Salmenes 63

1 Ein salme av David, då han var i Juda øydemark. Gud, du er min Gud, eg søkjer deg tidleg; mi sjæl tyrster etter deg, mitt kjøt lengtar etter deg i eit turt land som ligg i vanmagt utan vatn.

Þennan sálm orti Davíð þegar hann leitaði skjóls í Júdeueyðimörkinni. Ó, þú Guð minn, ég leita þín! Mig þyrstir eftir þér í þessari skrælnuðu eyðimörk. Ó, hve ég þrái þig!

2 Soleis hev eg set etter deg i heilagdomen til å sjå di kraft og di æra.

Þegar ég gekk um í helgidómi þínum þá leitaði ég þín, þráði að sjá veldi þitt og dýrð.

3 For di miskunn er betre enn livet, mine lippor skal prisa deg.

Miskunn þín er betri en lífið sjálft! Með vörum mínum lofa ég þig.

4 Soleis vil eg lova deg so lenge eg liver, i ditt namn vil eg lyfta upp mine hender.

Ég vil lofa þig svo lengi sem ég lifi, lyfta höndum mínum í bæn til þín.

5 Som av merg og feitt skal mi sjæl verta mett, og med lovsyngjande lippor skal min munn prisa deg.

Þá mun sál mín mettast og verða glöð, og munnur minn lofa þig með fögnuði.

6 Når eg kjem deg i hug på mitt lægje, tenkjer eg på deg i nattevakterne.

Ég ligg andvaka um nætur og hugsa um þig, rifja upp öll þau skipti sem þú hefur hjálpað.

7 For du hev vore hjelp for meg, i skuggen av dine vengjer kann eg fegnast.

Þá fyllist ég gleði, finn mig öruggan hjá þér.

8 Mi sjæl heng fast ved deg; di høgre hand held meg uppe.

Ég vil halda mér fast við þig, og styðjast við þína sterku hönd.

9 Men dei som stend meg etter livet og vil tyna det, dei skal koma til dei nedste djup i jordi.

Þeir munu sjálfir deyja sem brugga mér banaráð, og hverfa niður til heljar. (questioned)

10 Dei skal verta yvergjevne til sverdmagt, verta til ran for revar.

Þeir munu falla fyrir sverði, verða sjakölum að bráð.

11 Men kongen skal gleda seg i Gud; kvar den som sver ved honom, skal prisa seg sæl, for ljugararne skal verta målbundne.

Ég vil gleðjast í Guði! Og þeir sem honum treysta skulu fagna sigri því að munni lygaranna hefur verið lokað.