< Salmenes 68 >
1 Til songmeisteren; av David; ein salme, ein song. Gud reiser seg, hans fiendar vert spreidde, og dei som hatar honom, flyr for hans åsyn.
KOT en kotida, pwe a imwintiti en kamueit pajan, o me kailonki i, en tan wei.
2 Liksom røyk driv burt, so driv du deim burt; liksom voks brånar for eld, so gjeng dei ugudlege til grunnar for Guds åsyn.
Kom kotin paki irail wei dueta adiniai, dueta krij kin pei pajan nan kijiniai, iduen me doo jan Kot akan en joredi.
3 Og dei rettferdige gled seg, dei fagnar seg for Guds åsyn, dei frygdar seg med gleda.
A me pun kan en pereperen o popol mon jilan en Kot o ren pereperen melel.
4 Syng for Gud, syng lov for hans namn! Bygg veg for han som fer fram i øydemarker, Jah er namnet hans, og fegnast for hans åsyn!
Kauli on Kot, kauli on mar a! Kaonopada al o on i, me kotiwei nan jap tan, a maraneki leowa komail perenki i!
5 Far for farlause og domar for enkjor er Gud i sin heilage bustad.
Pwe i Jam en me japoupou kan o jaunkapun en li odi kan. I Kot nan japwilim a tanpaj jaraui.
6 Gud gjev dei einslege hus og heim, han fører fangar ut til lukka; berre dei motstridige bur i turrlende.
Kot me kotin kadire kila jeri ko im en me kin kelep, me kin lapwada me jalidi kan, pwen pwaida o pereperen a me katiwo kan pan mimieta nan wajan lek.
7 Gud, då du drog ut framfyre folket ditt, då du skreid fram i øydemarki (Sela)
Main Kot, ni anjau kom kotiwei mon japwilim omui aramaj akan, ni omui kotiwei nan jap tan!
8 då skalv jordi, ja, himmelen draup for Guds åsyn, Sinai der burte skalv for Guds, Israels Guds, åsyn.
I anjau jap o rerer, o audepan lan kan moredier mon jilan en Kot, nana Jinai mon jilan en Kot en Ijrael.
9 Rikelegt regn let du falla, Gud, du styrkte arven din då han var utmødd.
Main Kot, kom kotin kamoredier katau mau, o kom kotin kamauradar japwilim omui jojo, me monedier
10 Ditt folk sette seg ned i landet; Gud, du var god og reidde det til for armingen.
Pwe japwilim omui pwin diar waja, me a kak kotikot ia. Main Kot, kom kotin apwalilar me luet akan duen omui kalanan.
11 Herren gjev sigersong; ein stor skare av kvinnor kjem med gledebod.
leowa kotikidier a majan ki pwin en wanporon kalaimun akan.
12 Kongar yver herar flyr, dei flyr, og ho som sit heime, deiler herfang.
Nanmarki en karij toto tan wei madan, o waun im akan nek pajaner, me re atia jan ar imwintiti kan.
13 Når de ligg millom felæger, er det som sylvlagde duvevengjer, og vengfjører med grøn gullglima.
Ni omail kairu nan pun en noumail pwin man akan, komail rajon pa en muroi men, me linan dueta jilper o pa a kan dueta kold linan.
14 Når den Allmegtige spreider kongar der, er det som det snøar på Salmon.
Ma me Manaman o lao kotin kamueit pajan nanmarki kan, nana Jalmon rotorot ap pan marainla.
15 Eit Guds fjell er Basans fjell, eit fjell med mange kollar er Basans fjell.
Nana Pajan iei nana en Kot; Pajan nana kalaimun eu.
16 Kvifor ser de skakt, de fjell med mange kollar, til det fjellet der Gud tekkjest å bu? Herren skal og bu der for alltid.
Menda komail nana kalaimun akan kin kilekilan ap peirin on nana, me Kot kotin piladar en kotikot ia? o leowa pan kotikot waja o kokolata.
17 Guds vogner er tvo gonger ti tusund, tusund på tusund, Herren er imillom deim, Sinai er i heilagdomen.
War en Kot me kid toto pan pak kid; leowa kotikot re’rail ni nana Jinai.
18 Du for upp i det høge, førde fangar burt, tok gåvor millom menneskje, ogso av dei tråssuge, at du kunde bu der, Herre Gud.
Komui kotidalan poa o jaliedier me jalidi kan, o kom kotin ale on aramaj pai kan, pil on ir me katiwo kan, pwe leowa en kotikot waja o.
19 Lova vere Herren dag etter dag! Legg dei byrd på oss, er Gud vår frelsa. (Sela)
Kapina leowa nin ran akan karoj; Kot kin kotiki on kitail katoutou patail, ap pil kotin jauaja kitail.
20 Gud er for oss ein Gud til frelsa, og hjå Herren, Herren er det utvegar frå dauden.
Atail Kot iei jauaj patail, o leowa Kaun kin kotin dorela jan mela.
21 Ja, Gud krasar hovudet på sine fiendar, den hærde hovudkruna på honom som ferdast i si syndeskuld.
Melel, Kot pan kotin kawela monan a imwintiti kan, o a pan kotin lejer pajan takain monan ir, me dadaurata ar katiwo.
22 Herren segjer: «Frå Basan tek eg deim att, eg vil taka deim att frå havsens djup,
leowa kotin majanier: I pan kapure don ir jan nan Pajan, I pan wa ir do jan nan kapin madau.
23 so foten din må trakka i blod, tunga åt hundarne dine få sin lut av fiendarne.»
Pwe koe en tiakedi on nan ntan imwintiti kan, o noum kidi kan en tamotamo.
24 Dei ser di sigersferd, Gud, sigersferdi der min Gud, min konge, fer inn i heilagdomen.
Main Kot, a janjal duen omui kotikot jili, duen omui kotikot jili nan mol omui jarawi, ai Kot o ai Nanmwarki.
25 Fyre gjeng songarar, etterpå harpespelarar midt imillom møyar som slær på trummor.
Pwin en kaul kin tion, ap pwin en jaunkajan nan pun en peinakap akan, me wiadar aip.
26 Lova Gud i samlingarne, lova Herren, de som er av Israels kjelda!
Kapina Kot Ieowa nan momodijo kan, komail me kijan parer en Ijrael.
27 Der er Benjamin, den yngste, som er herre yver deim, hovdingarne av Juda - deira hop, hovdingarne av Sebulon, hovdingarne av Naftali.
Peniamin tikitik kin kakaun nan pun ar, jaupeidi en Iuda ianaki japwilim ar akan toto, jaupeidi en Jepulon, o jaupeidi en Naptali.
28 Din Gud hev bode at du skal vera sterk; Gud, styrk det som du hev gjort for oss!
Omail Kot kotin kauadar omail wei; Main Kot, I me komui en kotin katenetenedi, pwe japwilim omui dodok.
29 For ditt tempel skuld yver Jerusalem vil kongar føra gåvor til deg.
Nanmarki kan pan wa don uk ar kijakir pweki omail im en kaudok nan Ierujalem.
30 Skjell på dyret i sevet, på stuteflokken og folkekalvarne, so dei kastar seg ned for deg med sylvstykke! Han spreider folk som er huga på strid.
Kom kotin lipor on man en nan rau, o pwin kau ol ianaki na kan, o wei kan, me kin pepei pweki kijin moni. Kotin kamueit pajan wek kan, me kin men mauin.
31 Velduge menner skal koma frå Egyptarland, Ætiopia skal skunda seg og retta henderne ut til Gud.
Jaupedi en Akipten pan pwarado; men Moren pan pokadan Kot pa’rail.
32 De rike på jordi, syng for Gud, syng lov for Herren! (Sela)
Komail wei kan nin jappa kauli on Kot, kakaul o kapina Ieowa.
33 Han som fer fram i dei eldegamle himle-himlar! Sjå, han let si røyst høyra, ei veldug røyst.
I, me kin kotikot jili nanlan, nanlan en majia! Kilan, a kin kotiki on japwilim a nanjapwe manaman.
34 Gjev Gud magt! Yver Israel er hans høgd, og hans magt i dei høge skyer.
Komail kamelele mana en Kot! A linan mi ren Ijrael, o a mana mi nan tapok kan.
35 Skræmeleg er du, Gud, frå dine heilagdomar; Israels Gud, han gjev folket magt og styrke. Lova vere Gud!
Kot meid kapuriamui nan mole jaraui. I Kot en Ijrael. A pan kotiki on aramaj akan mana o kelail. Kapina Kot!