Salmenes 61

1 Til songmeisteren, på strengleik; av David. Gud, høyr mitt klagerop, merka mi bøn!

MAIN Kot, kom kotin ereki ai likelikwir o kotin mani ai kapakap!

2 Frå enden av jordi ropar eg til deg, medan hjarta vanmegtast; på eit fjell som er for høgt for meg, må du føra meg upp.

Jan ni imwin jappa i pan likwir won komui, ma monion i majakada, kom pan kotin kalua ia pon paip ileile eu.

3 For du hev vore mi livd, eit sterkt tårn mot fienden.

Pwe komui kapore pa i o imaten kelail on ai imwintiti kan.

4 Eg vil æveleg bu i ditt tjeld, finna livd i skuggen av dine vengjer. (Sela)

Kom kotin mueid on ia, i en mimieta nan japwilim tanpaj omui kokolata, o diar wajan kamaur pan lim omui kan.

5 For du, Gud, hev høyrt på mine lovnader, deim som ottast ditt namn, hev du gjeve deira arv.

Pwe komui Kot mani duen ai inau; kom kin kotiki on ia er jojo en ir, me majak mar omui.

6 Du vil leggja dagar til kongens dagar, hans år skal vera som ætt etter ætt.

Komui en kotiki on nanmarki maur warai, pwe a jaunpar akan en totola kokolata.

7 Han skal sitja æveleg for Guds åsyn; set miskunn og truskap til å vara honom!

Pwe a en mimieta mon Kot kokolata; kom kotin kajale on I kalanan o melel, me pan jinjila i.

8 So vil eg æveleg lovsyngja ditt namn, at eg kann løysa mine lovnader dag etter dag.

I ap pan kauli on mar omui kokolata, pwe i en kapwaiada ai inau kan ni ran karoj.