Salmenes 68

1 Til songmeisteren; av David; ein salme, ein song. Gud reiser seg, hans fiendar vert spreidde, og dei som hatar honom, flyr for hans åsyn.

Tumakder koma ti Dios; mawarawara koma dagiti kabusorna; agtalaw koma iti sangoananna dagiti gumurgura kenkuana.

2 Liksom røyk driv burt, so driv du deim burt; liksom voks brånar for eld, so gjeng dei ugudlege til grunnar for Guds åsyn.

Kas maipanaw nga asok, isu a papanawem ngarud ida; kas pannakalunag ti allid iti asideg ti apuy, mapukaw koma dagiti nadangkes iti imatang ti Dios.

3 Og dei rettferdige gled seg, dei fagnar seg for Guds åsyn, dei frygdar seg med gleda.

Ngem agragsak koma dagiti nalinteg; agragsakda koma iti sangoanan ti Dios; agrag-o ken agragsakda koma.

4 Syng for Gud, syng lov for hans namn! Bygg veg for han som fer fram i øydemarker, Jah er namnet hans, og fegnast for hans åsyn!

Kantaanyo ti Dios, ikantayo dagiti panagdayaw iti naganna; mangaramidkayo iti dalan kadagiti tanap ti Karayan Jordan a pagnaanna; Yahweh ti naganna; agrag-okayo iti sangoananna.

5 Far for farlause og domar for enkjor er Gud i sin heilage bustad.

Ti ama dagiti awan amana, ukom dagiti balo, ket ti Dios idiay nasantoan a lugar a pagnanaedanna.

6 Gud gjev dei einslege hus og heim, han fører fangar ut til lukka; berre dei motstridige bur i turrlende.

Ikkan ti Dios iti pamilia dagiti tattao nga agmaymaysa; wayawayaanna dagiti balud a mabuyogan iti panagkankanta; ngem agnaed dagiti nasukir iti natikag a daga.

7 Gud, då du drog ut framfyre folket ditt, då du skreid fram i øydemarki (Sela)

O Dios, idi nagnaka iti sangoanan dagiti tattaom, idi nagnaka idiay let-ang, (Selah)

8 då skalv jordi, ja, himmelen draup for Guds åsyn, Sinai der burte skalv for Guds, Israels Guds, åsyn.

Nadayeg ti daga; nangitennag met dagiti langit iti tudo iti panagparang ti Dios, iti panagparang ti Dios idi immay isuna idiay Sinai, iti panagparang ti Dios, ti Dios ti Israel.

9 Rikelegt regn let du falla, Gud, du styrkte arven din då han var utmødd.

Sika, O Dios, pinagtudom iti kasta unay; pinapigsam dagiti tawidmo idi agkapsut daytoy.

10 Ditt folk sette seg ned i landet; Gud, du var god og reidde det til for armingen.

Nagnaed dagiti tattaom ditoy; Sika, O Dios, intedmo kadagiti nakurapay ti agtaud iti kinaimbagmo.

11 Herren gjev sigersong; ein stor skare av kvinnor kjem med gledebod.

Nangted ti Apo kadagiti annuroten, ken dagiti nangipablaak kadagitoy ket adu nga armada.

12 Kongar yver herar flyr, dei flyr, og ho som sit heime, deiler herfang.

13 Når de ligg millom felæger, er det som sylvlagde duvevengjer, og vengfjører med grøn gullglima.

Nagtalaw dagiti ari dagiti armada, ken biningayda dagiti babbai nga agtagibalay dagiti nasamsam: dagiti sinan kalapati a nakalupkopan iti pirak nga addaan kadagiti payyak a duyaw a balitok. Idi nagtalinaed ti sumagmamano kadakayo kadagiti pagianan dagiti karnero, apay nga inaramidyo daytoy?

14 Når den Allmegtige spreider kongar der, er det som det snøar på Salmon.

Winarawara ti Mannakabalin amin dagiti ari sadiay, daytoy ket kasla idi nagtudo iti niebe idiay Bantay Salmon.

15 Eit Guds fjell er Basans fjell, eit fjell med mange kollar er Basans fjell.

Ti dakkel a bantay ket ti turod a pagilian ti Basan;

16 Kvifor ser de skakt, de fjell med mange kollar, til det fjellet der Gud tekkjest å bu? Herren skal og bu der for alltid.

Apay a kumitkitaka a kasla umap-apalka, sika a nangato a turod a pagilian, idiay bantay a tartarigagayan ti Dios a pagnaedanna? Pudno a pagnaedanto dayta ti Dios iti agnanayon.

17 Guds vogner er tvo gonger ti tusund, tusund på tusund, Herren er imillom deim, Sinai er i heilagdomen.

Dua pulo a ribo dagiti karwahe ti Dios, rinibu ribo; adda kadakuada ti Apo idiay nasantoan a disso, a kas idiay Sinai.

18 Du for upp i det høge, førde fangar burt, tok gåvor millom menneskje, ogso av dei tråssuge, at du kunde bu der, Herre Gud.

Nagpangatoka; indauloam a makapanaw dagiti balud; nakaawatka kadagiti sagut kadagiti tattao, uray pay dagiti bimmusor kenka, tapno sika, O Yahweh a Dios, mabalinmo ti agnaed idiay.

19 Lova vere Herren dag etter dag! Legg dei byrd på oss, er Gud vår frelsa. (Sela)

Madaydayaw ti Dios, nga inaldaw a mangaw-awit kadagiti dadagsentayo, ti Dios nga isu ti mangisalakantayo. (Selah)

20 Gud er for oss ein Gud til frelsa, og hjå Herren, Herren er det utvegar frå dauden.

Ti Diostayo ket Dios a mangisalsalakan; ni Yahweh nga Apo ti makaispal kadatayo manipud iti patay.

21 Ja, Gud krasar hovudet på sine fiendar, den hærde hovudkruna på honom som ferdast i si syndeskuld.

Ngem kabilen ti Dios dagiti ulo dagiti kabusorna, kadagiti nabuok nga ulo dagiti magmagna a maibusor kenkuana.

22 Herren segjer: «Frå Basan tek eg deim att, eg vil taka deim att frå havsens djup,

Kinuna ti Apo, “Isublikto dagiti kabusorko manipud Basan; isublikto ida manipud iti kaadalman a paset ti baybay

23 so foten din må trakka i blod, tunga åt hundarne dine få sin lut av fiendarne.»

tapno marumekmo dagiti kabusormo, a maisawsaw dagiti sakam iti dara, ket tapno mabingayan dagiti dila dagiti asom manipud kadagiti kabusormo.”

24 Dei ser di sigersferd, Gud, sigersferdi der min Gud, min konge, fer inn i heilagdomen.

Nakitada dagiti parada ti balligim, O Dios, dagiti parada ti balligi ti Diosko, ti Arik, idiay nasantoan a lugar.

25 Fyre gjeng songarar, etterpå harpespelarar midt imillom møyar som slær på trummor.

Immuna dagiti kumakanta, simmaruno dagiti agtuktukar, iti tengngada ket dagiti babbalasang nga agtuktukar kadagiti pandereta.

26 Lova Gud i samlingarne, lova Herren, de som er av Israels kjelda!

Idaydayawyo ti Dios iti panaguummongyo; idaydayawyo ni Yahweh, dakayo a pudno a kaputotan ti Israel.

27 Der er Benjamin, den yngste, som er herre yver deim, hovdingarne av Juda - deira hop, hovdingarne av Sebulon, hovdingarne av Naftali.

Sadiay ti umuna ket ni Benjamin, ti kabassitan a tribo, sumaruno dagiti mangidadaulo iti Juda ken dagiti rineprep a tattaoda, ken dagiti mangidadaulo iti Zebulun ken dagiti mangidadaulo iti Naphtali.

28 Din Gud hev bode at du skal vera sterk; Gud, styrk det som du hev gjort for oss!

Ti Diosmo, O Israel, ti nangikeddeng iti pigsam; ipakitam kadakami ti pannakabalinmo, O Dios, kas iti panangipakaammom kadagiti napalabas a tiempo.

29 For ditt tempel skuld yver Jerusalem vil kongar føra gåvor til deg.

Ipakaammom ti pannakabalinmo kadakami manipud iti templom idiay Jerusalem, a pangiyegan dagiti ari kenka kadagiti sagut.

30 Skjell på dyret i sevet, på stuteflokken og folkekalvarne, so dei kastar seg ned for deg med sylvstykke! Han spreider folk som er huga på strid.

Agpukkawkayo iti paggugubatan a maibusor kadagiti narungsot nga ayup kadagiti karunoan, a maibusor kadagiti tattao, dagita rineprep a toro ken dagiti urbon a baka. Pabainam da ken ibagam nga ikkandaka kadagiti sagut; warawaraem dagiti tattao a naayat a makigubat.

31 Velduge menner skal koma frå Egyptarland, Ætiopia skal skunda seg og retta henderne ut til Gud.

Rumuar dagiti prinsipe manipud iti Egipto; agdardarasto ti Etiopia a mangiyawat kadagiti imana iti Dios.

32 De rike på jordi, syng for Gud, syng lov for Herren! (Sela)

Agkantakayo iti Dios, dakayo a pagarian ti daga; (Selah) Agkantakayo kadagiti panagdayaw kenni Yahweh.

33 Han som fer fram i dei eldegamle himle-himlar! Sjå, han let si røyst høyra, ei veldug røyst.

Kenkuana nga agdaldaliasat iti tangatang babaeng iti karwahena, nga addan manipud idi umuna a tiempo; kitaenyo, pigpigsaanna ti timekna nga addaan iti pannakabalin.

34 Gjev Gud magt! Yver Israel er hans høgd, og hans magt i dei høge skyer.

Itaklinyo ti pigsayo iti Dios; ti kinadayagna ket adda iti entero nga Israel, ken ti pigsana ket adda kadagiti tangatang.

35 Skræmeleg er du, Gud, frå dine heilagdomar; Israels Gud, han gjev folket magt og styrke. Lova vere Gud!

O Dios, nakabutbutengka iti nasantoan dissom; ti Dios ti Israel—mangmangted isuna iti pigsa ken pannakabalin kadagiti tattaona. Madawdayaw ti Dios.