< Salmenes 64 >
1 Til songmeisteren; ein salme av David. Gud, høyr mi røyst når eg klagar, vara mitt liv frå fiende-skræmsla!
MAING Kot, kotin ereki ngil ai ni ai insensued. Kom kotin sinsila maur i mon ai imwintiti weit.
2 Gøym meg for løyndelaget av dei vonde, for den bråkande hop av illgjerningsmenner,
Kom kotin karuki ia la sang mon pokon en me sued akan, mon pwin en me wia sapung kan.
3 som kvesser si tunga som eit sverd, siktar med si pil, det beiske ord,
Me kin ada lo’rail dueta kodlas pot, o me kaonopada ar kasik katieu, iei ar lokaia sued,
4 og vil skjota ned den uskuldige i løynd; brått skyt dei honom og ræddast ikkje.
Pwen rir kasikiedi me lelapok o; madang re pan kasikiedi i, o sota insenoki.
5 Dei styrkjer seg i si vonde råd, dei fortel at dei vil leggja løynde snaror, dei segjer: «Kven ser deim?»
Irail me weit ni ar tiak sued, o re kin inda, duen ar pan insar, o re kin inda: Is me pan kak kilang?
6 Dei tenkjer upp ugjerningar: «Me er ferdige, tanken er tenkt» - og det indste i mannen og hjarta er djupt.
Irail kin madamadaua duen me sued. Kitail kapwaiadar, karos kileledier. Mongiong en aramas me widing o meid koiok ni morsued.
7 Då skyt Gud deim, pili kjem brått og sårar deim.
A Kot pan kotin kasik ir edi madang, pwen kamadak ong ir.
8 Dei stupar ned, deira tunge kjem yver deim, alle som ser på deim, rister på hovudet.
Pein lo arail pan kapup ir edi, o karos, me pan kilang, pan kaurureki.
9 Og alle menneskje ræddast og forkynner Guds gjerning, og hans verk skynar dei.
O aramas karos pan masak o inda: Mepukat Kot kotin wiadar. O re pan asa, me i sapwilim a dodok.
10 Den rettferdige gleder seg i Herren og flyr til honom, og alle ærlege av hjarta prise seg sæle.
Me pung o pan perenki Ieowa, o pan liki i, o me lelapok kan karos pan pereperen.