som trengjer meg.
Başıma gələn rüsvayçılığı, Biabırçılığı, xəcaləti bilirsən, Bütün yağılarım qarşındadır.
20 Spottord hev brote mitt hjarta sund, so eg er sjuk; eg venta på medynk, men der var ingi, og på trøystarar, men eg fann ingen.
Rüsvayçılıq qəlbimi qırdı, Gör necə biçarəyəm. Çox axtardım, halıma yanan tapılmadı, Hey axtardım, təsəlli verən olmadı.
21 Og dei gav meg gall å eta, og då eg var tyrst, gav dei meg eddik å drikka.
Mənə yemək əvəzinə öd verdilər, Susayanda sirkə içirtdilər.
22 Lat bordet deira framfyre deim verta ei snara, og ei gildra for deim når dei er trygge!
Süfrələri onlar üçün tələ olsun, Müttəfiqləri üçün tor olsun.
23 Lat augo deira dimmast so dei ikkje ser, og lat deira lender alltid skjelva!
Gözlərinə qara gəlsin, görməsinlər, Belləri onları lərzəyə salsın.
24 Renn ut yver deim din vreide, og lat din brennande harm nå deim!
Qoy qəzəbin onların üzərinə yağsın, Qoy hiddətinin qızğınlığı onları tutsun.
25 Lat deira bustad verta øydd, lat det ingen vera som bur i deira tjeld!
Düşərgələri viran olsun, Çadırları boş qalsın.
26 For dei forfylgjer den som du hev slege, og dei fortel um pinsla åt deim som du hev gjenomstunge.
Çünki Sənin vurduğun insanı təqib edirlər, Yaraladıqlarının dərdini ona qaxınc edirlər.
27 Lat deim leggja syndeskuld til si syndeskuld, og lat deim ikkje koma til di rettferd!
Bu təqsirkarları daha da təqsirkar çıxar, Səndən bəraət almasınlar.
28 Lat deim verta utstrokne or livsens bok, og ikkje verta innskrivne med dei rettferdige!
Qoy adları həyat kitabından silinsin, Salehlərlə yanaşı yazılmasın.
29 Men eg er ein arming full av verk, Gud, lat di frelsa berga meg!
Mən məzlumam, dərdliyəm, Ey Allah, Sənin qurtuluşun məni ucaltsın.
30 Eg vil lova Guds namn med song og høglova honom med takksegjing,
Allahın isminə ilahilərlə həmd oxuyacağam, Onu şükürlərlə ucaldacağam.
31 og det skal tekkjast Herren betre enn ein ung ukse med horn og klauver.
Mal-qara qurbanından çox Bu, Rəbbin xoşuna gələcək, Buynuzlu, dırnaqlı buğadan çox Bu Ona xoş gələcək.
32 Når spaklyndte ser det, vil dei gleda seg; de som søkjer Gud - må dykkar hjarta liva!
Bunu görən məzlumlar qoy sevinsin, Ey Allahı axtaranlar, ürəyiniz dirçəlsin.
33 For Herren høyrer på dei fatige, og sine fangar vanvyrder han ikkje.
Çünki Rəbb fəqirləri eşidir, Öz əsir xalqına xor baxmır.
34 Himmel og jord skal lova honom, havet og alt som krek i det.
Göy, yer, dənizlər, oradakı canlılar Qoy Rəbbə həmd oxusunlar.
35 For Gud skal frelsa Sion og byggja byarne i Juda, og dei skal bu der og eiga deim.
Çünki Allah Sionu qurtaracaq, O, Yəhuda şəhərlərini bərpa edəcək. Onun xalqı oranı mülk edib məskən salacaq,
36 Og avkjømet til hans tenarar skal erva deim, og dei som elskar hans namn, skal bu der.
Ora qullarının övladlarına irs olaraq qalacaq, Allahın ismini sevənlər orada sakin olacaq!

< Salmenes 69 >