< Salmenes 63 >
1 Ein salme av David, då han var i Juda øydemark. Gud, du er min Gud, eg søkjer deg tidleg; mi sjæl tyrster etter deg, mitt kjøt lengtar etter deg i eit turt land som ligg i vanmagt utan vatn.
Psalmo de David, kiam li estis en la dezerto de Judujo. Ho Dio, mia Dio, Vin mi fervore serĉas; Soifas pri Vi mia animo, sopiras pri Vi mia karno, En lando seka, sensuka, kaj senakva.
2 Soleis hev eg set etter deg i heilagdomen til å sjå di kraft og di æra.
Mi volus vidi Vin en Via sanktejo, Vidi Vian forton kaj gloron.
3 For di miskunn er betre enn livet, mine lippor skal prisa deg.
Ĉar Via favoro estas pli bona ol vivo; Miaj lipoj Vin gloras.
4 Soleis vil eg lova deg so lenge eg liver, i ditt namn vil eg lyfta upp mine hender.
Tiel mi Vin gloradus en la daŭro de mia vivo, Levadus miajn manojn pro Via nomo.
5 Som av merg og feitt skal mi sjæl verta mett, og med lovsyngjande lippor skal min munn prisa deg.
Kvazaŭ de graso kaj oleo satiĝus mia animo, Kaj per vortoj de kanto Vin gloradus mia buŝo.
6 Når eg kjem deg i hug på mitt lægje, tenkjer eg på deg i nattevakterne.
Kiam mi rememoras Vin sur mia lito, En ĉiuj partoj de la nokto mi meditas pri Vi.
7 For du hev vore hjelp for meg, i skuggen av dine vengjer kann eg fegnast.
Ĉar Vi estis por mi helpo, Kaj en la ombro de Viaj flugiloj mi ĝojas.
8 Mi sjæl heng fast ved deg; di høgre hand held meg uppe.
Mia animo algluiĝis al Vi; Min subtenas Via dekstra mano.
9 Men dei som stend meg etter livet og vil tyna det, dei skal koma til dei nedste djup i jordi.
Kaj tiuj, kiuj penas pereigi mian animon, Iros en la profundon subteran.
10 Dei skal verta yvergjevne til sverdmagt, verta til ran for revar.
Ili estos mortigitaj per glavo, Fariĝos akiro de vulpoj.
11 Men kongen skal gleda seg i Gud; kvar den som sver ved honom, skal prisa seg sæl, for ljugararne skal verta målbundne.
Kaj la reĝo ĝojos per Dio; Triumfos ĉiu, kiu ĵuras al Li; Ĉar ŝtopiĝos la buŝo de tiuj, kiuj parolas malveron.