Salmenes 66
1 Til songmeisteren; ein song, ein salme. Ropa fagnadrop for Gud, all jordi!
伶長にうたはしめたる讃美なり 歌なり 全地よ神にむかひて歓びよばはれ
2 Syng ut hans namns æra, gjev honom æra til hans pris!
その名の榮光をうたへその頌美をさかえしめよ
3 Seg til Gud: «Kor skræmelege dine verk er! For di store magt skuld må dine fiendar gjøla for deg.
かみに告まつれ 汝のもろもろの功用はおそるべきかな大なる力によりてなんぢの仇はなんぢに畏れしたがひ
4 All jordi skal tilbeda deg og syngja deg lov, dei skal syngja um ditt namn.» (Sela)
全地はなんぢを拝みてうたひ名をほめうたはんと (セラ)
5 Kom og sjå Guds gjerningar! Skræmeleg er han i gjerning mot menneskjeborni.
來りて神のみわざをみよ 人の子輩にむかひて作たまふことはおそるべきかな
6 Han gjorde havet um til turrlende, gjenom elvi gjekk dei til fots; der gledde me oss i honom.
神はうみをかへて乾ける地となしたまへり ひとびと歩行にて河をわたりき その處にてわれらは神をよろこべり
7 Han råder med sitt velde æveleg, hans augo gjæter heidningarne; dei tråssuge må ikkje upphøgja seg. (Sela)
神はその大能をもてとこしへに統治め その目は諸國をみたまふ そむく者みづからを崇むべからず (セラ)
8 De folk, lova vår Gud, og lat røysti av hans lovsong verta høyrd!
もろもろの民よ われらの神をほめまつれ神をほめたたふる聲をきこえしめよ
9 han som heldt vår sjæl i live, og ikkje let vår fot vera ustød.
神はわれらの霊魂をながらへしめ われらの足のうごかさるることをゆるしたまはず
10 For du prøvde oss, Gud, du reinsa oss, som dei reinsar sylv.
神よなんぢはわれらを試みて白銀をねるごとくにわれらを錬たまひたればなり
11 Du førde oss inn i eit garn, du lagde ei tyngjande byrd på våre lender.
汝われらを網にひきいれ われらの腰におもき荷をおき
12 Du let menneskje fara yver vårt hovud, me kom i eld og vatn - men du førde oss ut til uppkveikjing.
人々をわれらの首のうへに騎こえしめたまひき われらは火のなか水のなかをすぎゆけり されど汝その中よりわれらをひきいたし豊盛なる處にいたらしめたまへり
13 Eg vil ganga inn i ditt hus med brennoffer; eg vil gjeva deg det eg hev lova,
14 det som gjekk yver mine lippor, og som munnen min tala ut då eg var i naud.
われ燔祭をもてなんぢの家にゆかん 迫りくるしみたるときにわが口唇のいひいでわが口ののべし誓をなんぢに償はん
15 Brennoffer av feite sauer vil eg ofra til deg med eim av verar, eg vil ofra både uksar og bukkar. (Sela)
われ肥たるものを燔祭とし牡羊を馨香として汝にささげ牡牛と牡山羊とをそなへまつらん (セラ)
16 Kom og høyr, so vil eg fortelja, alle de som ottast Gud, kva han hev gjort for mi sjæl.
神をおそるる人よ みな來りてきけ われ神のわがたましひのために作たまへることをのべん
17 Til honom ropa eg med min munn, og lovsong var på tunga mi.
われわが口をもて神によばはり また舌をもてあがむ
18 Hadde eg stila på urett i mitt hjarta, vilde Herren ikkje høyra.
然るにわが心にしれる不義あらば主はわれにききたまふまじ
19 Men Gud hev høyrt, han lydde på mi bønerøyst.
されどまことに神はききたまへり聖意をわがいのりの聲にとめたまへり
20 Lova vere Gud, som ikkje viste mi bøn ifrå seg og ikkje tok frå meg si miskunn!
神はほむべきかな わが祈をしりぞけず その憐憫をわれよりとりのぞきたまはざりき
