Salmenes 68
1 Til songmeisteren; av David; ein salme, ein song. Gud reiser seg, hans fiendar vert spreidde, og dei som hatar honom, flyr for hans åsyn.
Alang sa pangulong musikero; Ang salmo ni David, usa ka awit. Hinaot motindog ang Dios; magkatibulaag unta ang iyang mga kaaway; ug kadtong nasilag usab kaniya mokalagiw unta sa iyang atubangan.
2 Liksom røyk driv burt, so driv du deim burt; liksom voks brånar for eld, so gjeng dei ugudlege til grunnar for Guds åsyn.
Sama sa aso nga ipadpad; busa pahawaa (sila) sama sa kandila nga matunaw sa kalayo, aron nga ang daotan mahanaw sa presensiya sa Dios.
3 Og dei rettferdige gled seg, dei fagnar seg for Guds åsyn, dei frygdar seg med gleda.
Apan magmaya ang matarong; magsadya (sila) diha sa Dios; hinaot nga magmaya (sila) ug magmalipayon.
4 Syng for Gud, syng lov for hans namn! Bygg veg for han som fer fram i øydemarker, Jah er namnet hans, og fegnast for hans åsyn!
Awiti ang Dios! Awiti ug pagdayeg ang iyang ngalan! Dayega siya nga nagsakay latas sa walog sa Suba sa Jordan! Yahweh ang iyang ngalan! Pagmaya kaniya!
5 Far for farlause og domar for enkjor er Gud i sin heilage bustad.
Ang amahan sa mga walay amahan, tigpanalipod sa mga biyuda, ang Dios anaa sa balaang dapit diin siya nagpuyo.
6 Gud gjev dei einslege hus og heim, han fører fangar ut til lukka; berre dei motstridige bur i turrlende.
Gibutang sa Dios ang mga nag-inusara ngadto sa matag pamilya; gipagawas niya ang mga binilanggo uban ang panag-awit; apan ang mga masupilon gipapuyo sa ugang yuta.
7 Gud, då du drog ut framfyre folket ditt, då du skreid fram i øydemarki (Sela)
O Dios, sa dihang nag-una ka sa imong katawhan, sa pagmartsa nimo latas sa kamingawan, (Selah)
8 då skalv jordi, ja, himmelen draup for Guds åsyn, Sinai der burte skalv for Guds, Israels Guds, åsyn.
Nangurog ang kalibotan; ug nag-ulan ang kalangitan sa presensiya sa Dios, diha sa presensiya sa Dios sa iyang pag-abot sa Sinai, diha sa presensiya sa Dios, ang Dios sa Israel.
9 Rikelegt regn let du falla, Gud, du styrkte arven din då han var utmødd.
Ikaw, Dios nagpadala ug dakong ulan; imong gilig-on ang imong panulundon sa dihang naluya kini.
10 Ditt folk sette seg ned i landet; Gud, du var god og reidde det til for armingen.
Mipuyo ang imong katawhan niini; ikaw, O Dios mihatag sa imong kamaayo ngadto sa mga kabos.
11 Herren gjev sigersong; ein stor skare av kvinnor kjem med gledebod.
Naghatag ang Ginoo ug kasugoan, ug kadtong nagpahibalo niini mao ang daghang kasundalohan.
12 Kongar yver herar flyr, dei flyr, og ho som sit heime, deiler herfang.
Ang mga hari sa kasundalohan mikalagiw, nanagan (sila) ug ang mga babaye nga nagpaabot sa panimalay nagbahinbahin sa mga kinuha:
13 Når de ligg millom felæger, er det som sylvlagde duvevengjer, og vengfjører med grøn gullglima.
mga salampati nga plata ug ang mga pako sa naggilakgilak nga bulawan. Sa dihang ang pipila kaninyo nagpabilin sa kulongan sa karnero, nganong gibuhat ninyo kini?
14 Når den Allmegtige spreider kongar der, er det som det snøar på Salmon.
Gipatibulaag sa Labing Gamhanan ang mga hari didto, atol kini nga nag-ulan ug nyebe sa Bukid sa Zalmon.
15 Eit Guds fjell er Basans fjell, eit fjell med mange kollar er Basans fjell.
Ang kusgan nga bukid mao ang bungtod sa Basan; ang usa ka habog nga bukid mao ang bungtod sa Basan.
16 Kvifor ser de skakt, de fjell med mange kollar, til det fjellet der Gud tekkjest å bu? Herren skal og bu der for alltid.
Nganong nasina ka man, ikaw habog nga bukid, sa bukid nga gipili sa Dios nga iyang puy-an? Sa pagkatinuod, si Yahweh magpuyo niini hangtod sa kahangtoran.
17 Guds vogner er tvo gonger ti tusund, tusund på tusund, Herren er imillom deim, Sinai er i heilagdomen.
Ang mga karwahe sa Dios 20, 000, nilibo ka liboan; uban ang Ginoo kanila didto sa balaang dapit sa Sinai.
18 Du for upp i det høge, førde fangar burt, tok gåvor millom menneskje, ogso av dei tråssuge, at du kunde bu der, Herre Gud.
Misaka siya sa kinatumyan; nga dala ang mga binihag; nagdawat ka sa mga gasa gikan sa katawhan, bisan pa niadtong nakig-away kanimo, aron ikaw Yahweh nga Dios mopuyo didto.
19 Lova vere Herren dag etter dag! Legg dei byrd på oss, er Gud vår frelsa. (Sela)
Bulahan ang Ginoo, nga sa matag adlaw nagdala sa atong mga palas-anon, ang Dios nga mao ang atong kaluwasan. (Selah)
20 Gud er for oss ein Gud til frelsa, og hjå Herren, Herren er det utvegar frå dauden.
Ang atong Dios mao ang Dios nga moluwas; si Yahweh ang Ginoo nga maoy makaluwas kanato gikan sa kamatayon.
21 Ja, Gud krasar hovudet på sine fiendar, den hærde hovudkruna på honom som ferdast i si syndeskuld.
Apan dugmukon sa Dios ang mga ulo sa iyang mga kaaway, ang buhokon nga mga ulo niadtong naglakaw sa pagpakasala batok kaniya.
22 Herren segjer: «Frå Basan tek eg deim att, eg vil taka deim att frå havsens djup,
Miingon ang Ginoo, “Dad-on ko ang akong mga kaaway balik sa Basan, ako silang ipabalik ngadto sa kinahiladman sa dagat
23 so foten din må trakka i blod, tunga åt hundarne dine få sin lut av fiendarne.»
aron inyong dugmukon ang inyong mga kaaway, ug mabasa ang inyong tiil sa dugo, ug aron ang mga dila sa inyong mga iro adunay bahin sa inyong mga kaaway.”
24 Dei ser di sigersferd, Gud, sigersferdi der min Gud, min konge, fer inn i heilagdomen.
Nakita nila ang imong pagpasundayag, Dios, ang pasundayag sa akong Dios, akong Hari, didto sa balaang dapit.
25 Fyre gjeng songarar, etterpå harpespelarar midt imillom møyar som slær på trummor.
Nag-una ang mga mag-aawit, ang misunod mao ang mga musikero, ug sa tungatunga ang mga dalaga nga nagtugtog sa mga tamborin.
26 Lova Gud i samlingarne, lova Herren, de som er av Israels kjelda!
Bulahan ang Dios sa panagtigom; dayega si Yahweh, kamong mga tinuod nga kaliwat sa Israel.
27 Der er Benjamin, den yngste, som er herre yver deim, hovdingarne av Juda - deira hop, hovdingarne av Sebulon, hovdingarne av Naftali.
Nag-una ang Benjamin nga labing gamay nga banay, unya ang pangulo sa Juda ug ilang panon, ug ang mga pangulo sa Zebulun ug ang mga pangulo sa Neftali.
28 Din Gud hev bode at du skal vera sterk; Gud, styrk det som du hev gjort for oss!
Ang inyong Dios, O Israel nagsugo sa inyong kusog; ipadayag kanamo ang imong gahom, Dios, sama sa imong pagpadayag niini kaniadto.
29 For ditt tempel skuld yver Jerusalem vil kongar føra gåvor til deg.
Ipadayag ang imong gahom kanamo gikan sa imong templo sa Jerusalem, diin ang mga hari magdala sa mga gasa nganha kanimo.
30 Skjell på dyret i sevet, på stuteflokken og folkekalvarne, so dei kastar seg ned for deg med sylvstykke! Han spreider folk som er huga på strid.
Singgit diha sa gubat batok sa ihalas nga mananap diha sa kasagbotan, batok sa katawhan, kanang panon sa mga torong baka ug mga nati. Pakaulawi (sila) ug himoa nga (sila) magdala ug mga gasa; patibulaaga ang mga tawo nga nagtinguha sa pakiggubat.
31 Velduge menner skal koma frå Egyptarland, Ætiopia skal skunda seg og retta henderne ut til Gud.
Mogawas ang mga prinsipe gikan sa Ehipto; ibayaw dayon sa Etiopia ang iyang mga kamot ngadto sa Dios.
32 De rike på jordi, syng for Gud, syng lov for Herren! (Sela)
Awiti ang Dios, kamong mga gingharian sa kalibotan; (Selah) Awiti ug pagdayeg si Yahweh.
33 Han som fer fram i dei eldegamle himle-himlar! Sjå, han let si røyst høyra, ei veldug røyst.
Kaniya nga nagsakay diha sa kalangitan nga anaa na sukad pa kaniadto; tan-awa nagsinggit siya uban ang gahom.
34 Gjev Gud magt! Yver Israel er hans høgd, og hans magt i dei høge skyer.
Ang kusog iya gayod sa Dios; ang iyang pagkahalangdon anaa sa tibuok Israel, ug ang iyang kusog anaa sa kalangitan.
35 Skræmeleg er du, Gud, frå dine heilagdomar; Israels Gud, han gjev folket magt og styrke. Lova vere Gud!
O Dios, gikahadlokan ka diha sa imong balaang dapit; ang Dios sa Israel—naghatag siyag kusog ug gahom sa iyang katawhan. Dalayegon ang Dios.
