Salmenes 60

1 Til songmeisteren, etter «Vitnemålslilja»; ein miktam av David til å læra, då han stridde med syrarar frå Mesopotamia og syrarar frå Soba, og Joab kom att og slo tolv tusund edomitar i Saltdalen. Gud, du hev støytt oss burt, du hev rive oss sund, du hev vore vreid, kveik oss upp att!

神よなんぢわれらを棄われらをちらし給へり なんぢは憤ほりたまへり ねがはくは再びわれらを歸したまへ

2 Du hev fenge landet til å skjelva og rivna; bøt du bresterne, for det stend ikkje stødt!

なんぢ國をふるはせてこれを裂たまへり ねがはくはその多くの隙をおぎなひたまへ そは國ゆりうごくなり

3 Du hev late ditt folk sjå harde ting, du hev skjenkt oss vin so me tumla.

なんぢはその民にたへがたきことをしめし 人をよろめかする酒をわれらに飮しめ給へり

4 Men du hev gjeve deim som ottast deg eit merke til å hevja seg for sanning skuld. (Sela)

なんぢ眞理のために擧しめんとて汝をおそるるものに一つの旗をあたへたまへり (セラ)

5 At dei du elskar må verta frelste, so hjelp oss no med di høgre hand, og bønhøyr oss!

ねがはくは右の手をもて救をほどこし われらに答をなして愛しみたまふものに助をえしめたまへ

6 Gud hev tala i sin heilagdom: «Eg vil gleda meg, eg vil skifta ut Sikem, og Sukkotdalen vil eg mæla.

神はその聖をもていひたまへり われ甚くよろこばん われシケムをわかちスコテの谷をはからん

7 Meg høyrer Gilead til, og meg høyrer Manasse til, og Efraim er verja for mitt hovud, Juda er min førarstav.

ギレアデはわがもの マナセはわが有なり エフライムも亦わが首のまもりなり ユダはわが杖

8 Moab er mitt vaskarfat, på Edom kastar eg skoen min; ropa høgt for meg, du Filistarland!»

モアブはわが足盥なり エドムにはわが履をなげん ベリシテよわが故によりて聲をあげよと

9 Kven vil føra meg til den faste by? Kven leider meg til Edom?

たれかわれを堅固なる邑にすすましめんや 誰かわれをみちびきてエドムにゆきたるか

10 Hev ikkje du, Gud, støytt oss burt? og du, Gud, gjeng ikkje ut med våre herar?

神よなんぢはわれらを棄たまひしにあらずや 神よなんぢはわれらの軍とともにいでゆきたまはず

11 Gjev oss hjelp imot fienden, for mannehjelp er fåfengd!

ねがはくは助をわれにあたへて敵にむかはしめたまへ 人のたすけは空しければなり

12 Med Guds hjelp skal me gjera storverk, og han skal treda ned våre fiendar.

われらは神によりて勇しくはたらかん われらの敵をみたまふものは神なればなり