Salmenes 66

1 Til songmeisteren; ein song, ein salme. Ropa fagnadrop for Gud, all jordi!

Maka ama mopafima nemaniza vahe'mota, ranke huta zagamera huta Anumzamofona agi'a ahentesga hiho!

2 Syng ut hans namns æra, gjev honom æra til hans pris!

Anumzana Agri agimofo hihamu hanave'agura zagamera huta agi'a ahentesga hiho. Zgame huta Agri hihamu masazama'agura erinte ama hiho!

3 Seg til Gud: «Kor skræmelege dine verk er! For di store magt skuld må dine fiendar gjøla for deg.

Anumzamofonkura, kavukva zamo'a knare zantfa huno mareri agatere'ne hiho. Ha' vahekamo'za Kagri hihamu hankavegura koro hu'za zamavufaga eri anaki'za Kagritega neaze.

4 All jordi skal tilbeda deg og syngja deg lov, dei skal syngja um ditt namn.» (Sela)

Maka ama mopafima me'nea zantamimo'za monora hunegante'za, zagamera hu'za kagia ahentsga hugahaze. Zgamera hu'za rankagia ahentesga hugahaze.

5 Kom og sjå Guds gjerningar! Skræmeleg er han i gjerning mot menneskjeborni.

Eta tagri Anumzamo'ma hu'nea zana eme keho. Agra knarezantfa huno mareri agatere'nea avu'avaza, maka vahe'mofontera eri fore hu'ne.

6 Han gjorde havet um til turrlende, gjenom elvi gjekk dei til fots; der gledde me oss i honom.

Hagerina eripapa hugantigama huno kana erifore hige'za, Agri vahe'mo'za hagege mopafi rugitagi'za kantukaziga vu'naze. Hanki Agriku musena hanune.

7 Han råder med sitt velde æveleg, hans augo gjæter heidningarne; dei tråssuge må ikkje upphøgja seg. (Sela)

Agra kinia mani'neno tusi'a hihamu'areti kegava huvava hugahie. Agra kokankoka vahera maka kna avua anteno nezmageanki, ke ontahi vahe'mo'za hara reonteho.

8 De folk, lova vår Gud, og lat røysti av hans lovsong verta høyrd!

Maka ama mopafi vahe'mota Anumzamofona husga hunteho. Ranke huta agia ahentesga nehinke'za vahe'mo'za antahiho.

9 han som heldt vår sjæl i live, og ikkje let vår fot vera ustød.

Tagrama fri'zankura kegava huneranteno, tatregeta regaririta trakara nosune.

10 For du prøvde oss, Gud, du reinsa oss, som dei reinsar sylv.

Anumzantimoka rerahenka knazana neraminka, silvama tevefi kreno eri agru hiaza hunka tazeri agru hane.

11 Du førde oss inn i eit garn, du lagde ei tyngjande byrd på våre lender.

Kagra kuko atrenka tazeritenka, tagumpina tusi'a knaza eri kofirantane.

12 Du let menneskje fara yver vårt hovud, me kom i eld og vatn - men du førde oss ut til uppkveikjing.

Ana nehunka tatrankeno tasenia refrage mafrage hu'za karisia eri'za vano hu'naze. Tevefine timpinena ufre'nonanagi, ete Kagra tavrenka anketa maka'zama ampore'nea mopafi one.

13 Eg vil ganga inn i ditt hus med brennoffer; eg vil gjeva deg det eg hev lova,

Nagra tevefi kre fanane hu ofa mono nonka'afi eme hugantegahue. Nagrama huvempama hu'noa zantera ofa hugahue.

14 det som gjekk yver mine lippor, og som munnen min tala ut då eg var i naud.

Nagra ra hazenkefi mani'nena, huvempa hu'noe.

15 Brennoffer av feite sauer vil eg ofra til deg med eim av verar, eg vil ofra både uksar og bukkar. (Sela)

E'ina agafare tevefima kre fanene hu ofa Kagritega hugahue. Nagra so'ema hu'nenia agonknaza ohari ve sipisipi afu kresramna vanugeno knare mna nevina, Nagra ve bulimakao afu'ene meme afu'enena Kagritega kresrama vanugeno, knare mna marerigahie.

16 Kom og høyr, so vil eg fortelja, alle de som ottast Gud, kva han hev gjort for mi sjæl.

Anumzamofoma koro'ma hunentaza vahe'mota, eta eme nentahinke'na Anumzamo'ma hunante'nea zana tamasmi'neno.

17 Til honom ropa eg med min munn, og lovsong var på tunga mi.

Nazama hinogura Agritega krafa nehu'na, nanekema hufina agi'a erisga huvava nehue.

18 Hadde eg stila på urett i mitt hjarta, vilde Herren ikkje høyra.

Nagrama kumini'ama huama'ma osuresina, Ra Anumzamo'a nunamunkeni'a ontahisine.

19 Men Gud hev høyrt, han lydde på mi bønerøyst.

Hianagi Anumzamo'a nunamuni'a nentahie. Nunamunkeni'a agesa anteno nentahie.

20 Lova vere Gud, som ikkje viste mi bøn ifrå seg og ikkje tok frå meg si miskunn!

Anumzamo'a ra agi erisie. Agra nunamuni'a antahi amnea nosuno vaga ore avesizama'a nagritetira eri notre.