< Salmenes 68 >
1 Til songmeisteren; av David; ein salme, ein song. Gud reiser seg, hans fiendar vert spreidde, og dei som hatar honom, flyr for hans åsyn.
Katoeng kruek zaehoikung hanah. David ih Saam laa. Sithaw loe angthawk nasoe, anih ih misanawk loe anghaeh o phang nasoe.
2 Liksom røyk driv burt, so driv du deim burt; liksom voks brånar for eld, so gjeng dei ugudlege til grunnar for Guds åsyn.
Takhi mah hmaikhue hmuh phaeng baktih toengah, nihcae to hmut phaeng ah; hmai pongah amkaw dui samdai baktiah, kasae kaminawk loe Sithaw hmaa ah anghma angtaa o nasoe.
3 Og dei rettferdige gled seg, dei fagnar seg for Guds åsyn, dei frygdar seg med gleda.
Toe katoeng kaminawk loe anghoe o nasoe; nihcae loe Sithaw hmaa ah oep o nasoe; ue, paroeai anghoe o nasoe.
4 Syng for Gud, syng lov for hans namn! Bygg veg for han som fer fram i øydemarker, Jah er namnet hans, og fegnast for hans åsyn!
Sithaw khaeah laasah oh; ahmin saphawhaih laa to sah oh; tamai nuiah angthueng anih to pakoeh oh; anih ih ahmin loe YAH, anih hmaa ah anghoe oh.
5 Far for farlause og domar for enkjor er Gud i sin heilage bustad.
Anih loe ampa tawn ai kaminawk hanah ampa ah oh moe, lamhmainawk bomkung ah oh, Sithaw loe a ohhaih hmuenciim ah oh.
6 Gud gjev dei einslege hus og heim, han fører fangar ut til lukka; berre dei motstridige bur i turrlende.
Sithaw mah angmabueng kaom kami to imthong ah angcoengsak; thongkrah kaminawk doeh a loihsak; toe lok angaek thaih kaminawk loe prae karoem ah oh o.
7 Gud, då du drog ut framfyre folket ditt, då du skreid fram i øydemarki (Sela)
Aw Sithaw, nang loe nangmah ih kaminawk hmaa ah na caeh moe, praezaek hoi na caeh haih naah, (Selah)
8 då skalv jordi, ja, himmelen draup for Guds åsyn, Sinai der burte skalv for Guds, Israels Guds, åsyn.
Sithaw hmaa ah, long to anghuenh, van hoiah kho angzoh; Sinai mae loe Sithaw, Israel Sithaw hmaa ah anghuenh.
9 Rikelegt regn let du falla, Gud, du styrkte arven din då han var utmødd.
Aw Sithaw, nangmah pop parai ah kho nang zohsak; thazai sut na qawktoep kaminawk to na bomh boeh.
10 Ditt folk sette seg ned i landet; Gud, du var god og reidde det til for armingen.
Nangmah ih kaminawk loe athung ah oh o; Aw Sithaw, na angraenghaih thung hoiah amtang kaminawk to na pacah.
11 Herren gjev sigersong; ein stor skare av kvinnor kjem med gledebod.
Angraeng mah thuih ih lok taphong kaminawk loe noih o parai:
12 Kongar yver herar flyr, dei flyr, og ho som sit heime, deiler herfang.
siangpahrangnawk ih misatuh kaminawk loe, tawt hoiah cawnh o; im ah kaom kaminawk loe lak ih hmuenmaenawk to amzet o.
13 Når de ligg millom felæger, er det som sylvlagde duvevengjer, og vengfjører med grøn gullglima.
Nangcae loe mae salakah na iih o cadoeh, sumkanglung hoi pazut ih pahuu pakhraeh baktiah na om o ueloe, amuinawk doeh sui rong baktiah ampha tih.
14 Når den Allmegtige spreider kongar der, er det som det snøar på Salmon.
Thacak Angraeng mah siangpahrangnawk prae thungah anghaehsak phang naah, Salmon mae nuiah dantui kanglung baktiah oh o.
15 Eit Guds fjell er Basans fjell, eit fjell med mange kollar er Basans fjell.
Sithaw ih mae loe Bashan mae baktiah oh; kasang mae doeh Bashan mae baktiah ni oh.
16 Kvifor ser de skakt, de fjell med mange kollar, til det fjellet der Gud tekkjest å bu? Herren skal og bu der for alltid.
Maesangnawk, athung ah oh hanah Sithaw mah qoih ih mae; ue, dungzan khoek to Angraeng ohhaih mae to, tih hanah uthaih hoiah na khet o loe?
17 Guds vogner er tvo gonger ti tusund, tusund på tusund, Herren er imillom deim, Sinai er i heilagdomen.
Sithaw misatukhaih hrangleeng loe sang pumphaeto oh, vankaminawk loe sangto pacoeng sangto oh o; Angraeng loe nihcae salakah oh, Sinai mae loe angmah ih hmuenciim ah oh.
18 Du for upp i det høge, førde fangar burt, tok gåvor millom menneskje, ogso av dei tråssuge, at du kunde bu der, Herre Gud.
Nang loe hmuensang ah na dawh tahang moe, misong ah naeh ih kaminawk to na hoih tahang; ue, Angraeng Sithaw nihcae salakah oh thaih hanah, kaminawk han khue ai, angaek thaih kaminawk han doeh, tangqum to na talawk pae.
19 Lova vere Herren dag etter dag! Legg dei byrd på oss, er Gud vår frelsa. (Sela)
Ni thokkruek aicae ih hmuenzit phaw Angraeng, aicae pahlongkung, Sithaw loe tahamhoihaih om nasoe. (Selah)
20 Gud er for oss ein Gud til frelsa, og hjå Herren, Herren er det utvegar frå dauden.
Anih loe aicae ih Sithaw, pahlonghaih Sithaw ah oh; Angraeng Sithaw loe duekhaih thung hoi loihaih ah oh.
21 Ja, Gud krasar hovudet på sine fiendar, den hærde hovudkruna på honom som ferdast i si syndeskuld.
A misanawk ih lu, zaehaih sah kaminawk ih sam kathah lunawk to, caeh taak ai ah Sithaw mah atii tih.
22 Herren segjer: «Frå Basan tek eg deim att, eg vil taka deim att frå havsens djup,
Angraeng mah, nihcae to Bashan hoi kang zoh haih let han, kaimah ih kaminawk to kathuk tuipui thung hoiah kang hoih let han,
23 so foten din må trakka i blod, tunga åt hundarne dine få sin lut av fiendarne.»
na misanawk ih athii to khok hoiah na cawh ueloe, nang ih uinawk mah doeh athii to palaek o tih, tiah thuih.
24 Dei ser di sigersferd, Gud, sigersferdi der min Gud, min konge, fer inn i heilagdomen.
Aw Sithaw, hmuenciim ah nang zohhaih to nihcae mah hnuk o boeh, ka Sithaw, ka Siangpahrang angzohhaih to nihcae mah hnuk o boeh.
25 Fyre gjeng songarar, etterpå harpespelarar midt imillom møyar som slær på trummor.
Laasah kaminawk loe hmabang ah caeh o, katoeng tamoi congca kruek kaminawk hoi nihcae salakah cingceng bop tanglanawk loe, anih hnuk ah bang o.
26 Lova Gud i samlingarne, lova Herren, de som er av Israels kjelda!
Israel kaminawk, kami pop amkhuenghaih ahmuen ah, Sithaw to tahamhoihaih paek oh.
27 Der er Benjamin, den yngste, som er herre yver deim, hovdingarne av Juda - deira hop, hovdingarne av Sebulon, hovdingarne av Naftali.
Benjamin acaeng zetta thung hoi ih nihcae zaehoikung, Judah ih angraengnawk, Zebulun ih angraengnawk hoi Nephtali ih angraengnawk to athum o.
28 Din Gud hev bode at du skal vera sterk; Gud, styrk det som du hev gjort for oss!
Aw Sithaw, thacaksak ah, Sithaw, kaicae khae na sak ih baktih toengah, na thacakhaih to na patuek ah.
29 For ditt tempel skuld yver Jerusalem vil kongar føra gåvor til deg.
Na tempul loe Jerusalem ah oh pongah, siangpahrangnawk mah nang khaeah tangqum sin o nasoe.
30 Skjell på dyret i sevet, på stuteflokken og folkekalvarne, so dei kastar seg ned for deg med sylvstykke! Han spreider folk som er huga på strid.
Tuu thung ih kasan moinawk, maitaw taenawk hoi kaminawk ih maitaw caanawk to thuitaek ah, kami boih mah sumkanglung sin o nasoe loe, mi tlim ah om o nasoe; misa koeh kaminawk to anghaehsak phang ah.
31 Velduge menner skal koma frå Egyptarland, Ætiopia skal skunda seg og retta henderne ut til Gud.
Laicaehnawk loe Izip prae thung hoiah angzo o tih; Ethiopia loe Sithaw khaeah ban payangh ueloe, ang paek tih.
32 De rike på jordi, syng for Gud, syng lov for Herren! (Sela)
Long ih praenawk, Sithaw khaeah laasah oh; Angraeng saphawhaih laa to sah oh, (Selah)
33 Han som fer fram i dei eldegamle himle-himlar! Sjå, han let si røyst høyra, ei veldug røyst.
tangsuek hoi vannawk nui ih van angthueng, Anih khaeah, saphawhaih laa to sah oh; khenah, anih mah lok tacawtsak naah, thacak parai lok ah angcoeng.
34 Gjev Gud magt! Yver Israel er hans høgd, og hans magt i dei høge skyer.
Sithaw loe thacak, tiah thui oh; a lensawkhaih loe Israel caanawk nuiah oh moe, a thacakhaih doeh tamai nuiah amtueng.
35 Skræmeleg er du, Gud, frå dine heilagdomar; Israels Gud, han gjev folket magt og styrke. Lova vere Gud!
Aw Sithaw, kaciim angmah ih hmuenciimnawk thungah kaom nang loe zitthoh; Israel Sithaw loe, angmah ih kaminawk hanah thacakhaih hoi sakthaihaih paekkung ah oh. Sithaw loe tahamhoihaih om nasoe!