< Salmenes 61 >
1 Til songmeisteren, på strengleik; av David. Gud, høyr mitt klagerop, merka mi bøn!
Patalinghugi ang akong pagtu-aw, Oh Dios; Atimana ang akong pag-ampo.
2 Frå enden av jordi ropar eg til deg, medan hjarta vanmegtast; på eit fjell som er for høgt for meg, må du føra meg upp.
Gikan sa kinatumyan sa yuta, magatu-aw ako kanimo, sa diha nga ang akong kasingkasing malumsan na: Mandoi ako ngadto sa bato nga labing hataas pa kay kanako.
3 For du hev vore mi livd, eit sterkt tårn mot fienden.
Kay ikaw mao ang usa ka dalangpanan alang kanako, Usa ka malig-ong torre gikan sa kaaway.
4 Eg vil æveleg bu i ditt tjeld, finna livd i skuggen av dine vengjer. (Sela)
Magapuyo ako diha sa imong tabernaculo sa walay katapusan: Modangup ako diha sa tagoanan sa imong mga pako. (Selah)
5 For du, Gud, hev høyrt på mine lovnader, deim som ottast ditt namn, hev du gjeve deira arv.
Kay ikaw, Oh Dios, nakabati sa akong mga panaad: Ikaw naghatag kanako sa panulondon niadtong mga nahadlok sa imong ngalan.
6 Du vil leggja dagar til kongens dagar, hans år skal vera som ætt etter ætt.
Pagalugwayan mo ang kinabuhi sa hari; Ang iyang mga tuig maingon sa kadaghan sa mga kaliwatan.
7 Han skal sitja æveleg for Guds åsyn; set miskunn og truskap til å vara honom!
Siya magapuyo sa atubangan sa Dios sa walay katapusan: Oh pag-andam ug mahigugmaong-kalolot ug kamatuoran, aron (sila) magabantay kaniya.
8 So vil eg æveleg lovsyngja ditt namn, at eg kann løysa mine lovnader dag etter dag.
Sa ingon niini magaawit ako ug pagdayeg sa imong ngalan sa walay katapusan, Aron makatuman ako sa matag-adlaw sa akong mga panaad.